Τραχηλίτιδα είναι η φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας
Η τραχηλίτιδα, ICD-10 N72, δηλαδή η φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας, είναι μια συνηθισμένη γυναικολογική πάθηση, καθώς, την αντιμετωπίζουν οι μισές γυναίκες σε κάποια περίοδο της ενήλικης ζωής.
Οι φλεγμονές αυτές μπορεί να είναι οξείες ή χρόνιες, ασυμπτωματικές ή συμπτωματικές.
Αρκετά συχνά η τραχηλίτιδα δημιουργεί διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, γιατί συνδυάζεται και με άλλες τοπικές ανωμαλίες στον τράχηλο, όπως η έκτοπη ανάπτυξη κυλινδρικού επιθηλίου, η τραχηλική υπερπλασία και οι παλιές ουλές και εξελκώσεις του τραχήλου.
Αίτια της τραχηλίτιδας
Η οξεία τραχηλίτιδα μπορεί να οφείλεται σε απευθείας μόλυνση του τραχήλου ή να είναι δευτεροπαθής από τον κόλπο ή το ενδομήτριο. Το πιο συνηθισμένο αίτιο είναι οι μύκητες (Candida albicans), τα αντισυλληπτικά δισκία, και μετά σε σειρά έρχονται οι τριχομονάδες και η Gardnerella vaginalis ή ο αιμόφιλος του κόλπου. Η γονοκοκκική φλεγμονή, επίσης, δεν είναι σπάνια στον τράχηλο, όπου προκαλεί οξεία επιφανειακή ενδοτραχηλίτιδα. Μετά τη καταστροφή των γονόκοκκων με τα αντιβιοτικά αναπτύσσονται συχνά δευτεροπαθείς διεισδύοντες οργανισμοί, που παραμένουν εκεί επί μήνες ή χρόνια προκαλώντας χρόνια τραχηλίτιδα.
Μη ειδικές φλεγμονές του τραχήλου με εντερόκοκκους, στρεπτόκοκκους ή σταφυλόκοκκους, παρουσιάζονται στη λοχεία και εμφανίζονται όταν υπάρχουν τραυματισμοί, επεμβάσεις ή εξελκώσεις τραχήλου.
Μπορεί επίσης, να γίνει μόλυνση με χλαμύδια και με το κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας.
Αλλά και ιοί μπορούν να προσβάλλουν τον τράχηλο. Ο ιός του απλού έρπητα ή προκαλεί φλεγμονώδη βλάβη στον τραχηλικό βλεννογόνο και γρήγορα εξελίσσεται σε εξέλκωση σχεδόν πάντα ο τύπος ΙΙ- (έρπητας των γεννητικών οργάνων ή Ηerpes simplex type II). Ο ιός HPV προκαλεί τα οξυτενή κονδυλώματα στον τράχηλο που είναι ίδια με εκείνα του αιδοίου και του κόλπου.
Η χρόνια τραχηλίτιδα είναι λιγότερο θορυβώδης πάθηση, αλλά αρκετά επίμονη και δύσκολη στη θεραπεία της. Συνήθως, εμφανίζεται ως συνέχεια μιας οξείας κατάστασης, αλλά μπορεί να εγκατασταθεί εξαρχής σαν χρόνια κατάσταση μετά από μια έκτρωση ή τοκετό. Η κατάσταση αυτή συνοδεύεται από μία εκτοπία του τραχήλου κατάσταση στην οποία παρατηρείται προβολή του εσωτερικού τμήματος του τραχήλου προς τα έξω.
Τα μικροβιακά αίτια είναι, συνήθως, κόκκοι δηλαδή στρεπτόκοκκοι ή σταφυλόκοκκοι ή διάφορα βακτήρια που εγκαθίστανται μετά από μία τραχηλίτιδα συνήθως γονορροϊκή. Η χρόνια τραχηλίτιδα είναι πάθηση συνήθως στη γενετική ηλικία και εμφανίζεται συχνότερα στις πολύτοκες γυναίκες.
Παράγοντες που ευνοούν την εγκατάστασή της είναι η κακή υγιεινή του σώματος, η ελάττωση της τοπικής αντιστάσεως από υποβιταμίνωση, η υποοιστρογοναιμία, όπως και οι διάφοροι ερεθισμοί που προκαλούνται από την ύπαρξη ξένων σωμάτων (ενδομήτριο σπείραμα (I.U.D.)).
