Οι παθήσεις οξείας χειρουργικής κοιλίας που απαιτούν χειρουργείο. Όταν στην οξεία κοιλία απαιτείται χειρουργείο
Όταν στην οξεία κοιλία απαιτείται χειρουργείο.
1. Οξεία σκωληκοειδίτιδα: Είναι η πιο συχνή αιτία οξείας χειρουργικής κοιλίας (43,6%). Χαρακτηρίζεται από ανορεξία (75% των περιπτώσεων), που προηγείται της κρίσης κατά 48 – 72 ώρες. Πόνος περιομφαλικός, προοδευτικώς επεκτεινόμενος προς δεξιό λαγόνιο βόθρο. Ευαισθησία στην πίεση και αναπηδώσα ευαισθησία. Σημείο ψοΐτου μυός (ιδίως, σε οπισθοτυφλική εντόπιση). Πυρετός συνήθως 37,2 – 38οC. Απαιτείται εγχείρηση εντός 24 – 36 ωρών. Εάν για οποιονδήποτε λόγο ο/η ασθενής δε χειρουργηθεί εντός 72 ωρών και δεν εκδηλωθεί γενική περιτονίτιδα, αλλά, εξελιχθεί σε υποξεία σκωληκοειδίτιδα (Plastron), δεν πρέπει να χειρουργηθεί σε αυτήν τη φάση, παρά έπειτα από 3 – 4 εβδομάδες, όταν θα έχουν απορροφηθεί τα στοιχεία της φλεγμονής των πέριξ ιστών. Η λαπαροσκοπική επέμβαση σε οξεία σκωληκοειδίτιδα έχει ένδειξη μόνο σε νέες γυναίκες, όπου υπάρχει υπόνοια σαλπιγγίτιδας ή συστροφής ωοθήκης και σε παχύσαρκα άτομα, όπου αναγκαστικά η τομή Mc Burney θα πρέπει να είναι μεγάλη. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η ωφέλεια δε δικαιολογεί το κόστος.
2. Οξεία χολοκυστίτιδα: Κρίση οξέος πόνου στην άνω κοιλία, ιδίως, στο δεξιό υποχόνδριο. Παρατηρούνται περιοχική σύσπαση και αναπηδώσα ευαισθησία. Πυρετός 38 – 39οC. Αμυλάση μετρίως αυξημένη, αλκαλική φωσφατάση μετρίως αυξημένη, χολερυθρίνη 2 – 3 mgr%, λευκά αυξημένα. Βοηθά ο υπέρηχος ή η CT ή αξονική κοιλίας. Επί εμπέδωσης της διάγνωσης (Διαφορική Διάγνωση με παγκρεατίτιδα, κρίση έλκους, στηθάγχη), ο ασθενής πρέπει να χειρουργείται εντός 24 – 48 ωρών. Εάν για οποιονδήποτε λόγο καθυστερήσει η εγχείρηση άνω των 3 ημερών, λόγω αμφιβολίας διάγνωσης, αντιμετώπιση συνυπαρχουσών παθήσεων (καρδιάς, πνευμόνων, νεφρών) που συνυπάρχουν στο 60% των περιπτώσεων και δεν επιδεινωθεί η κατάσταση σε γάγγραινα, αλλά βελτιωθεί με υγρά ενδοφλέβια (IV/Intravenous) και αντιβίωση, τότε η εγχείρηση θα πρέπει να αναβληθεί για 3 – 4 εβδομάδες, ώστε να υπάρξει χρόνος απορρόφησης των φλεγμονωδών στοιχείων της χοληδόχου κύστεως και των πέριξ ιστών.
3. Διάτρηση έλκους δωδεκαδακτύλου: Ιστορικό οξέος άλγους, διαξιφιστικού στην άνω κοιλία, με εντόπιση στο δεξιό υποχόνδριο. Ιστορικό έλκους δωδεκαδακτύλου. Εξαφάνιση ηπατικής αμβλύτητος. Δε διαπιστούται κοιλιακή αναπνοή. Απλή κοιλίας και CT/Computed tomography/Αξονική Τομογραφία και αέρας υποδιαφραγματικά. Απαιτείται εγχείρηση το συντομότερο δυνατό. Εάν για οποιονδήποτε λόγο ο ασθενής δε χειρουργηθεί εντός 48 ωρών και δεν έχει εξελιχθεί σε γενικευμένη περιτονίτιδα, μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά (μέθοδος Taylor).
4. Συστροφή κύστεως ωοθήκης: Δύσκολη η Διαφορική Διάγνωση με οξεία σκωληκοειδίτιδα. Ίσως, διαφέρει ο πόνος δεξιού λαγονίου βόθρου, που είναι οξύς, διαξιφιστικός. Πυρετός 39οC. Εδώ, βοηθά στη Διαφορική Διάγνωση η λαπαροσκόπηση.
