Τι μπορείτε να πάθετε αν τρίζετε τα δόντια σας
Το τρίξιμο των δοντιών στον ύπνο, ICD-10 F45.8 ή η λείανση των δοντιών, ονομάζεται τριγμός ή βρουξισμός (bruxism), ο δεύτερος όρος προέρχεται από τη λέξη βρυγμός. Πρόκειται για ένα σφίξιμο των δοντιών που συνοδεύεται από τρίξιμο. Το τρίξιμο των δοντιών είναι μια ακούσια και μη ελεγχόμενη κίνηση της κάτω γνάθου στον ύπνο και αυτό έχει ως συνέπεια, όταν συμβαίνει συχνά, να προκαλείται φθορά στην αδαμαντίνη των δοντιών. Μπορεί ακόμα και να επιφέρει κατάγματα στα δόντια. Το τρίξιμο των δοντιών στον ύπνο μπορεί να παρατηρηθεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες.
Παρατηρείται σε ποσοστό 8 – 31% στο γενικό πληθυσμό
Οι κροταφογναθικές αρθρώσεις είναι οι αρθρώσεις που συνδέουν της δυο πλευρές της κάτω γνάθου με το κρανίο. Όπως και πολλές άλλες αρθρώσεις οι αρθρικές επιφάνειες καλύπτονται με χόνδρο και διαχωρίζονται από έναν μικρό δίσκο που εμποδίζει τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους. Οι μύες που επιτρέπουν να ανοίγει και να κλείνει το στόμα, βοηθούν επίσης στην σταθεροποίηση αυτών των αρθρώσεων, που βρίσκονται περίπου 1 cm μπροστά από κάθε ακουστικό πόρο.
Όταν κάποιος ανοίγει το στόμα, η κάτω γνάθος κινείται προς τα κάτω και εμπρός. Για την φυσιολογική κίνηση της γνάθου οι κροταφογναθικές αρθρώσεις πρέπει να δουλεύουν συγχρονισμένα. Αν η κίνηση και των δυο αρθρώσεων δεν είναι συγχρονισμένη, ο δίσκος που διαχωρίζει την κάτω γνάθο από το κρανίο μπορεί να φύγει από την θέση του προκαλώντας δυσλειτουργία της γνάθου. Αν το στόμα ανοίξει γρήγορα, με βια ή πάρα πολύ, η γνάθος μπορεί να εξαρθρωθεί.
Τύποι τριγμού δοντιών
-Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι τριγμού των οδόντων:
Αυτός που παρατηρείται κατά τη διάρκεια του ύπνου (τριγμός των οδόντων του ύπνου) και αυτός που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης (τριγμός των οδόντων όταν κάποιος είναι ξύπνιος). Η οδοντιατρική βλάβη μπορεί να είναι παρόμοια και στα δύο είδη, αλλά τα συμπτώματα του τριγμού των οδόντων του ύπνου τείνουν να είναι χειρότερα στην αφύπνιση και παρουσιάζεται μια βελτίωση κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ τα συμπτώματα του τριγμού όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος δεν υπάρχουν στην αφύπνιση και μπορεί να επιδεινωθούν με την πάροδο της ημέρας.
-Εναλλακτικά, ο τριγμός οδόντων μπορεί να χωριστεί σε πρωτοπαθή τριγμό των οδόντων (που ονομάζεται, επίσης, «ιδιοπαθής τριγμός των οδόντων»), όπου η διαταραχή δεν έχει σχέση με οποιαδήποτε άλλη ιατρική πάθηση, και σε δευτεροπαθή τριγμό των οδόντων, όταν η διαταραχή συνδέεται με άλλες ιατρικές συνθήκες. Ο δευτεροπαθής τριγμός των οδόντων περιλαμβάνει και ιατρογενείς αιτίες, όπως φάρμακα.
-Ο τριγμός των οδόντων μπορεί, επίσης, να χωριστεί σε τρεις ομάδες, δηλαδή σε κεντρικό ή παθοφυσιολογικό, σε ψυχολογικό και περιφερειακό.
