Θεραπεία προσώπου με ζωντανά σαλιγκάρια. Μπορεί να θεραπεύσει από εγκαύματα έως εξανθήματα στο πρόσωπο και εξαφανίζει τις ρυτίδες.
Θεραπεία προσώπου με ζωντανά σαλιγκάρια
Το σαλιγκάρι είναι γαστερόποδο πνευμονοφόρο μαλάκιο που το σώμα του προφυλάσσεται από ένα περιελιγμένο όστρακο.
Χαρακτηριστικότερο είδος είναι ο Κοχλίας ο πωματίας (Helix pomatia), κοινώς, σαλιγκάρι, σάλιαγκας, χοχλιός, καράολος στην κυπριακή διάλεκτο. Έχει μακρόστενο σώμα που προεξέχει εν μέρει από το κέλυφος και κεφάλι, το οποίο φέρει δύο ζευγάρια κεραιών που συστέλλονται.
Τρέφεται με φυτικές ύλες (χορτάρι, βλαστάρι) τις οποίες αποσπά από το υπόστρωμα χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του (που φέρει κερατώδεις σχηματισμούς σαν δόντια), ενώ κινείται αργά αφήνοντας ίχνη βλέννας και εμφανίζεται, κυρίως, τις βροχερές μέρες.
Τα σαλιγκάρια δραστηριοποιούνται όταν επικρατεί υγρασία (π.χ μετά την βροχή, κατά τη διάρκεια της νύχτας), ενώ όταν οι συνθήκες είναι υπερβολικά ξηρές υποχωρούν στο εσωτερικό του κελύφους και σφραγίζουν την είσοδο με ένα είδος προσωρινού καλύμματος από αποξηραμένη βλέννα, το επίφραγμα. Σε αυτή την κατάσταση τα σαλιγκάρια βρίσκονται σε μια κατάσταση «νάρκης» και μπορούν να επιβιώσουν χωρίς νερό για μήνες.
Στην Ευρώπη έχουν καταγραφεί 400 είδη σαλιγκαριών και σε όλο τον κόσμο 4000 είδη.
Στην Ελλάδα τρία, κυρίως, είδη θεωρούνται εδώδιμα, τα Helix lucorum, Helix pomatia και Helix aspersa.
-Helix lucorum
Το σαλιγκάρι αυτού του είδους το συναντάμε σε τόπους υγρούς και σε υψόμετρο έως 1000 μέτρα. Συγκριτικά με αλλά είδη σαλιγκαριών είναι από τα πιο μεγάλα σαλιγκάρια της Ευρώπης.
- –Helix pomatia
- Το χρώμα της σάρκας είναι άσπρο – κιτρινωπό και έχει επιμήκη και ακανόνιστα φυμάτια. Είναι το πιο δημοφιλές, εμπορικό σαλιγκάρι. Είναι υγρόφιλο προτιμά περιοχές πλούσιες σε ασβέστιο. Ζει 4-7 έτη. Έχει βάρος 20-25 γραμμάρια και εμφανίζεται σε υψόμετρο μέχρι και 2000 μέτρα.
-
Helix pomatia
–Helix aspersa
Πρόκειται για σαλιγκάρι μεγάλου μεγέθους που προσαρμόζεται εύκολα σε συνθήκες εκτροφείου. Είναι υγρόφιλο και προτιμά ζώνες υψηλές, δροσερές, σκιερές και πλούσιες σε ασβέστιο. Γεννά 20-80 αυγά ανάλογα με το περιβάλλον και το κλίμα, ζει 4-7 έτη, έχει δε πλήρη ανάπτυξη μετά το τρίτο έτος. Το βάρος υπολογίζεται στα 20-25 γραμμάρια. Είναι πολύ διαδεδομένο στην Βόρεια Ελλάδα (Ήπειρο-Μακεδονία-Θράκη). Εμφανίζεται σε υψόμετρο μέχρι 2000 μέτρα το δε μέγεθος του αυξάνεται όσο αυξάνεται και το υψόμετρο ενδεικνυόμενο για ανοικτή εκτροφή. Το χρώμα της σάρκας του είναι άσπρο – κιτρινωπό και έχει πολυάριθμα φυμάτια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά ενδημικά είδη, όπως τα Metafruticicola andria (ενδημικό Βόρειων-Βορειοδυτικών Κυκλάδων) και Vitrea clessini (ενδημικό Αιγαίου).
