Είναι η λοίμωξη της μήτρας, των σαλπίγγων και των γειτονικών πυελικών ιστών
Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου, ICD-10 N70-N77 είναι η λοίμωξη της μήτρας, των σαλπίγγων και των γειτονικών πυελικών ιστών, η οποία δεν σχετίζεται με χειρουργική επέμβαση ή εγκυμοσύνη, συνήθως από χλαμύδια και γονόκοκκους. Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου προκαλείται, συνήθως, από ανιούσα λοίμωξη, κατά την οποία παθογόνοι μικροοργανισμοί εξαπλώνονται από τον κόλπο και τον τράχηλο προς τα άνω τμήματα του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας.
Αιτίες της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου.
Η χλαμυδιακή και η γονοκοκκική ενδοτραχηλίτιδα μεταβάλλει τους αμυντικούς μηχανισμούς του τραχήλου της μήτρας επιτρέποντας την άνοδο της μικροβιακής χλωρίδας του κόλπου μετά ή άνευ του αρχικού παθογόνου οργανισμού. Επίσης, εκτός από τη ναϊσσέροια της γονόρροιας ή το χλαμύδιο trachomatis είναι δυνατόν να υπάρχουν και άλλες πολυμικροβιακές λοιμώξεις.
Οι ενδομητρικές συσκευές (σπιράλ και οι ορμονικές) και φυσικές μεταβολές που συμβαίνουν με την έμμηνο ρύση, όπως και τα προφυλακτικά και τα σπερματοκτόνα είναι προδιαθεσικοί παράγοντες. Τα αντισυλληπτικά από το στόμα μπορεί να ελαττώνουν τον κίνδυνο
1 εκατομμύριο γυναίκες κάθε χρόνο παγκοσμίως θεραπεύονται για φλεγμονώδη νόσο πυέλου.
Συμπτώματα της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο κατώτερο τμήμα της κοιλίας, συχνά αμφοτερόπλευρο (δηλαδή και στις δύο μεριές), που συνοδεύεται από οσφυαλγία. Μερικές ασθενείς αναφέρουν πόνο κατά την ούρηση, ενόχληση κατά τη σεξουαλική επαφή, κολπική έκκριση και πόνο κατά την κένωση του εντέρου. Επίσης υπάρχει πυρετός κακουχία, κολπικά εκκρίματα, ακανόνιστη αιμορραγία, ναυτία, έμετοι, ευαισθησία κατά την κίνηση τραχήλου, ευαισθησία των εξαρτημάτων και ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη μάζα εξαρτημάτων
Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να προκληθεί από σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα ή από λοίμωξη σε γειτονικό όργανο, π.χ. στη σκωληκοειδή απόφυση. Μερικές φορές είναι δευτεροπαθής λόγω συστηματικής λοίμωξης που μεταφέρεται από άλλο μέρος του σώματος στην πύελο με την κυκλοφορία του αίματος.
Το χλαμύδιο, ο γονόκοκκος, το μυκόπλασμα και τα αναερόβια βακτηριοειδές, πεπτοστρεπτόκοκκοι και πεπτόκοκκοι είναι οι οργανισμοί που δρουν ως αιτιολογικοί παράγοντες συνήθως.
Διάγνωση φλεγμονώδους νόσου της πυέλου
- Η διάγνωση γίνεται, συνήθως, με βάση το ιατρικό ιστορικό, τη φυσική εξέταση, τις εξετάσεις αίματος και επιχρίσματα που λαμβάνονται από τον κόλπο, τον τράχηλο της μήτρας και, μερικές φορές, από την ουρήθρα (το σωλήνα που συνδέει την ουροδόχο κύστη με το εξωτερικό περιβάλλον) για βακτηριολογική εξέταση.
- Άλλες εξετάσεις που μπορεί να γίνουν είναι το υπερηχογράφημα και ηλαπαροσκόπηση
- Πρέπει να γίνει τεστ εγκυμοσύνης, υπάρχει λευκοκυτταρικός τύπος, άνω των 10.000 κυττάρων κατά mm3
- ΤΚΕ > από 15 mm/ ώρα
- Η παρακέντηση δουγλασσείου για καλλιέργεια θα είναι θετική
- Αντί να γίνει λαπαροσκόπηση καλύτερα να γίνει υπερθεραπεία, όταν υπάρχει ευαισθησία στο κάτω μέρος κοιλιάς, ευαισθησία στη μετατόπιση τραχήλου της μήτρας λαι ευαισθησία εξαρτημάτων, πυρετός μεγαλύτερος των 38ο C, λευκοκυττάρωση, πύο στο Δουγλάσσειο, αυξημένη ΤΚΕ και θετική καλλιέργεια
Διαφορική διάγνωση θα γίνει από την σκωληκοειδίτιδα, την έκτοπο κύηση, τη συστροφή ωοθηκών, την αιμορραγία και ρήξη κύστεως, την ενδομητρίωση, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και τη διαταραχή σωματοποίησης
Θεραπεία της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου.
