Γλυκοπατάτα

14 Σεπτεμβρίου 2013

Συγκριτικά με την κοινή πατάτα η γλυκοπατάτα είναι πιο γλυκιά και πιο χορταστική, πλουσιότερη σε φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά και κάλιο.

Γλυκοπατάτα

Η γλυκοπατάτα ή Ipomoea batatas είναι ένα δικοτυλήδονο φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Convolvulaceae. Οι μεγάλες, αμυλώδεις, με γλυκιά γεύση κονδυλώδεις ρίζες του χρησιμοποιούνται ως λαχανικό. Οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα μερικές φορές τρώγονται ως χόρτα. Οι ποικιλίες της γλυκοπατάτας φέρουν κόνδυλους με σάρκα και δέρμα διαφόρων χρωμάτων. Η γλυκοπατάτα έχει μόνο μακρινή σχέση με την κοινή πατάτα ή Solanum tuberosum αν και οι δύο ανήκουν στην τάξη Solanales. Αν και οι πιο σκούρες γλυκοπατάτες αναφέρονται συχνά ως «γιαμ» σε μέρη της Βόρειας Αμερικής, το είδος δεν είναι αληθινό γιαμ ή yam τα οποία είναι μονοκοτυλήδονα της τάξης των Dioscoreales.

Η γλυκοπατάτα έχει κάποιες διαφορές από την κοινή πατάτα

Η καταγωγή της είναι από τη Νότια Αμερική και καλλιεργείται για τις πλούσιες σε άμυλο και σάκχαρα ρίζες του. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από τον Κολόμβο.

Οι βλαστοί της γλυκοπατάτας είναι μακριοί, έρποντες ή αναρριχώμενοι και φέρουν μεγάλα φύλλα, μακριά, συνήθως, σχήματος καρδιάς με χρώμα βαθύ πράσινο. Το φυτό για να ανθίσει απαιτεί μικρή διάρκεια της ημέρας. Τα άνθη του φύονται κατά ταξιανθίες έχουν χρώμα κόκκινο, σχήμα χοανοειδές με πλατύ έλασμα και φύονται από τις μασχάλες των φύλλων.

Η ρίζα που είναι το φαγώσιμο τμήμα του φυτού έχει χρώμα καφέ, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο εξωτερικά και κίτρινο, λευκό, πορτοκαλί και ορισμένες φορές κόκκινο εσωτερικά. Το σχήμα της είναι ατρακτοειδές έως μακρύ ή κονδυλώδες. Οι ποικιλίες που έχουν πορτοκαλί σάρκα είναι πλούσιες σε καροτένιο, αλλά όλες οι ποικιλίες είναι πλούσιες σε άμυλο.

Η γλυκοπατάτα πολλαπλασιάζεται με βλαστούς ή μοσχεύματα καθώς, ενώ, βγάζει άνθη δε σχηματίζει καρπούς και σπόρια, προτιμά, δε, τα ελαφριά αμμοπηλώδη εδάφη. Για να υπάρχουν καλές αποδόσεις χρειάζεται θερμός καιρός για περίπου πέντε μήνες.

Μαγειρεύεται βραστή, ως πουρές, ψητή και στη χόβολη

Οι γλυκοπατάτες τρώγονται βραστές ή ψητές, σκέτες, αλλά και σε γαρνιτούρες, ως ορεκτικό, ως επιδόρπιο με προσθήκη ζάχαρης άχνης, σε γέμισμα διαφόρων πιτών κ.λ.π. Χρησιμοποιούνται, επίσης, και για την παραγωγή αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών.

Σήμερα, καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική, Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή γλυκοπατάτας στον κόσμο. Ακολουθούν η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Ουγκάντα και η Νότια Αφρική.

Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε μικρή έκταση στα νησιά και την Πελοπόννησο.

Συγκριτικά με την κοινή πατάτα η γλυκοπατάτα είναι πιο γλυκιά και πιο χορταστική, πλουσιότερη σε φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά και κάλιο, αλλά παρά τη γλυκιά της γεύση, έχει λιγότερους υδατάνθρακες και χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη, επομένως είναι πιο κατάλληλη για τους διαβητικούς.

Ευεργετικές ιδιότητες γλυκοπατάτας

Παρέχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη προστασία, καλό έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και πρόληψη του καρκίνου.
Αποθηκεύεται σε σκοτεινό, δροσερό και στεγνό μέρος. Δεν πρέπει να εκτίθεται στο φως, να τοποθετείται στο ψυγείο και να αποθηκεύεται μαζί με τα κρεμμύδια
Δεν πρέπει να βγάζετε τη φλούδα της. Το ξεφλούδισμα μειώνει την θρεπτική της αξία. Οι γλυκοπατάτες καθαρίζονται με βούρτσα, πλένονται καλά και ψήνονται με τη φλούδα.

Γλυκοπατάτες φούρνου

Καθαρίζετε τις πατάτες, τις κόβετε σε μικρά κομμάτια. Τις ραντίζετε με ελαιόλαδο, καστανή ζάχαρη, πιπέρι μαύρο και αλάτι. Τις ανακατεύετε, τις τοποθετείτε σε ταψί και τις ψήνετε σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο για 20 λεπτά. Τις ξανανακατεύετε και ψήνετε για άλλα 20 λεπτά.

Η γεύση τους μοιάζει με αυτή του ψημένου κάστανου.

Τα καλύτερα βιολογικά προϊόντα

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα βιολογικά προϊόντα