–Χοχλιοί της Κρήτης
Οι χοχλιοί, δηλαδή τα σαλιγκάρια, αφθονούν σε πολλές περιοχές της Κρήτης. Αποτελούν ένα ιδιαίτερα αγαπητό μεζέ για καλοφαγάδες και όχι μόνο. Οι χοχλιοί, μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους, που διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Για παράδειγμα, στα Χανιά μαγειρεύονται γιαχνί με πατάτες και κολοκυθάκια, ενώ στο Ηράκλειο γίνονται πιλάφι με χόντρο (τραχανά) ή ρύζι. Επίσης, είναι νοστιμότατοι βραστοί, κυρίως όμως οι “λιανοί” (Λιανοί χοχλιοί βραστοί ή σαλιγκάρια βραστά).
Όμως, οι πιο νόστιμοι χοχλιοί, είναι οι μπουμπουριστοί: οι χοχλιοί, πρώτα καθαρίζονται, τοποθετούνται σε νερό και μετά τους τοποθετείτε με το στόμιο προς τα κάτω σε ένα τηγάνι, αφού πρώτα έχετε πασπαλίσει τον πάτο του με λίγο αλάτι και τους τηγανίζετε για 5 περίπου λεπτά, ανακατεύοντας συνέχεια. Μετά σβήνονται με ξύδι και αν θέλετε προσθέτετεε δενδρολίβανο. Οι χοχλιοί συλλέγονται από το Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο, μετά από βροχή. Διατηρούνται ζωντανοί σε δροσερό και ευάερο μέρος και μαγειρεύονται μέχρι τον Σεπτέμβριο (για την ακρίβεια μέχρι τις πρώτες βροχές).
Έχουν βρεθεί κελύφη σαλιγκαριών σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Οι Ρωμαίοι, ειδικότερα, θεωρούσαν τα σαλιγκάρια εκλεκτή τροφή, όπως αναφέρεται στα γραπτά του Πλίνιου.
Αναπαραγωγή σαλιγκαριών
Κάθε σαλιγκάρι ψάχνει για μαλακό έδαφος για να σκάψει και να αφήσει τα αβγά του. Τα εναποθέτει σε μικρούς λάκκους 2,5-4 εκ. Κάθε σαλιγκάρι γεννά περίπου 85 αβγά και τα μικρά σαλιγκαράκια γεννιούνται μετά από 2-4 εβδομάδες. Συνήθως, τα σαλιγκάρια γεννούν όταν έχει υγρασία και η πιο γόνιμη περίοδος τους είναι από Φεβρουάριο έως Οκτώβριο.
Ιδιαίτερα στοιχεία και γνωρίσματα των σαλιγκαριών
- Το σώμα των σαλιγκαριών παράγει μια ιδιαίτερη παχύρρευστη σίελο, χάριν της οποίας μπορούν να έρπουν κατά μήκος μιας λεπίδας ξυραφιού χωρίς να κοπούν.
- Τα σαλιγκάρια επιβιώνουν σε ασβεστώδη και όχι αργιλώδη εδάφη για τη δημιουργία του κελύφους τους.
- Τα σαλιγκάρια ζουν ως και 15 χρόνια.
- Τα σαλιγκάρια είναι ερμαφρόδιτα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σαλιγκάρι διαθέτει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα αναπαραγωγής. Για να γονιμοποιηθεί πρέπει να ζευγαρώσει με άλλο σαλιγκάρι και να φέρουν σε επαφή τα αντίθετα γεννητικά τους όργανα.
- Τα σαλιγκάρια κινούνται σε περίεργες τροχιές, συνήθως κυκλικές.
- Τα σαλιγκάρια, συνήθως, βασίζονται στην αίσθηση της αφής και της οσμής χρησιμοποιώντας τις δύο μικρότερες κεραίες για την εύρεση φαγητού, καθώς, έχουν πολύ ασθενή όραση.
- Τα σαλιγκάρια λόγω της παχύρρευστης σιέλου που παράγουν, έχουν εξαιρετική ικανότητα πρόσφυσης σε επιφάνειες και μπορούν και κινούνται, έρποντας, ακόμα και καθώς, να κρέμονται προς τα κάτω.
