Εναλλακτικές θεραπείες για την αμυγδαλίτιδα

29 Σεπτεμβρίου 2014

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και τα βότανα για την αμυγδαλίτιδα

Οι αμυγδαλίτιδες είναι από τις πιο συνηθισμένες οξείες καταστάσεις που συναντάμε, κυρίως, στα παιδιά. Είτε η λοίμωξη είναι ιογενής ή μικροβιακή, πυώδης η μη, η ομοιοπαθητική είναι εξίσου αποτελεσματική.

Η ανεύρεση του σωστού φαρμάκου διευκολύνεται και επιταχύνεται πάντα με την αξιοποίηση των στοιχείων που μας δίνει ο ασθενής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πληροφορίες όπως η κλινική εικόνα των αμυγδαλών, η περιγραφή του πόνου, η πλευρά και οι αντιδράσεις του ασθενούς στη θερμοκρασία των ποτών, στην κατάποση κ.α. είναι οι οδηγοί μας για μια επιτυχή συνταγογράφηση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων για την οξεία ή και τη χρόνια αμυγδαλίτιδα.

Αυτά είναι τα κυριότερα ομοιοπαθητικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις αμυγδαλίτιδες:

Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει το άτομο ως σύνολο και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιλέγονται μόνο μετά από πλήρη εξέταση του ασθενούς, λαμβάνοντας υπόψη το ιατρικό του ιστορικό και την προδιάθεση για αμυγδαλίτιδα στην περίπτωση των χρόνιων παθήσεων.