–Ταξινόμηση με βάση τη σοβαρότητα: Ήπιος, χωρίς βλάβη στα δόντια ή κάποια ψυχοκοινωνική δυσλειτουργία. Μέτρια, όπως, όταν συμβαίνει κάθε βράδυ, με ήπια ανεπάρκεια της ψυχοκοινωνικής λειτουργίας. Σοβαρή, όπως όταν συμβαίνει κάθε βράδυ και προκαλείται βλάβη στα δόντια, στη γνάθο και άλλες σωματικές βλάβες και σοβαρή ψυχοκοινωνική δυσλειτουργία.
–Ταξινόμηση ανάλογα με τη διάρκεια: Οξεία, η οποία διαρκεί για λιγότερο από μία εβδομάδα. Υποξεία, η οποία διαρκεί για περισσότερο από μία εβδομάδα και λιγότερο από ένα μήνα. Χρόνια η οποία διαρκεί για πάνω από ένα μήνα.
Σημεία και συμπτώματα τριγμού των δοντιών
- Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν το πρόβλημα
- Τα συμπτώματα του τριγμού των οδόντων του ύπνου είναι, συνήθως, πιο έντονα αμέσως μετά το ξύπνημα, και στη συνέχεια, σιγά-σιγά βελτιώνονται, και τα συμπτώματα του τριγμού που εμφανίζονται, κυρίως, όταν είμαστε ξύπνιοι τείνουν να είναι χειρότερα τη διάρκεια της ημέρας, και δεν είναι παρόντα κατά την αφύπνιση
- Φθορά των δοντιών που έχει εκτεθεί το στρώμα της οδοντίνης (που, συνήθως, καλύπτεται από σμάλτο)
- Υπερβολική φθορά των δοντιών, που ισοπεδώνει τη μασητική επιφάνεια των δοντιών
- Κατάγματα των δοντιών
- Υπερευαίσθητα δόντια
- Φλεγμονή του περιοδοντικού συνδέσμου των δοντιών και χαλάρωση των δοντιών
- Θόρυβος κατά τη διάρκεια του ύπνου ή όταν είναι ξύπνιος
- Αίσθηση καψίματος στη γλώσσα
- Οδοντώσεις στη γλώσσα
- Υπερτροφία των μυών της μάσησης (αύξηση του μεγέθους των μυών που κινούν το σαγόνι)
- Ευαισθησία, πόνος ή κόπωση των μυών της μάσησης
- Τρισμός (περιορισμένο άνοιγμα του στόματος)
- Πόνος ή ευαισθησία της κροταφογναθικής άρθρωσης, που μπορεί να εκδηλωθεί ως προωτιαίος πόνος
- Πονοκέφαλος, ιδιαίτερα στους κροτάφους
Αιτίες του τριγμού των οδόντων
Οι κροταφογναθικές, όπως και οι άλλες αρθρώσεις, είναι ευάλωτες σε διάφορες παθήσεις, όπως είναι η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και άλλες μορφές φλεγμονών. Άλλα αίτια του πόνου των κροταφογναθικών αρθρώσεων είναι οι φθορές, η πίεση, ή κακή σύγκλειση και η κακή εφαρμογή οδοντικών συσκευών, όπως σιδεράκια ή άλλες. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν όγκοι σε αυτή την περιοχή.
Η χρόνια ένταση και το άγχος μπορεί να κάνουν κάποιον να σφίγγει το σαγόνι ή να τρίβει τα δόντια, μια πάθηση που ονομάζεται τριγμός. Πολλά άτομα δεν γνωρίζουν ότι τρίβουν τα δόντια τους, γιατί συχνά συμβαίνει όταν κοιμούνται.
Αυτή η υπερβολική χρήση της κροταφογναθικής άρθρωσης και των υποστηρικτικών μυών μπορεί να προκαλέσει πόνο στην γνάθο και πονοκέφαλο το πρωΐ, μετά το ξύπνημα. Ο πόνος που σχετίζεται με τις παθήσεις των κροταφογναθικών μπορεί να κυμαίνεται από μικρός μέχρι σοβαρός και η κατάσταση μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη.