- Τα σαλιγκάρια ξηράς αναπνέουν με πνεύμονες.
- Τα σαλιγκάρια ξηράς εξελίχθηκαν από τα θαλάσσια σαλιγκάρια 600 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Θεραπεία προσώπου με σαλιγκάρια
Μια μέθοδος που εκμεταλλεύεται τη βλέννα που αφήνουν τα σαλιγκάρια μπορεί να θεραπεύσει από εγκαύματα έως εξανθήματα στο πρόσωπο.
Άλλωστε όλοι γνωρίζουν πια πόσο γρήγορα επουλώνονται οι πληγές στα χέρια των σαλιγκαροτρόφων…
Η βλέννα των σαλιγκαριών χρησιμοποιείται σε πολλές κρέμες υψηλής ποιότητας.
Ένα σαλιγκάρι απελευθερώνει διαφορετικά είδη της βλέννας, ανάλογα με τον τρόπο που διεγείρεται. Όταν η διέγερση είναι φυσιολογική η βλέννη είναι παχύρρευστη (κολλώδης), αλλά αν το σαλιγκάρι έχει διαταραχθεί απελευθερώνει εκκρίσεις αφρώδεις.
Η βλέννα περιέχει πρωτεΐνες, ασβέστιο, χρωστικές και λιπίδια.
Χρήση βλέννας σαλιγκαριών σε καλλυντικά
Η βλέννα σαλιγκαριών παραδοσιακά χρησιμοποιούνται ιατρικώς από την Αρχαία Ελλάδα εσωτερικά κατά των γαστρεντερικών ελκών και για το βήχα με τη μορφή σιροπιού.
Η έκκριση του σαλιγκαριού υποτίθεται ότι έχει μια διπλή λειτουργία, όταν εφαρμόζεται στο ανθρώπινο δέρμα: από τη μία πλευρά διεγείρει το σχηματισμό του κολλαγόνου, ελαστίνης και επισκευάζει τα σημάδια της φωτογήρανσης και δεύτερον ελαχιστοποιεί τις βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες που είναι υπεύθυνες για την πρόωρη γήρανση του δέρματος.
Η βλέννα σαλιγκαριών είναι ένα πολύπλοκο μείγμα πρωτεϊνών, γλυκολικού οξέος και ελαστίνης. Περιέχει ουσίες, όπως η αλλαντοΐνη, το κολλαγόνο και η ελαστίνη που χρησιμοποιούν τα σαλιγκάρια για να επιδιορθώνουν το κέλυφός τους όταν υφίσταται βλάβες. Έχει αναγνωριστεί εδώ και πολλά χρόνια – ήδη από την Αρχαία Ελλάδα – ως ένα συστατικό που μειώνει τη φλεγμονή. Το εκχύλισμα είναι γνωστό για τις αναπλαστικές του ιδιότητες και διευκολύνει την αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών και αναπληρώνει την υγρασία στο δέρμα. Είναι, επίσης, αποτελεσματικό στη θεραπεία της ακμής και των ουλών και πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι η μόνη θεραπεία για τις ραγάδες.
Επιπλέον, σε ένα είδος γιγαντιαίου σαλιγκαριού της Αφρικής, η βλέννα του περιέχει και κρυστάλλους ασβεστίτη, ενός συνηθισμένου ιχνοστοιχείου που σκληραίνει πολύ γρήγορα και ελπίζεται ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί στην ιατρική ως ένα είδος «τσιμέντου» για τα κατάγματα των οστών.
Τα δηλητηριώδη θαλάσσια σαλιγκάρια των ακτών της Αυστραλίας περιέχουν φυσικές αναισθητικές ουσίες, τις οποίες χρησιμοποιούν για να ακινητοποιούν τα θύματά τους (γίνονται έρευνες για να απομονωθούν αυτές οι ουσίες).
Υψηλής Ποιότητας Θεραπευτική κρέμα κάνναβης με πρόπολη
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε την Υψηλής Ποιότητας Θεραπευτική κρέμα κάνναβης με πρόπολη
Διαβάστε, επίσης
Παράξενα συστατικά θεραπεύουν αρρώστιες των ανθρώπων