5. Εξωμήτριος κύηση: Ιστορικό οξέος άλγους κάτω κοιλίας με μέτρια σύσπαση, test κυήσεως και δακτυλική εξέταση και εμπέδωση διάγνωσης με US/ultrasound (υπέρηχο) ή CT (αξονική).
6. Οξεία ενδοπυελική λοίμωξη: Γυναικολογική λοίμωξη. Προηγείται ιστορικό κακουχίας, πόνος στην κάτω κοιλία με πυρετό 38οC. Μέτρια σύσπαση. Λευκοκυττάρωση. Έκκριση από τον κόλπο. Δακτυλική εξέταση και επιβεβαίωση διάγνωσης με US ή CT. Είναι ενδιαφέρον ότι πριν από 15 – 20 χρόνια οι ενδοπυελικές λοιμώξεις (κατ᾽εξοχήν αναερόβιες) αντιμετωπίζονταν χειρουργικώς. Με την επιτυχή, όμως, απόκριση στην αντιβίωση, ιδίως, για τις αναερόβιες λοιμώξεις, το 75% – 80% αυτών σήμερα αντιμετωπίζεται συντηρητικά, εκτός εάν εμφανιστούν γενικά συμπτώματα σοβαρής περιτονίτιδας ή αποστήματος, οπότε η εγχείρηση είναι επιβεβλημένη.
7. Ειλεός λεπτού εντέρου: Εάν είναι υψηλός, χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο, προοδευτικώς επιτεινόμενο, με ελαφρά σύσπαση της άνω κοιλίας, όχι διάταση, υπερπερισταλτισμό. Εάν είναι χαμηλός (μεσότητα ειλεού ως ειλεοτυφλική βαλβίδα), υπάρχουν τα ανωτέρω, συν διάταση της κοιλίας. Εάν είναι μετεγχειρητικός ειλεός, 4η, 5η, 6η ημέρα μετά την εγχείρηση, δικαιολογούνται η αναμονή και η στενή παρακολούθηση. Εάν είναι σε κοιλία που δεν έχει χειρουργηθεί, δικαιολογείται η παρακολούθηση των κλινικών και εργαστηριακών σημείων για 3 – 5 ημέρες. Εάν συμβεί σε κοιλία που φέρει ουλές (απώτερα, μετεγχειρητικός), η πείρα έχει δείξει ότι πρέπει να χειρουργηθεί το συντομότερο, διότι η αναμονή και η παρακολούθηση δε θα καταλήξουν σε βελτίωση, αλλά σε νέκρωση του λεπτού εντέρου και σε σοβαρές συνέπειες.
8. Ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής: Απαιτείται άμεση εγχείρηση και επομένως, ταχύτατη διάγνωση. Χαρακτηρίζεται από εμφάνιση οξέος διαξιφιστικού άλγους στην αριστερή κοιλία, με επέκταση προς την οσφύ. Όχι έντονη σύσπαση και ευαισθησία, αλλά με έντονο επηρεασμό της αρτηριακής πίεσης, των σφύξεων και του Ηt-αιματοκρίτη. Επέρχεται, κυρίως, σε άτομα με υπέρταση και αρτηριοσκλήρυνση. Επιβεβαιώνεται η διάγνωση με US ή CT.
9. Εμβολή μεσεντερίου αρτηρίας – θρόμβωση μεσεντερίου φλέβας: Στην εμβολή ο πόνος είναι οξύς, διαξιφιστικός, ενώ, στη θρόμβωση είναι αμβλύς, προοδευτικής αύξησης της έντασης. Υπάρχει ιστορικό αγγειοπάθειας ή κολπικής μαρμαρυγής. Πιο συχνή η εμφάνιση σε άτομα άνω των 65 ετών. Κοιλία σε σύσπαση ανάλογα με την έκταση της εμβολής ή θρόμβωσης, καθώς και η εμφάνιση επιπτώσεων επί του κυκλοφορικού (Αρτηριακή Πίεση, σφύξεις). Δακτυλικώς, αίμα στο ορθό ή μικρά αιματηρά κένωση. Επί εμφανίσεως υγρού στην κοιλία κλινικώς ή με US-υπέρηχος κοιλίας, συνιστάται παρακέντηση κάτω κοιλίας. Επί αναρροφήσεως αιματηρού υγρού η εγχείρηση είναι αναγκαία.
Πηγή
Pissiotis C. Acute abdomen. Iatrika Analekta 2011, 3:428-432
Υψηλής Ποιότητας Συμπλήρωμα Διατροφής για την Υγεία του ουργεννητικού συστήματος
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την Υγεία σας
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την Υγεία σας
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Η αποτελεσματικότερη θεραπεία για τη δυσκοιλιότητα
Πώς θα καταλάβετε την εντερική απόφραξη
Παθήσεις οξείας χειρουργικής κοιλίας
Πώς θα αναγνωρίσετε τον πόνο της σκωληκοειδίτιδας