- Συχνά συνοδεύει το στρες που προκαλείται από τις οικογενειακές ευθύνες ή από τις πιέσεις της εργασίας.
- Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στα παιδιά οφείλεται στην ωταλγία ή στην οδοντοφυΐα.
- Συνήθως, συνυπάρχει με δάγκωμα των νυχιών, με το μάσημα στυλού κ. ά
- Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο τριγμός των οδόντων προκαλείται από μηχανισμούς που σχετίζονται με το κεντρικό νευρικό σύστημα και ανωμαλίες των νευροδιαβιβαστών.
- Πίσω από αυτούς τους παράγοντες υπάρχουν οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες.
- Η διαταραχή του ντοπαμινεργικού συστήματος στο κεντρικό νευρικό σύστημα έχει, επίσης, προταθεί ότι εμπλέκεται στην αιτιολογία του τριγμού των οδόντων. Η νικοτίνη διεγείρει την απελευθέρωση της ντοπαμίνης, κι έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί ο τριγμός των οδόντων είναι δύο φορές πιο συχνός σε καπνιστές σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.
- Τα άτομα με τριγμό των οδόντων μπορεί να έχουν κατάθλιψη
- Γενετικοί παράγοντες: Μπορεί να υπάρχει ένας βαθμός κληρονομικής προδιάθεσης
- Ορισμένα φάρμακα, όπως τα ψυχαγωγικά φάρμακα θεωρείται ότι μπορεί να προκαλέσουν τριγμό των οδόντων, όπως οι αγωνιστές ντοπαμίνης, οι ανταγωνιστές της ντοπαμίνης, τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης, το αλκοόλ, η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες κ.α. Παραδείγματα είναι το λεβοντόπα (νόσος του Parkinson), η φλουοξετίνη, η μετοκλοπραμίδη, το λίθιο, η κοκαΐνη, η βενλαφαξίνη, η σιταλοπράμη, η φλουβοξαμίνη, η methylenedioxyamphetamine (MDA), η μεθυλφαινιδάτη (που χρησιμοποιείται στο σύνδρομο ελειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και το γάμμα-υδροξυβουτυρικό οξύ (GHB). Ο βρυγμός μπορεί, επίσης, να επιδεινώνεται από την υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, τσαγιού και σοκολάτας. Ο τριγμός οδόντων έχει, επίσης, αναφερθεί ότι συνυπάρχει με την τοξικομανία και σε άτομα που λαμβάνουν έκσταση.
- Μασητικοί παράγοντες. Ανατομικά προβλήματα των δοντιών και της γνάθου
- Νευρολογικές ή ψυχιατρικές διαταραχές:
-Νόσος του Huntington
-Νόσος του Πάρκινσον
-Εγκεφαλική παράλυση
-Ακροδυνία
-Διανοητική αναπηρία, ιδιαίτερα στα παιδιά
-Γναθοστοματική δυστονία
-Σύνδρομο Rett
-Δυσκινησία
-Σύνδρομο Down
-Αυτισμός
-Τραύμα π.χ. εγκεφαλική βλάβη ή κώμα
-Επιληψία
-Νόσος Leigh
-Μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία
-Ατροφία πολλαπλών συστημάτων
-Άτυπος πόνος προσώπου
-Διατροφικές διαταραχές
-Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
-Δυσλειτουργία ευσταχιανής σάλπιγγας
-Διαταραχές του ύπνου, όπως η αποφρακτική άπνοια του ύπνου, το ροχαλητό, η μέτρια ημερήσια υπνηλία, και η αϋπνία
Διάγνωση τριγμού δοντιών
Ο γιατρός ή ο οδοντίατρος μπορεί να ακροαστεί για τυχόν ήχους που κάνει το σαγόνι και να παρατηρήσει το εύρος της κίνησής του.