Η θεραπεία συνίσταται σε αντιβιοτική αγωγή είτε σε βάση εσωτερικού ασθενούς (με νοσηλεία σε νοσοκομείο) είτε σε βάση εξωτερικού ασθενούς (χωρίς νοσηλεία σε νοσοκομείο) ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης και τα συμπτώματα της ασθενούς. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει ανταπόκριση στην αντιβιοτική αγωγή, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση με τη μορφή λαπαροσκόπησης με καλλιέργεια των σαλπίγγων
Αποφυγή σεξουαλικής επαφής μέχρι την αποπεράτωση της θεραπείας.
Αντιμετώπιση και του σεξουαλικού συντρόφου.
Αντενδείκνυνται οι ενδομητρικές συσκευές σε γυναίκες με ιστορικό φλεγμονώδους νόσου της πυέλου
Η αντιβιοτική κάλυψη πρέπει να περιλαμβάνει χλαμύδια, γονόκοκκο, αναερόβια, αρνητικά κατά Gram και στρεπτόκοκκους
Σχήματα
- Κεφοξιτίνη 2 grενδοφλεβίως (IV) κάθε 6 ώρες ή κεφοτετάνη 2 gr ΙV κάθε 12 ώρες ή άλλες κεφαλοσπορίνες (κεφτιζοξίμη, κεφοταξίμη και κεφτριαξόνη) με δοξυκυκλίνη 100 mgαπό το στόμα ή ΙV κάθε 12 ώρες. Η θεραπεία γίνεται για 48 ώρες μετά την κλινική βελτίωση και συνέχιση της δοξυκυκλίνης μετά το εξιτήριο του ασθενούς για σύνολο 10-14 ημέρες.
- Κλινδαμυκίνη 900 mgΙV κάθε 8 ώρες και γενταμυκίνη δόση εφόδου IV ή ΙΜ (ενδομυϊκά) 2 mg/kgβάρους με δόση συντήρησης 1,5 mg/kg κάθε 8 ώρες. Η θεραπεία γίνεται για 48 ώρες μετά την κλινική βελτίωση και συνέχιση της δοξυκυκλίνης ή κλινδαμυκίνης 450 mg από το στόμα κάθε 6 ώρες, μετά το εξιτήριο του ασθενούς για σύνολο 10-14 ημέρες.
- Κεφοξιτίνη ΙΜ 2 gr και προβενεσίδη 1 gr από το στόμα ή κεφτριαξόνη 250 mg ΙΜ ή ισοδύναμη κεφαλοσπορίνη από το στόμα κάθε 12 ώρες για 10-14 ημέρες ή τετρακυκλίνη 500 mg από το στόμα κάθε 6 ώρες ή ερυθρομυκίνη 500 mg από το στόμα αν δεν ανέχονται τις τετρακυκλίνες για 10-14 ημέρες
- Οφλοξασίνη 400 mg από το στόμα στόμα κάθε 12 ώρες για 10-14 ημέρες μαζί με κλυνδαμυκίνη 450 mg από το στόμα κάθε 6 ώρες, ή μετρονιδαζόλη 500 mg από το στόμα κάθε 8 ώρες για 14 ημέρες
- Σε ενδομήτριο σπείραμα μπορεί να υπάρχει ακτινομύκητας και να χρειαστεί πενικιλλίνη.
Επιπλοκές της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου
Απόστημα σαλπίγγων και ωοθηκών, υποτροπιάζουσα λοίμωξη, στειρότητα από βλάβη σαλπίγγων, χρόνιος πυελικός πόνος από συμφύσεις και χρόνια σαλπιγγίτιδα ή υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και χλαμυδιακή ή γονοκοκκική περιηπατίτιδα (σύνδρομο Fitz–Hugh–Curtis)
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Πονάτε κατά την σεξουαλική επαφή;
Για πoιους λόγους δεν μπορείτε να κάνετε παιδί
Σύνδρομο των καθ’ έξιν αποβολών
