Πώς αντιμετωπίζονται οι υπερτροφικές και ατροφικές ουλές και τα χηλοειδή
Tα χηλοειδή, ICD-10 L91.0 είναι ο σχηματισμός ουλής που, ανάλογα με την ωριμότητά της, αποτελείται κυρίως από δύο τύπους κολλαγόνου ΙΙΙ (πρώιμο) ή Ι (όψιμο).
Είναι αποτέλεσμα της υπερανάπτυξης κοκκιώδους ιστού (κολλαγόνο τύπου 3) στη θέση μιας βλάβης του δέρματος που έχει επουλωθεί το οποίο στη συνέχεια σιγά-σιγά αντικαθίσταται από κολλαγόνο τύπου 1.
Άτομα κάθε ηλικίας μπορούν να αναπτύξουν χηλοειδή. Χηλοειδή μπορεί, επίσης, να αναπτυχθούν από ψευδοθυλακίτιδα του γενείου από το ξύρισμα.
Τα χηλοειδή επηρεάζουν και τα δύο φύλα εξίσου, αν και η συχνότητα εμφάνισης σε νεαρές γυναίκες έχει αναφερθεί να είναι υψηλότερη από ό, τι σε νεαρούς άνδρες, πιθανόν λόγω της μεγαλύτερης συχνότητας piercing μεταξύ των γυναικών. Τα χηλοειδή είναι 15 φορές πιο συχνά σε έγχρωμους από ό, τι στους Καυκάσιους.
Η τάση για σχηματισμό χηλοειδών πιθανολογείται να είναι κληρονομική.
Τα χηλοειδή έχουν την τάση να αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου, σαν την ανάπτυξη ενός αργού όγκου. Ο λόγος για αυτό είναι άγνωστος.
Τα χηλοειδή είναι σταθερές, ελαστικές βλάβες ή γυαλιστερές, ινώδη οζίδια, και μπορεί να ποικίλουν στο χρώμα από ροζ, έως κόκκινο ή σκούρο καφέ χρώμα.
Τα χηλοειδή είναι καλοήθεις βλάβες και δεν είναι μεταδοτικές, αλλά μερικές φορές συνοδεύονται από έντονο κνησμό, πόνο, και αλλαγές στην υφή. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσουν την κίνηση του δέρματος.
Τα χηλοειδή δεν πρέπει να συγχέονται με τις υπερτροφικές ουλές, οι οποίες είναι σημάδια που δεν αναπτύσσονται πέρα από τα όρια του αρχικού τραύματος. Οι «υπερτροφικές» ουλές δημιουργούνται από την υπεβολική παραγωγή ιστού κατά την επούλωση. Για να αντιμετωπίσει η επιδερμίδα τη βλάβη, δημιουργεί νέες ίνες κολλαγόνου, μιας ινώδους πρωτεΐνης που δίνει στο δέρμα σφριγηλότητα και ελαστικότητα. Δυστυχώς η εναπόθεση του κολλαγόνου στην ουλή δεν γίνεται συγκροτημένα αλλά άναρχα, διαταράσσοντας την αρχιτεκτονική του δέρματος. Κατά την διάρκεια της επούλωσης, ο οργανισμός παράγει πολύ κολλαγόνο, το οποίο δημιουργεί ένα έπαρμα στο δέρμα. Οι υπερβολικά υπερτροφικές ουλές ονομάζονται και «χηλοειδή». Τα χηλοειδή είναι σημάδια που προεξέχουν στην επιφάνεια της επιδερμίδας και η αντιμετώπιση των αντιαισθητικών αυτών σημαδιών είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Οι «ατροφικές» ουλές δημιουργούνται σε περιπτώσεις απώλειας δερματικού ιστού λόγω της φλεγμονής και μπορεί να είναι δύο ειδών. Οι «ice pick» ουλές (στενές και εμβυθισμένες), που είναι και οι πιο δύσκολες στην αντιμετώπιση, και οι «boxcar» ουλές (ευρείες και εμβυθισμένες). Οι ατροφικές ουλές, συχνά, δημιουργούνται και από την ακμή.
Σημεία και συμπτώματα σε χηλοειδή και ουλές
Έχουν τη δυνατότητα να προκαλούν πόνο που μοιάζει με τσίμπημα με βελόνα ή να προκαλέσουν φαγούρα αν και ο βαθμός της αίσθησης ποικίλει από άτομο σε άτομο.
Εάν το χηλοειδές μολυνθεί μπορεί να κάνει έλκος. Η αφαίρεση της ουλής είναι τότε η θεραπευτική επιλογή. Ωστόσο, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές συνέπειες: η πιθανότητα ότι η προκύπτουσα χειρουργική ουλή θα γίνει επίσης ένα χηλοειδές είναι υψηλή, συνήθως μεγαλύτερη από 50%.