Οι τοκετοί, οι εκτρώσεις, οι διαστολές του τραχήλου της μήτρας, οι διαγνωστικές και κλασματικές αποξέσεις ή οι τοποθετήσεις ραδιενεργών υλικών για τοπική θεραπεία σε περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είναι δυνατόν να έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φλεγμονών.
Επίσης, η λέπτυνση του τραχήλου της μήτρας, που οφείλεται σε ατροφία λόγω εμμηνόπαυσης, ενδέχεται να προδιαθέσει σε ανάπτυξη φλεγμονής.
Ποια είναι τα συμπτώματα της τραχηλίτιδας
Στην οξεία τραχηλίτιδα το πρώτο και κύριο σύμπτωμα είναι η έκκριση πυώδους υγρού από τον κόλπο, το οποίο άλλοτε είναι λεπτόρρευστο και άοσμο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι παχύρευστο, δύσοσμο, κίτρινο, σταχτί ή καφεοειδές.
Επίσης, οι γυναίκες παραπονούνται για καύσο και κνησμό στα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
Οι γυναίκες, επίσης, αυτές παραπονούνται για συμπτώματα ουρηθρίτιδας ή κυστίτιδας με συχνουρία, ακράτεια και δυσουρία.
Εάν εκτός τον τράχηλο προσβληθεί η μήτρα και οι σάλπιγγες τα συμπτώματα παίρνουν την μορφή περιτονίτιδας.
Σε γυναίκες με οξεία τραχηλίτιδα παρουσιάζεται στείρωση και δυσπαρεύνεια και σπανιότερα μητρορραγία με ενδιάμεση αιμορραγία μετά από σεξουαλική επαφή.
Στην επισκόπηση οπτικά, στο μάτι του γυναικολόγου, όταν υπάρχει γονοκοκκική τραχηλίτιδα ο τράχηλος φαίνεται κόκκινος και οιδηματώδης με πυώδη έκκριση από το τραχηλικό στόμιο. Στην τραχηλίτιδα από τριχομονάδες υπάρχουν πετέχειες σαν φράουλες που καταλαμβάνουν τον τράχηλο και τους κολπικούς θόλους, ενώ στην μυκητίαση γίνεται ορατό ένα άσπρο τυρώδες έκκριμα που είναι κολλημένο στέρεα στον βλεννογόνο του τραχήλου και όταν απομακρυνθεί αφήνει αιμορραγικές περιοχές.
Στην χρόνια τραχηλίτιδα η λευκόρροια μπορεί να είναι το κύριο σύμπτωμα. Αν και δεν είναι τόσο άφθονη όσο στη οξεία τραχηλίτιδα προκαλεί ερεθισμό του δέρματος του αιδοίου. Το έκκριμα μπορεί να είναι πυώδες με ποικιλία στο χρώμα τη σύσταση και την ποσότητα. Μπορεί να υπάρχει και ελαφρά αιμόρροια από τον τράχηλο με μητρορραγία ή αιμόρροια στην σεξουαλική επαφή.
Στην επισκόπηση του τραχήλου υπάρχει γενική και τοπική ερυθρότητα, πετέχειες, εξελκώσεις και διογκωμένες κύστεις Naboth. Επίσης, με το κολποσκόπιο ανακαλύπτονται περιοχές με επιθηλιοποίηση ή επιδερμοποίηση του τραχηλικού πλακώδους επιθηλίου, ενώ η δοκιμασία Schiller δείχνει περιοχές που δεν χρωματίζονται καθόλου ή χρωματίζονται ελάχιστα και μπορεί να πονάνε όταν μετακινείται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η καλλιέργεια κολπικού υγρού βγαίνει θετική.
Διαφορική διάγνωση τραχηλίτιδας
Η λευκόρροια της τραχηλίτιδας θα πρέπει να διακρίνεται από εκείνη που παρουσιάζεται στη φυσιολογία του κύκλου στις ημέρες της ωοθηλακιορρηξίας, αλλά και από αυτή που παρατηρείται στις υποοιστρογονικές καταστάσεις. Η διάκριση γίνεται με την εξέταση της τραχηλικής βλέννας, που φυσιολογικά είναι άφθονη αλλά καθαρή και έχει ελάχιστα λευκά αιμοσφαίρια και είναι ελεύθερη μικροβίων
Η τραχηλίτιδα, επίσης, θα διαφοροδιαγνωσθεί από τις αρχόμενες νεοπλασματικές καταστάσεις του τραχήλου της μήτρας. Αυτό δεν είναι εύκολο γιατί η φλεγμονή μεταβάλλει τη μορφολογία των επιθηλιακών κυττάρων και προκαλεί ατυπίες στην κυτταρολογική εικόνα.