• Η εξέταση της σύγκλεισης μπορεί να αποκαλύψει διαταραχές στην ευθυγράμμιση των δοντιών και την κίνηση της γνάθου. Καταστάσεις όπως ένα ογκώδες σφράγισμα, ένα στραβό δόντι, ένα μετατοπισμένο δόντι εξ’ αιτίας παλαιότερης απώλειας κάποιων άλλων δοντιών ή κάποια συγκεκριμένα κληρονομικά χαρακτηριστικά, μπορεί να ευθύνονται για την κακή ευθυγράμμιση και τον επακόλουθο πόνο.
• Επιπλέον, εξετάζοντας την φθορά της άρθρωσης, ο οδοντίατρος μπορεί να εξακριβώσει αν κάποιος τρίβει χρονίως τα δόντια του.
• Με την αφή πάνω από την άρθρωση, ενώ κινείται, ο οδοντίατρος μπορεί να εξακριβώσει το αίτιο της πάθησης.
• Επίσης, η ακτινογραφία ή η μαγνητική τομογραφία, μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό να ελέγξει τις διαταραχές.
Η έγκαιρη διάγνωση του τριγμού των οδόντων γίνεται συνήθως κλινικά, παρατηρώντας τη λείανση, το θόρυβο, την κινητικότητα των δοντιών, τη φθορά των δοντιών, την υπερτροφία μασητήριων, τις εγκοπές στη γλώσσα, τα υπερευαίσθητα δόντια και τον πόνο στους μυς της μάσησης.
Ο βαθμός της φθοράς των δοντιών σε ένα άτομο εξαρτάται, επίσης, από την λήψη πολύ όξινων υγρών, όπως συμπυκνωμένος χυμός φρούτων, ή από το αν τα άτομα συχνά κάνουν εμετό.
Οι νάρθηκες σύγκλεισης χρησιμοποιούνται, συνήθως, ως θεραπεία για τον τριγμό των οδόντων, αλλά μπορούν, επίσης, να έχουν διαγνωστική χρήση, π.χ. να παρατηρήσουμε την παρουσία ή απουσία της φθοράς μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.
Η πιο συνηθισμένη αιτία που οδηγεί ένα άτομο να αναζητήσει ιατρική ή οδοντιατρική συμβουλή είναι όταν ενημερώνεται για τον δυσάρεστο θόρυβο τριγμού κατά τη διάρκεια του ύπνου, από κάποιον άλλο.
Η διάγνωση του τριγμού των οδόντων του ύπνου περιλαμβάνει τον αποκλεισμό άλλων οδοντιατρικών ασθενειών, διαταραχών της κροταφογναθικής άρθρωσης, και επιληπτικών διαταραχών (π.χ. επιληψία).
Γίνεται οδοντιατρική εξέταση, και, ενδεχομένως, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, ηλεκτρομυογράφημα, ηλεκτροκαρδιογράφημα και έλεγχος διαταραχών του ύπνου.
Η πολυπνογραφία (μελέτη ύπνου) παρουσιάζει ενδιαφέρον για την κλινική διάγνωση του τριγμού των οδόντων. Πολλές συσκευές έχουν αναπτυχθεί που στοχεύουν στην αντικειμενική μέτρηση του βαθμού του τριγμού των οδόντων.
Διαγνωστικά κριτήρια του τριγμού των οδόντων
Τα ελάχιστα κριτήρια περιλαμβάνουν δύο από τα εξής (Α-Ε):
Α. Τρόχισμα των δοντιών ή σφίξιμο κατά τη διάρκεια του ύπνου
Β. Ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
- Ανώμαλη φθορά των δοντιών
- Λείανση των δοντιών
- Δυσφορία των μυών της σιαγόνας
Τα ακόλουθα κριτήρια υποστηρίζουν τη διάγνωση:
Γ. Πολυπνογραφία που δείχνει:
- Δραστηριότητα στους μύες της γνάθου κατά τη διάρκεια του ύπνου
- Ότι δεν συνδέονται με την επιληπτική δράση
Δ. Δεν υπάρχουν άλλες ιατρικές ή ψυχικές διαταραχές
Ε. Παρουσία διαταραχών του ύπνου (π.χ., σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου).
