Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΧωρίς κατηγορίαΠαραδοσιακά φορέματα για Μουσουλμάνες

Παραδοσιακά φορέματα για Μουσουλμάνες

Σημαντικό σύμβολο της παρουσίας του Ισλάμ στη Δυτική Ευρώπη

Τα παραδοσιακά φορέματα για Μουσουλμάνες:

  • Το HIJAB:

Είναι χαρακτηριστικό πέπλο για αραβικές γυναίκες. Αφήνει το πρόσωπο ελεύθερο, και πολλές γυναίκες το φορούν ως ένδειξη ταυτότητας.

  • Η BURKA:

 Καλύπτει τελείως το σώμα. Ένα πλέγμα καμβά μπροστά από τα μάτια επιτρέπει στη γυναίκα να δει χωρίς να φαίνεται. Και καλύπτει τα χέρια.

  • Το NIQAB:

Το ένδυμα που καλύπτει τελείως το σώμα μέχρι τους αστραγάλους, αφήνοντας μόνο τα μάτια ελεύθερα. Και για τα μάτια συνδυάζεται με ένα άλλο πέπλο.

  • Το SHAYLA:

Είναι ένα μεγάλο ορθογώνιο σάλι, που χρησιμοποιείται στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. Αυτό το πέπλο φοριέται γύρω από το κεφάλι

  • Το CHADOR: χρησιμοποιείται από τις ιρανικές γυναίκες όταν βγαίνουν. Καλύπτει ολόκληρο το σώμα και μπορεί να συνδυαστεί με ένα σάλι πάνω από το κεφάλι.


Η BURKA

Πιστεύεται πως η προέλευση της μπούρκας χρονολογείται από τη δυναστεία των Αχαιμενιδών της Περσικής Αυτοκρατορίας που ιδρύθηκε από τον Κύρο II (6ος αιώνας π.Χ.). Και σύμφωνα με κάποιες γραφές που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα π.Χ., (οι οποίες ανακαλύφθηκαν στην Ασσυρία) αναφέρεται η χρήση της μπούρκας. Εκείνη την εποχή η μουσουλμανική θρησκεία δεν υπήρχε.

Εισήχθη στο Αφγανιστάν στις αρχές του εικοστού αιώνα, την εποχή HABIBULLA (1901-1919), που επέβαλε τη χρήση της στις 200 γυναίκες του χαρεμιού του, προκειμένου να αποφευχθεί οι άνδρες να κοιτάζουν την ομορφιά του προσώπου τους. Ήταν φτιαγμένη από μετάξι και λεπτό κέντημα, και οι πριγκίπισσες του Habibulla φορούσαν τη burka κεντημένη με χρυσές κλωστές. Έτσι, η μπούρκα είχε γίνει ένα ένδυμα πολυτελείας που φορούσαν οι γυναίκες τον ελεύθερο χρόνο τους. Ταυτόχρονα, θα αποστασιοποιηθούν από τους απλούς ανθρώπους.

Ιστορικά, είναι το ένδυμα των φυλών Παστούν που είναι φανατικοί οπαδοί και υποστηρικτές της μπούρκας. Στην πραγματικότητα, όταν ο βασιλιάς Amanullah, ο οποίος διαδέχθηκε τον Habibulla, προσπάθησε τον εκσυγχρονισμό της χώρας με την κατάργηση της μπούρκας, και το χειρότερο ακόμη όταν η γυναίκα του η βασίλισσα Soraya Tarzi εμφανίστηκε χωρίς τη μπούρκα, δημιούργησε ένα μεγάλο σκάνδαλο. Δυστυχώς, οι προσπάθειές του να εξευρωπαΐσει το Αφγανιστάν είχε δημιουργήσει μια επαναστατική αντίθεση με τις φυλές Παστούν. Τελικά αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να διαφύγει στην Ινδία το 1929.

Μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών από το Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν (Ταλιμπάν: ισλαμική ομάδα φονταμενταλιστών) αναδύθηκαν από τα κορανικά σχολεία στο Πακιστάν. Η πλειοψηφία από αυτούς είναι από την εθνότητα Παστούν. Ανέλαβαν την εξουσία και το φόρεμα της «πλήρους μπούρκας» έγινε υποχρεωτικό, με αποτέλεσμα την επιβολή ενός ενδύματος που μπορεί να εγγυηθεί τον έλεγχο πάνω στο σώμα μιας γυναίκας, δεδομένου ότι καλύπτει τα μάτια με ένα παχύ πέπλο που εμποδίζει τον κομιστή να δεί κανονικά. Και επειδή το δίκτυο καμβά έχει περιορισμένη περιφερική όραση, οι  γυναίκες να εξαρτώνται από τους άλλους για να κινηθούν αποτελεσματικά, ειδικά σε ανοιχτούς χώρους. Ένας από τους στόχους του χοντρού πέπλου είναι να αποτρέψει το πρόσωπο και τα μάτια να είναι ορατά.

Η «μπούρκα», ασκεί ισχυρή πίεση στο κεφάλι (ζυγίζει περίπου 7 κιλά), προσθέτοντας κόπωση στα πόδια. Το μήκος του ενδύματος κατεβαίνει στα πόδια τους, όχι μόνο για να καλύψει το σώμα, αλλά και να προσθέσει μεγαλύτερες δυσκολίες, κυρίως για να τις εμποδίσει από το τρέξιμο.

Η μπούρκα δεν είναι πραγματικό ένδυμα, είναι μια φυλακή καμβά που εμποδίζει τις γυναίκες να δουν καθαρά όταν είναι επί κεφαλής και δεν μπορούν να δουν περισσότερο από ένα μέτρο μακριά από τα μάτια τους. Είναι σαν να ψάχνεις μέσα από ένα ζευγάρι γυαλιά όρασης, όπου όλα γύρω είναι θολά. Τα μάτια των γυναικών αυτών είναι φυλακισμένα, όπως το σώμα τους.

Μία ηγέτης της παράνομης οργάνωσης των γυναικών του Αφγανιστάν RAWA (RAWA: Μια ομάδα πνευματικών γυναικών οι οποίες, υπό την ηγεσία της Meena Keshwar), το 1977 ίδρυσαν την Επαναστατική Ένωση των γυναικών του Αφγανιστάν, επιβεβαιώνει τις απόψεις αυτές, όταν λέει:

Είναι σαν μια φυλακή που σε κρατάει ζεστό και απομονωμένο. Οι γυναίκες έχουν πρόβλημα να αναγνωρίζουν η μία την άλλη. Αυτές που χρειάζονται γυαλιά δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν. Είναι σαν να ήταν τυφλές. Το ύφασμα που καλύπτει τα μάτια τους έχει σκόπιμα γίνει αρκετά παχύ, για να αποτρέπει τις γυναίκες από τη διεύρυνση των οπών. Μερικές γυναίκες κακοποιούνται, γιατί έχουν διευρύνει τις τρύπες. Για τις γυναίκες που το έχουν φορέσει, είναι ένα τραύμα διότι είναι θέμα ταπείνωσης, επιπλέον, επηρεάζει το σύνολο των κινήσεων, καθώς και την όρασή τους.”

Συχνά, όταν διασχίζουν τους δρόμους, λόγω της χαμηλής ορατότητας τους πολλές έχουν εμπλακεί σε σοβαρά ατυχήματα που οδηγούν σε πολλούς θανάτους.

•             Το καθεστώς των Ταλιμπάν είναι ένα άκρως ριζοσπαστικό και φονταμενταλιστικό, επιβάλλοντας μεγάλες απαιτήσεις όσον αφορά τις γυναίκες, όπως ότι, δεν τραγουδούν, δεν χορεύουν και δεν παίζουν μουσικά όργανα, δεν αθλούνται, δεν υπάρχει απασχόληση, δεν εκπαιδεύονται και, ακόμη δεν επιτρέπεται να πετούν χαρταετούς, το οποίο είναι Αφγανικό εθνικό χόμπι. Επίσης, απαγορεύεται να περπατήσουν μόνες τους στους δρόμους και δεν λαμβάνουν ιατρική βοήθεια, εκτός από ορισμένα νοσοκομεία χωρίς νερό, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή χειρουργεία, όπου πάνε μόνο για να πεθάνουν.