Η κολποσκόπηση και η κυτταρολογική εξέταση κολπικών, εξωτραχηλικών και ενδοτραχηλικών επιχρισμάτων θέτουν την διάγνωση.
Θεραπεία τραχηλίτιδας
Η επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, τη βαρύτητα της φλεγμονής, από το αν έχει προηγηθεί άλλη θεραπεία, από τη συνύπαρξη ή όχι κάποιας άλλης φλεγμονής και από την επιθυμία της για τεκνοποίηση.
♥Οξεία τραχηλίτιδα:
Όταν η οξεία τραχηλίτιδα συνοδεύεται από κολπίτιδα που οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο μικροοργανισμό, η θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει στην καταπολέμηση του συγκεκριμένου μικροοργανισμού. Για το λόγο αυτό συνιστάται η καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού και αντιβιόγραμμα.
Όταν το παθογόνο αίτιο είναι η τριχομονάδα, θα πρέπει να χορηγείται μετρονιδαζόλη ή ορνιδαζόλη και για τους δυό συντρόφους για 7 ημέρες και μπορεί για τη γυναίκα να χορηγηθεί και σε κολπικά δισκία.
Όταν υπάρχει Candida χορηγείται αντιμυκητιασική αγωγή είτε από το στόμα είτε από τον κόλπο είτε και από τις δύο οδούς.
Τα χλαμύδια θεραπεύονται με τετρακυκλίνη ή ερυθρομυκίνη.
Ο αιμόφιλος του κόλπου ή Gardnerella vaginalis θεραπεύεται με τετρακυκλίνη ή αμπικιλλίνη ή κεφαλεξίνη ή μετρονιδαζόλη και στον κόλπο τοποθετούνται δισκία οξυτετρακυκλίνης και κρέμες με σουλφαμίδες.
Σε .C. trachomatis η ασθενής λαμβάνει τετρακυκλίνη ή ερυθρομυκίνη από το στόμα για 10 ημέρες.
Σε μυκοπλάσματα δίνονται τετρακυκλίνες.
Η δεμελοκυκλίνη και η δοξυκυκλίνη συνιστώνται για 10 ημέρες και για τους δυο σεξουαλικούς συντρόφους.
Τα κονδυλώματα αντιμετωπίζονται με τοπικά καυστικά η κρυοθεραπεία ή εγχείρηση.
Σε μύκητες χορηγείται κλοτριμαζόλη και νιτρική μικοναζόλη σε τοπική κρέμα. Η παρουσία μυκήτων επιδεινώνεται και από τα αντιβιοτικά, ιδίως, τις τετρακυκλίνες.
♥Χρόνια τραχηλίτιδα:
Η θεραπεία της μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική. Η χρόνια τραχηλίτιδα θα πρέπει να θεραπεύεται ακόμα και αν είναι ασυμπτωματική. Στη διάρκεια της θεραπείας απαγορεύεται η σεξουαλική επαφή.
Στα γενικά θεραπευτικά μέτρα περιλαμβάνονται η διακοπή της σεξουαλικής επαφής, η σύγχρονη θεραπεία του σεξουαλικού συντρόφου. Σε κνησμό χορηγείται κορτιζονούχος τοπική αλοιφή. Καθαρισμός της περιοχής απαιτείται με ελαφρύ πλύσιμο της περιοχής με όξινα διαλύματα Αν υπάρχουν ξένα σώματα απομακρύνονται και γίνεται τοπικός καθαρισμός.