Τι μπορούμε να κάνουμε για τον βρουξισμό;
◊Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Ασπιρίνη ή κάποιο άλλο μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (NSAID), όπως είναι η ιβουπροφαίνη (Brufen κ.ά.). Σε σοβαρό πόνο και φλεγμονή, γίνεται ένεση με ένα κορτικοειδές φάρμακο μέσα στην άρθρωση.
◊Διορθωτική οδοντική θεραπεία
Ο οδοντίατρος μπορεί να καταφέρει να βελτιώσει την σύγκλειση, εξισορροπώντας τις επιφάνειες μάσησης των δοντιών ή αντικαθιστώντας χαμένα δόντια, σφραγίσματα ή στεφάνες.
◊Μασελάκι
Αν η κροταφογναθική άρθρωση δεν είναι ευθυγραμμισμένη, ο οδοντίατρος μπορεί να συστήσει ένα μικρό μασελάκι (νάρθηκας), που φοριέται πάνω από τα δόντια, με σκοπό να βοηθήσει στην ευθυγράμμιση της πάνω και της κάτω γνάθου.
◊Προστασία για τον ύπνο
Αν κάποιος τρίβει τα δόντια του στον ύπνο, μια μαλακή ή σφιχτή συσκευή που εισάγεται πάνω από τα δόντια μπορεί να τον βοηθήσει να τα προφυλάξει από το τρίξιμο.
◊Εγχείρηση
Αν οι άλλες προσεγγίσεις δεν δουλέψουν, μπορεί να είναι απαραίτητη, αν και είναι σπάνια, η εγχείρηση για την επισκευή ή αφαίρεση του δίσκου μεταξύ του σαγονιού και του βρεγματικού οστού.
Όταν ο ασθενής αντιληφθεί ότι τρίζει τα δόντια του πρέπει να το αναφέρει στον οδοντίατρό του. Ο οδοντίατρος θα εκτιμήσει την κατάσταση, ίσως να αποκαταστήσει με εμφράξεις (σφραγίσματα) την καταστροφή της αδαμαντίνης και θα πάρει αποτυπώματα από τα δόντια του ασθενή και θα κατασκευάσει ένα εξειδικευμένο ανατομικό μασελάκι το οποίο ονομάζεται νάρθηκας τριγμού. Ο νάρθηκας τριγμού μπορεί να κατασκευαστεί έτσι ώστε να τοποθετείται και να εφαρμόζει απόλυτα είτε στα άνω είτε στα κάτω δόντια ανάλογα με τη μορφολογία του στόματος και την πιο άνετη εφαρμογή στον ασθενή. Ο νάρθηκας τριγμού πρέπει να είναι άνετος και εύκολος στη χρήση, να αγκαλιάζει σωστά τα δόντια ώστε να μην υπάρχει περίπτωση κατάποσης κατά τον ύπνο.
Ο νάρθηκας τριγμού τοποθετείται από τον ασθενή το βράδυ ή και την ημέρα αν οι ακούσιες κινήσεις συνεχίζονται και κατά τη διάρκεια της μέρας. Ο νάρθηκας πρέπει να απομακρύνεται από το στόμα κατά τη διάρκεια του φαγητού!
Με το νάρθηκα τριγμού κατορθώνουμε τα εξής
1) Όταν ο ασθενής φοράει τον νάρθηκα τότε οι ακούσιες κινήσεις της κάτω γνάθου γίνονται πάνω στην επιφάνεια του νάρθηκα και έτσι προστατεύονται τα δόντια από την τριβή τόσο των δοντιών που φορούν το νάρθηκα όσο και αυτών που συγκλίνουν επάνω στο νάρθηκα.
2) Προστατεύεται η διατάραξη της κροταφογναθικής διάρθωσης.
3) Διατηρείται η μορφολογία των δοντιών (η ανατομικότητά τους) με αποτέλεσμα την καλύτερη μάσηση των τροφών.
Ουσιαστικά τον βρουξισμό δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Μπορούμε όμως άμεσα, απλά και εύκολα να αντιμετωπίσουμε την καταστροφή που προκαλεί στα δόντια σας.