•             Υπάρχουν μόνο άντρες γιατροί στα νοσοκομεία, αλλά δεν επιτρέπεται να θεραπεύσουν ούτε να κάνουν επέμβαση σε γυναίκες. Οι γυναίκες μπορούν να ταξιδέψουν μόνο στο πορτμπαγκάζ του ταξί.

•             Όταν μια γυναίκα είναι έγκυος, οι Αφγανοί λένε ότι είναι άρρωστη. Το 97% των Αφγανών γυναικών γεννούν στο σπίτι, γιατί απαγορεύεται να καλέσουν άνδρες γιατρούς, και δεν έχουν ποτέ σχεδόν μεταφορικό μέσο για να τις μεταφέρει σε ένα ιατρικό κέντρο περίθαλψης.

Το μαιευτήριο Malalai περιβάλλεται από τοίχο που χτίστηκε από τους Ταλιμπάν, με δύο μικρά παράθυρα. Και από την άλλη πλευρά οι σύζυγοί τους. Μπορούν να μιλούν με τις συζύγους τους, μέσα από μικρά παράθυρα.

Γέννα με μπούρκα

Σε πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης «Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», φαίνεται ότι το 40% των Αφγανών γυναικών σε παραγωγική ηλικία, πεθαίνουν από επιπλοκές στον τοκετό. Κάτω από την μπούρκα το παιδί δεν μπορεί να δει το βλέμμα της μητέρας του, το πρόσωπό της δεν υπάρχει, η φωνή της έχει αλλάξει και δεν υπάρχει καμία επαφή με το δέρμα. Επίσης, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, η μητέρα δεν μπορεί να δει τις εκφράσεις του παιδιού της. Στερείται τις βασικές συνδέσεις μεταξύ μητέρας και παιδιού.

Όταν οι δυνάμεις των Ταλιμπάν κατέλαβαν την Καμπούλ στις 27 Σεπτεμβρίου 1996, στέρησαν τις γυναίκες των πολιτικών δικαιωμάτων τους, αφαίρεσαν το δικαίωμα εκπαίδευσής τους και τις περιόρισαν στα σπίτια τους. Η υποχρεωτική χρήση της μπούρκα έγινε ένα από τα πλέον δυνατά σύμβολα της καταπίεσης που ασκείται στις γυναίκες από το νέο καθεστώς.

Στην πόλη της Καμπούλ αναδυόταν μια νέα κοινωνία πολιτών, όπου σύγχρονες γυναίκες είχαν μόλις αρχίσει να απολαύσουν μια ενδιαφέρουσα κοινωνική θέση· και αυτό αφαιρέθηκε με μια μονοκονδυλιά από τους Ταλιμπάν. Μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων γυναικών που εργάζονταν στις δημόσιες υπηρεσίες και στάλθηκαν στο σπίτι, υπήρχαν 7.790 γυναίκες εκπαιδευτικοί στα σχολεία, 63 σχολεία έχουν κλείσει στην Καμπούλ. Το 65% του διδακτικού προσωπικού, το 40% των παιδιών σχολικής ηλικίας και σχεδόν οι μισοί από τους 7.000 φοιτητές ήταν γυναίκες.

Το άλμα προς το παρελθόν ήταν συντριπτικό, από τον εικοστό αιώνα ως τη μεσαιωνική εποχή.


ΓΥΝΑΙΚΕΣ Ή ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ;

Η μίζερη ζωή τους είναι να ζουν με συνεχείς απειλές και το φόβο της τιμωρίας αν δεν ακολουθήσουν έναν απλό κανόνα. Νέοι φύλακες που εργάζονται για λογαριασμό του Υπουργείου για την Προώθηση της Αρετής και την Πρόληψη της Βίας, περιπολούν τους δρόμους με μαστίγια, μπαστούνια και καλάσνικοφ, χτυπούν τις γυναίκες που φορούν μακιγιάζ, εκθέτουν τα πρόσωπά τους ή εμφανίζονται να γελάνε … κλπ· υποχρεούνται να το υφίστανται αυτό χωρίς καμία νομική υπεράσπιση, και ορισμένες από τις κυρώσεις είναι ο λιθοβολισμός, ο ακρωτηριασμός, βασανιστήρια, μαστιγώσεις ή δημόσιες εκτελέσεις.


ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΜΟΣ

Η μοιχαλίδα τιμωρείται με λιθοβολισμό. Η γυναίκα τοποθετείται σε μια τρύπα στο έδαφος και καλύπτεται μέχρι το στήθος με χώμα. Τότε οι “άνδρες” τη λιθοβολούν μέχρι θανάτου. Οι πέτρες δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ μεγάλες ώστε να μην προκαλούν άμεσο θάνατο, ούτε πολύ μικρές, δεδομένου ότι δεν θεωρούνται τότε πέτρες. Μετά την εισβολή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και με μια εκθετική αύξηση των ένοπλων συγκρούσεων, μπορούμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι οι συνθήκες διαβίωσης των γυναικών και των κοριτσιών στο Αφγανιστάν σήμερα είναι φοβερή, και ότι πολύ δεν έχει αλλάξει για αυτές, παρά τις υποσχέσεις της διεθνούς κοινότητας, όχι μόνο στις περιοχές νότια και ανατολικά ελεγχόμενες από τους Ταλιμπάν, αλλά και σε πολλές από τις θέσεις που κυριαρχούνται από τον διεθνή συνασπισμό, όπως τη Helmad, υπό βρετανικό έλεγχο.


Οι γυναίκες θύματα

Παρά την ουτοπική την ισότητα του νέου συντάγματος του 2004, οι γυναίκες μπορούν ακόμα να αγοραστούν, να πωλούνται ή να είναι ως μέρος της κληρονομιάς. Όπως στις ημέρες των Ταλιμπάν, οι αναγκαστικοί γάμοι συνεχίζονται, και η ενδοοικογενειακή βία (λόγω της έλλειψης εργασίας). Υπάρχει μια πόλη, όπου οι γυναίκες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους μόνο δύο φορές στη διάρκεια της ζωής τους, όταν αυτές παντρεύονται και πάνε να ζήσουν με τους συζύγους τους, και όταν πεθαίνουν.

Κατά το 2007, 165 γυναίκες θύματα βίας προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν. Το 87% των Αφγανών υποφέρουν από ενδοοικογενειακή βία. Το ήμισυ των καταγγελιών οφείλονται σε σεξουαλική κακοποίηση. Οι περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών και νεαρών κοριτσιών, έχουν αυξηθεί κατά 40% κατά την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους (2007). Το 60% των γυναικών πέφτουν θύματα αναγκαστικών γάμων. Οι μισοί είναι γάμοι νεαρών εφήβων που δεν έχουν φθάσει ακόμη 16 (Παρ ‘όλο που ο νόμος απαγορεύει τους εν λόγω γάμους). Πολλά κορίτσια δίνονται ως αποζημίωση, για ένα χρέος ή έγκλημα βάσει του νόμου φυλών, αλλά και λόγω της ακραίας φτώχειας που μαστίζει τη χώρα. Ένας πατέρας μπορεί να πάρει από 600 € ως 1500 € για την κόρη του, που είναι το ισοδύναμο του μισθού τριών ετών για έναν εργαζόμενο.

Όπως και την εποχή των Ταλιμπάν, οι ξεθωριασμένες μπλε μπούρκες είναι χρωματισμός ακόμη στους δρόμους και τις πόλεις του Αφγανιστάν (αν και τώρα με τα συνθετικά υφάσματα το χρώμα δεν ξεθωριάζει τόσο πολύ). Η δημόσια καταδίκη των γυναικών (κυρίως ο λιθοβολισμός) είναι καθημερινή.