Τα χηλοειδή μπορεί να προκαλούν μεγάλο πόνο, κνησμό (φαγούρα), και σωματική παραμόρφωση. Δεν μπορούν να βελτιωθούν με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να περιορίσουν την κινητικότητα, εάν βρίσκονται πάνω από μία άρθρωση.
Τα χηλοειδή αποτελούνται από ουλώδη ιστό. Το κολλαγόνο, που χρησιμοποιείται στην επούλωση των πληγών, παράγει ένα εξόγκωμα πολλές φορές μεγαλύτερο από εκείνο της αρχικής ουλής. Παρόλο που, συνήθως, εμφανίζονται στην περιοχή ενός τραυματισμού, χηλοειδή μπορούν επίσης να προκύψουν αυτόματα. Μπορούν να συμβούν σε περιοχή που έχει γίνει piercing και ακόμα και σε ένα σπυράκι. Μπορούν να προκύψουν ως αποτέλεσμα της σοβαρής ακμής ή σε ουλές ανεμοβλογιάς, σε μόλυνση τραύματος, σε επαναλαμβανόμενο τραύμα σε μια περιοχή, από υπερβολική τάση του δέρματος κατά το κλείσιμο των πληγών ή από ένα ξένο σώμα σε ένα τραύμα.
Χηλοειδή μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε μέρος όπου συμβεί τριβή. Μπορούν να οφείλονται σε σπυράκια, σε τσιμπήματα εντόμων, στο ξύσιμο, σε εγκαύματα, ή άλλα τραύματα του δέρματος. Χηλοειδή μπορεί να αναπτυχθούν μετά από χειρουργική επέμβαση. Είναι πιο συχνή σε ορισμένα σημεία όπως στο στήθος, στην πλάτη και στους ώμους και στους λοβούς των αυτιών. Μπορούν επίσης να συμβούν σε σημεία που έχουν γίνει τρύπες στο σώμα. Τα πιο συχνά σημεία είναι οι λοβοί των αυτιών, τα χέρια και η πυελική περιοχή.
Αιτία σε χηλοειδή και ουλές
Τα χηλοειδή, συνήθως, προκύπτουν από τρυπήματα, εμφυτεύσεις, κλπ. όπου χρησιμοποιήθηκαν μέταλλα. Ινοβλάστες, η ΜΜΡ-2 (μεταλλοπρωτεϊνάση-2), ή / και οι ιστικοί αναστολείς των μεταλλοπρωτεϊνασών εμπλέκονται στην παθογένεια.
Παθολογοανατομία σε χηλοειδή και ουλές
Ιστολογικά, τα χηλοειδή είναι ινωτικοί όγκοι που χαρακτηρίζονται από μια συλλογή άτυπων ινοβλαστών με υπερβολική εναπόθεση συστατικών εξωκυτταρικής μήτρας, κολλαγόνου, φιμπρονεκτίνης, ελαστίνης και πρωτεογλυκανών. Γενικώς, περιέχουν σχετικά ακυτταρικά κέντρα και παχιές, άφθονες δέσμες κολλαγόνου που σχηματίζουν οζίδια στο βαθύ δερματικό τμήμα της βλάβης.
Θεραπείες σε χηλοειδή και ουλές
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη σε ασθενείς με γνωστή προδιάθεση. Αυτό περιλαμβάνει την πρόληψη των περιττών τραυμάτων ή χειρουργικών επεμβάσεων, όπως και του τρυπήματος των αυτιών και της εκλεκτικής αφαίρεσης σπίλων, όποτε είναι δυνατόν.
Τυχόν προβλήματα του δέρματος σε άτομα με προδιάθεση (π.χ. ακμή, μολύνσεις), θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν νωρίτερα για να ελαχιστοποιηθούν οι περιοχές φλεγμονής.
Σε περίπτωση που συμβεί χηλοειδές, η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η επιφανειακή ακτινοθεραπεία (SRT), η οποία μπορεί να επιτύχει τα ποσοστά ίασης έως και 90%.
Η αγωγή με λέιζερ έχει, επίσης, χρησιμοποιηθεί με διάφορους βαθμούς επιτυχίας.
Τα καλύτερα προϊόντα για τα χηλοειδή
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα προϊόντα για τα χηλοειδή
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Κρέμα σώματος για ουλές και ραγάδες
Τα καλύτερα κόλπα για τα σπυράκια
Δερματικές αντιδράσεις σε στοχευμένες θεραπείες
www.emedi.gr