Προφυλάξτε τα δόντια σας από το τρίξιμο. Είναι ανώδυνο, εύκολο και θα σας απαλλάξει από τυχών μεταγενέστερα προβλήματα.
Πολλά διαφορετικά φάρμακα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του τριγμού των οδόντων, όπως οι βενζοδιαζεπίνες, τα αντισπασμωδικά, οι βήτα αποκλειστές, οι παράγοντες ντοπαμίνης, τα αντικαταθλιπτικά, τα μυοχαλαρωτικά, και άλλα. Η κλοναζεπάμη, το λεβοντόπα, η αμιτριπτυλίνη, η βρωμοκριπτίνη, η περγολίδη, η κλονιδίνη, η προπρανολόλη, και η L-τρυπτοφάνη, φαίνεται να βοηθούν. Όταν ο τριγμός των οδόντων συνδέεται με τη χρήση των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης στην κατάθλιψη, προσθέτεται βουσπιρόνη/ Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά είναι, επίσης, προτιμότερα από ότι οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης σε ανθρώπους με τριγμό των οδόντων, και μπορεί να βοηθήσουν στον πόνο.
Botox
Η αλλαντική τοξίνη (Botox) έχει προταθεί ως θεραπεία για τον τριγμό των οδόντων. Η αλλαντική τοξίνη προκαλεί παράλυση των μυών με αναστολή της απελευθέρωσης ακετυλοχολίνης στις νευρομυϊκές συνάψεις. Ένα αραιό διάλυμα της τοξίνης θα παραλύσει εν μέρει τους μυς και θα μειώσει την ικανότητά τους να σφίγγουν δυνατά, αλλά θα διατηρηθεί η μυϊκή λειτουργία για την ομιλία και το φαγητό. Γίνονται, συνήθως, πέντε ή έξι ενέσεις στους μασητήριους και κροταφικούς μυς και λιγότερο συχνά στους πλάγιους πτερυγοειδείς (προσοχή για μείωση της ικανότητας να καταπιεί). Η δράση ξεκινά από την επόμενη μέρα, και μπορεί να διαρκέσει για περίπου τρεις μήνες. Περιστασιακά, μπορεί να εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως μώλωπες. Η δόση της τοξίνης που χρησιμοποιείται εξαρτάται από το άτομο, και μπορεί να χρειάζεται μια υψηλότερη δόση σε ανθρώπους με ισχυρότερους μύες της μάσησης. Με την προσωρινή και μερική παράλυση των μυών, μπορεί να συμβεί ατροφία των μυών πράγμα που σημαίνει ότι στο μέλλον η απαιτούμενη δόση μπορεί να είναι μικρότερη ή το χρονικό διάστημα των ενέσεων να πρέπει να αυξηθεί.
Βιοανάδραση
Η βιοανάδραση αναφέρεται σε μια διαδικασία, η οποία επιτρέπει σε ένα άτομο να αντιληφθεί, και να τροποποιήσει τη φυσιολογική του δραστηριότητα με στόχο τη βελτίωση της υγείας. Η Ηλεκτρομυογραφική παρακολούθηση των μυών με συναγερμό σε περιόδους που ο ασθενής τρίζει τα δόντια του μπορεί να γίνει σε τριγμό των οδόντων, όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος. Οι οδοντιατρικές συσκευές με κάψουλες που σπάνε και απελευθερώνουν ένα ερέθισμα γεύσης όταν εφαρμόζεται αρκετή δύναμη, μπορούν να ξυπνήσουν το πρόσωπο από τον ύπνο, για να αποτραπούν τα επεισόδια τριγμού των οδόντων. Δυστυχώς, αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική ημερήσια υπνηλία.
Τα άτομα που παίρνουν έκσταση, χρησιμοποιούν πιπίλες, γλειφιτζούρια και τσίχλες σε μια προσπάθεια να μειώσουν τις βλάβες στα δόντια και να προλάβουν τον πόνο στο σαγόνι.
www.emedi.gr