Ο εφιάλτης των γυναικών είναι μια ύπαρξη χωρίς βασικά δικαιώματα και βασικές αρχές, σε μια φτωχή χώρα, κατεστραμμένη από τον πόλεμο που διήρκεσε πάνω από είκοσι χρόνια, και χωρίς υποδομή, με επίμονες ξηρασίες, μια χώρα γεμάτη νάρκες, γεμάτη δυσκολίες για εξεύρεση τροφίμων και στέγης, καθώς και με τους περισσότερους από τους άνδρες τους στο στρατό. Πολλοί μορφωμένοι ή επαγγελματίες έχουν φύγει ή έχουν πεθάνει.

Υπάρχουν χιλιάδες χήρες των οποίων οι πόροι είναι από την ζητιανιά στους δρόμους, ή από την πορνεία. Πολλές τρελαίνονται ή αυτοκτονούν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο νόμος τους στερεί την κληρονομιά του θανόντος συζύγου τους. Χιλιάδες γυναίκες κάθε μέρα δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φάνε και να θρέψουν τα παιδιά τους με ψωμί και τσάι. Πονάει η καρδιά τους να βλέπουνε τις κόρες τους κλειδωμένες στο σπίτι χωρίς εκπαίδευση, και να βλέπουν τους γιους τους να απαγάγονται, ή να παρακινούνται να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις.

Σε απόγνωση πολλές γυναίκες αυτοκτονούν. Αυτό είναι πολύ κοινό με τις χήρες, δεδομένου ότι χωρίς τον σύζυγό τους, δεν επιτρέπεται να βγουν και δεν επιτρέπεται να εργάζονται. Ως εκ τούτου δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Το δημόσιο νοσοκομείο στη Χεράτ, μια πόλη, όπου είναι πολύ κοινό οι γυναίκες να αυτοκτονούν με πυρκαγιά, το 2005 δέχτηκε 90 γυναίκες οι οποίες προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν.

Η Zahra, 20 χρόνια παντρεμένη, κτυπιόταν καθημερινά από το σύζυγό της και επίσης, απαγορευόταν να δει την οικογένειά της. Ήταν τόσο καταθλιπτική που περιχύθηκε με το μαγειρικό λάδι πάνω από τον εαυτό της και κάηκε. Επέζησε και νομικά χώρισε το σύζυγό της. Τώρα ζει με τη μητέρα της. Έχασε την κινητικότητα του αυχένα από τις ουλές που άφησε η φωτιά. Θα ήταν υπερβολή να ελπίζω, για το αρσενικό πληθυσμό να μην είναι τόσο ληθαργικός και να συμμετέχει ενεργά κατά της βίας λόγω φύλου, στην προεκλογική εκστρατεία, σε διαδηλώσεις και με πολλούς άλλους τρόπους μαζί με τις γυναίκες; Θα είναι δυνατό για τους άνδρες σε αρμονία με τις γυναίκες να σταθούν απέναντι στους θύτες και να μάχονται για δικαιοσύνη και τα ατομικά δικαιώματα για μια δίκαιη ισότητα των φύλων;

Η Zahra ακόμα ονειρεύεται ένα πιο δίκαιο και ισότιμο κόσμο, που οι άνδρες θα είναι ενεργοί σε αυτή τη σύγκρουση, όπου δεν υπάρχουν ούτε νικητές ούτε ηττημένοι.

Η Zahra ακόμα ονειρεύεται ότι τα βάσανα των πολλών κρυμμένων και καλυμμένων γυναικών, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης, του Μαρόκου, και της Αφρικής θα σταματήσουν και θα βασιλεύσει η δικαιοσύνη σε όλα τα εδάφη, όπου σήμερα, οι γυναίκες είναι συνώνυμες με την ντροπή.

Διαβάστε, επίσης,

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Τα δύο φύλα δημιουργούν μόνο μαζί

Χειραφέτηση γυναικών το 2013

www.emedi.gr

 

 

 

 

 

 

 

 

Print Friendly, PDF & Email
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβόλια mRNA COVID-19. Οι κυριότερες είναι οι καρδιoαγγειακές επιπλοκές, οι θρομβώσεις και η θρομβοπενία. Επιμέλεια παρουσίασης  Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά  Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD,...

ΔΗΜΟΦΙΛΗ