-Συντηρητική αντιμετώπιση: Θα πρέπει να συστήνονται καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα σε κάθε περίπτωση που υπάρχει χρόνια πυώδης έκκριση από τον τράχηλο. Συνήθως, προτιμάται η χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα και όχι η τοπική εφαρμογή φαρμάκων στον κόλπο, διότι οι εν τω βάθει φλεγμονές του ενδοτραχήλου δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς με τοπική θεραπεία. Εάν έπειτα από προσπάθεια δύο, τριών μηνών δεν υπάρξει βελτίωση, συνίσταται χειρουργική θεραπεία. Αρκετές φορές, οι γυναίκες χρησιμοποιούν από μόνες τους κολπικά υπόθετα Betadine ή κάνουν κολπικές πλύσεις με Betadine. Όμως με αυτό τον τρόπο καταστρέφεται η ισορροπία των μικροοργανισμών στον κόλπο και αναπτύσσονται χημικές κολπίτιδες. Επομένως, η τοπική χρήση του Betadine θα πρέπει να γίνεται με προσοχή.
-Χειρουργική αντιμετώπιση: Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν αρκετά συχνά η ηλεκτροκαυτηρίαση. Είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος, η οποία, ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγεται στην οξεία φάση της φλεγμονής ή πριν από την περίοδο, διότι υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ανιούσας φλεγμονής (δηλαδή να προχωρήσει η φλεγμονή προς το εσωτερικό τμήμα του οργάνου, τον ενδοτράχηλο) ή να διασπαρθεί προς τα παραμήτρια και να αναπτυχθεί οξεία πυελοπεριτονίτιδα.
Ακόμα παλαιότερα χρησιμοποιούνταν καυστικά διαλύματα (π.χ., νιτρικού αργύρου, Νegatol) με καλά αποτελέσματα.
Η κρυοπηξία χρησιμοποιείται πολύ συχνά ακόμα και σήμερα. Με τη μέθοδο αυτήν καταστρέφεται η περιοχή του ιστού που παρουσιάζει φλεγμονή. Η μέθοδος έχει αρκετά πλεονεκτήματα, όπως εύκολη εφαρμογή, έλλειψη αιμορραγίας, αποφυγή τραχηλικής στένωσης, πολύ καλή ανοχή από την ασθενή και δεν χρειάζεται αναισθησία. Το μόνο μειονέκτημα είναι η υπερπαραγωγή τραχηλικής βλέννας για δύο με τρεις εβδομάδες. Πλήρης ίαση επιτυγχάνεται ύστερα από έξι εβδομάδες περίπου. Σε περίπτωση που υπάρχουν επανειλημμένα υποτροπιάζουσες τραχηλίτιδες θα πρέπει να γίνεται κολποσκοπική εκτίμηση του τραχήλου της μήτρας και του κόλπου.
Σε περίπτωση αποτυχίας των ανωτέρω αναφερόμενων μεθόδων, είναι δυνατόν να καταφύγει κανείς σε κωνοειδή εκτομή του τραχήλου της μήτρας ή σε ακρωτηριασμό. Σήμερα, οι μέθοδοι αυτοί δεν χρησιμοποιούνται συχνά και έχουν αντικατασταθεί από τα laser. Σε εξειδικευμένα κέντρα και στα χέρια καλά καταρτισμένων γιατρών, τα laser είναι πολύτιμο εργαλείο αντιμετώπισης των φλεγμονών του τραχήλου της μήτρας, ειδικά όταν αποτυγχάνουν οι άλλες μέθοδοι. Τα μειονεκτήματά τους είναι ότι κοστίζουν και ότι απαιτείται να χρησιμοποιούνται από καλά εκπαιδευμένους ιατρούς. Το τελευταίο ίσως είναι ταυτόχρονα και το σημαντικότερο πλεονέκτημά τους. Επιπλοκές όπως οι αιμορραγίες, οι ουλές, οι συμφύσεις και οι στενώσεις του τραχήλου δεν παρατηρούνται, όταν τηρούνται οι ανωτέρω αναγραφόμενες προϋποθέσεις.
Mέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για την τραχηλίτιδα
- Πρέπει να απέχετε από τη σεξουαλική δραστηριότητα μέχρις ότου η τραχηλίτιδα επουλωθεί. Αν η τραχηλίτιδα είναι μεταδοτική, θα πρέπει να αποφευχθεί η εξάπλωση των βακτηριδίων ή του ιού. Ακόμη και αν τραχηλίτιδα είναι μη μολυσματική, θα πρέπει να αποφεύγετε το σεξ, επειδή θα μπορούσε να ερεθίσει περαιτέρω τον τράχηλο της μήτρας και να επιδεινώνει τα συμπτώματά σας.
- Αποφύγετε πιθανούς ερεθισμούς. Όταν έχετε τραχηλίτιδα, είναι σημαντικό να αποφευχθεί η εισαγωγή ξένων σωμάτων στον κόλπο ή τον τράχηλο που μπορεί να προκαλέσουν επιπλέον ερεθισμούς ή φλεγμονή:
-Να φοράτε 100 % βαμβακερά εσώρουχα. Τα άλλα υφάσματα συγκρατούν την υγρασία και μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό.
–Αποφύγετε τη χρήση ταμπόν. Χρησιμοποιήστε, μόνο σερβιέτες.
-Μην χρησιμοποιείτε αρωματικά σαπούνια, σπρέι ή λοσιόν που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό.
- Πίνετε τσάι με φασκόμηλο και δεντρολίβανο που μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων της τραχηλίτιδας. Οι ενώσεις και τα αντιοξειδωτικά δεντρολίβανου μπορεί να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των μολύνσεων. Δοκιμάστε να πίνετε δύο φλιτζάνια τσάι καθημερινά με δενδρολίβανο (300 χλγρ δεντρολίβανο). Θα βοηθήσουν στη μόλυνση και φλεγμονή. Δοκιμάστε να πίνετε, επίσης, δύο φλιτζάνια τσάι φασκόμηλο καθημερινά.
- Εφαρμόστε τζελ αλόης. Η aloe vera ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και η καθημερινή εφαρμογή μπορεί να μειώσει την ερυθρότητα και ερεθισμό. Εφ ‘όσον δεν υπάρχει μόλυνση, δοκιμάστε την εφαρμογή της πηκτής απευθείας πάνω στον τράχηλο μία φορά την ημέρα για δύο έως τρεις εβδομάδες. Αν έχετε λοιμώδη τραχηλίτιδα που προκαλείται από τον έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορείτε επίσης να εφαρμόσετε αλόη βέρα απευθείας στις πληγείσες περιοχές έως τρεις φορές την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα, για διάστημα έως δύο εβδομάδες.
- Χρησιμοποιήστε λάδι βιταμίνης Ε για τη λοιμώδη τραχηλίτιδα που προκαλείται από τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Αν η τραχηλίτιδα προκαλείται από τον έρπητα των γεννητικών οργάνων, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε έλαιο βιταμίνης Ε. Εμποτίστε ένα κομμάτι βαμβάκι με το λάδι, και εφαρμόστε το στην περιοχή για 15 λεπτά κάθε τρεις ώρες από την πρώτη μέρα. Για τις επόμενες δύο ημέρες, εφαρμόστε τρεις φορές ημερησίως.
- Δοκιμάστε το έλαιο δέντρων τσαγιού. Το έλαιο δέντρων τσαγιού έχει αντισηπτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες, και μπορεί να είναι επωφελές για τις περιπτώσεις τραχηλίτιδας που προκαλείται από βακτήρια. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βοηθήσει τις περιπτώσεις τραχηλίτιδας που προκαλείται από τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Μην λάβετε το έλαιο δέντρων τσαγιού από το στόμα. Αντ ‘αυτού, εφαρμόζετε μια σταγόνα του έλαιου δέντρων τσαγιού στην προσβεβλημένη περιοχή δύο έως τέσσερις φορές την ημέρα.
- Πάρτε Λυσίνη. Οι μελέτες δείχνουν ότι η λυσίνη μπορεί να βοηθήσει με λοιμώξεις του έρπητα με την καταστολή αργινίνης (ένα απαραίτητο αμινοξύ που βοηθά τον ιό του έρπητα να αντιγράφεται). Προσπαθήστε να παίρνετε 500 χιλιοστόγραμμα λυσίνης τρεις έως πέντε φορές την ημέρα.
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη μήτρα
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τη μήτρα
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
Ερνηνεία των αποτελεσμάτων του τεστ παπ
‘Ερπητας των γεννητικών οργάνων
Φτιάξτε μόνες σας κολπικά υπόθετα για την κολπίτιδα
Όταν η γυναίκα πονάει κατά τη σεξουαλική επαφή
Λοιμώξεις γεννητικών οργάνων γυναίκας
Κολπικές πλύσεις για τις κολπίτιδες
Εργαστηριακός έλεγχος για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
www.emedi.gr