Ο ομοιοπαθητικός μπορεί να συνταγογραφήσει ένα σκεύασμα που αποτελείται από Belladonna, Phos, Hepar sulph, Kali bichromat και Kali muriaticum για τις περιπτώσεις οξείας ή χρόνιας αμυγδαλίτιδας.
Το Lycopodium μπορεί να χορηγηθεί για το πονόλαιμο και/ή την χρόνια διόγκωση των αμυγδαλών, που συνοδεύει συχνά την αμυγδαλίτιδα. Χρησιμοποιείται στη χρόνια διόγκωση των αμυγδαλών, οι οποίες καλύπτονται με μικρά έλκη.
Το Phytolacca μπορεί να χορηγηθεί όταν ο λαιμός είναι τραχύς, σφιγμένος και ζεστός, με κόκκινες πρησμένες αμυγδαλές και ο πόνος επεκτείνεται μέχρι τα αυτιά. Ειδικά, συνταγογραφείται όταν υπάρχει πόνος στη ρίζα της γλώσσας με επέκταση στα αυτιά κατά την κατάποση. Οι αμυγδαλές είναι μεγάλες, έχουν έντονη ξηρότητα, τσούξιμο και κάψιμο και στο λαιμό.
Το Kali muriaticum είναι χρήσιμο για την οξεία ή χρόνια αμυγδαλίτιδα, όπου, συνήθως, υπάρχει μεγάλη διόγκωση. Χρησιμοποιείται για τη θυλακιώδη αμυγδαλίτιδα, όταν ο λαιμός έχει στίγματα λευκά. Είναι ένα πολύτιμο φάρμακο σε οξεία ή χρόνια αμυγδαλίτιδα με πολύ οίδημα.
Το Guaiacum χρησιμοποιείται κατά την έναρξη της επίθεσης, όταν ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει μια σοβαρή κεφαλαλγία, ρίγη, πόνους στην πλάτη και στα άκρα.
Το Hepar sulphur χρησιμοποιείται από τους ομοιοπαθητικούς για τον πόνο και τους έντονους πονοκεφάλους και στην περίπτωση που σχηματιστεί απόστημα. Όπου υπάρχει πόνος, με ρίγη που δείχνουν ότι έχει σχηματιστεί απόστημα με ευαισθησία στην αφή και έντονο πόνο στα αυτιά συνταγογραφείται αυτό το σκεύασμα.
Το Baryta Carbonica είναι από τα πιο γνωστά για την οξεία αμυγδαλίτιδα. Χρησιμοποιείται όταν το πρόβλημα είναι στο παρέγχυμα των αδένων, σε ήπιες περιπτώσεις. Είναι πολύ χρήσιμο σε παιδιά που έχουν μια χρόνια διόγκωση αυτών των αδένων.
Το Calcarea Phosphorica είναι χρήσιμο σε χρόνια διόγκωση των αμυγδαλών σε παιδιά και όταν υπάρχουν και προβλήματα ακοής. Η αποτελεσματικότητα στην υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων είναι γνωστή και αποδεδειγμένη.
Το Calcarea Iodata δίνεται σε δύσκολες περιπτώσεις, όταν οι αμυγδαλές είναι κόκκινες και οζώδεις.
Το Bromine είναι ειδικό για κόκκινες πρησμένες αμυγδαλές που καλύπτονται με ένα δίκτυο τριχοειδών αγγείων.
Το Ferrum Phosphoricum χρησιμοποιείται για χρόνια υπεραιμία αμυγδαλών με ήπιο οίδημα.
Η Belladonna δίνεται όταν υπάρχει ερυθρότητα και οίδημα, στους παροξυσμούς της χρόνιας αμυγδαλίτιδας.
Το Gelsemium συνταγογραφείται όταν υπάρχει δυσκολία στην κατάποση, κόκκινος και ερεθισμένος λαιμός και πόνος στο αυτί. Χορηγείται στην καταρροϊκή αμυγδαλίτιδα, με καύσο, πονοκέφαλο, ζεστό λαιμό, και πόνο στην πλάτη και τα άκρα.
Το amygdala Persica συνταγογραφείται σε οξύ πόνο, και δυσκολία στην κατάποση.
Το Ignatia Raue χορηγείται στη θυλακιώδη αμυγδαλίτιδα, με κιτρινωπά και λευκά έλκη.
Το Silicea χορηγείται όταν το απόστημα ανοίξει και σε περιπτώσεις συριγγίων.
Το Mercurius χορηγείται σε πιο προχωρημένο στάδιο, όταν πύον έχει σχηματιστεί, υπάρχει μεγάλο οίδημα, βαθύ κόκκινο χρώμα στις αμυγδαλές, με έλκη, αποκρουστική αναπνοή και πόνος και η γενική υγεία δεν είναι καλή. Ο πόνος, η δυσκολία στην αναπνοή από το πρήξιμο και οι ψευδομεμβράνες στις αμυγδαλές και τον φάρυγγα είναι ενδείξεις γι’ αυτό το ομοιοπαθητικό φάρμακο.
Το Apis Mellifica χορηγείται σε οίδημα απλό μόνο όταν οι επιφανειακοί ιστοί εμπλέκονται.
Το Lachesis χρησιμοποείται όταν το οίδημα είναι πολύ μεγάλο και υπάρχει μεγάλη ευαισθησία. Όταν το αριστερό μέρος των αμυγδαλών προσβάλλεται και ο πόνος πηγαίνει προς τα δεξιά, και ο πόνος χτυπάει το αυτί στην κατάποση και υπάρχει επιδείνωση από τα ζεστά ροφήματα και περιαμυγδαλικό απόστημα, τότε χρησιμοποιείται αυτό το φάρμακο.

Βότανα για την Αμυγδαλίτιδα

Η εχινάτσια, το σκόρδο, το μύρο, το φασκόμηλο και το wild indigo ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αμυγδαλές που πονάνε μπορούν να ανακουφιστούν με σύμφυτο, αλθαία και φλόμο (mullein).
Για να καθαρίσει την καταρροή και η βλέννα, ένας βοτανολόγος μπορεί να συστήσει φύλλα σμέουρου (raspberry), σαμπούκο (elderflowers) ή αγριμόνιο (agrimony).
Οι γαργάρες με ένα μείγμα από λεβάντα και χαμομήλι μπορούν να μειώσουν τον πυρετό, τον πονοκέφαλο και τον πόνο.
Ένα ήπιο τσάι, που φτιάχνεται από σαμπούκο, μέντα και φύλλα αχίλλειας (yarrow) μπορεί να λαμβάνεται καθημερινά μέχρι η αμυγδαλίτιδα να καθαρίσει.
Το σκόρδο είναι χρήσιμο στη θεραπεία κάθε είδους λοίμωξης του φάρυγγα, συμπεριλαμβανομένου και της αμυγδαλίτιδας. Η σούπα με κρεμμύδι και σκόρδο είναι εξαιρετική κατά την περίοδο της αμυγδαλίτιδας. Ακόμα συμπεριλάβετε μπαχαρικά, όπως πιπερόριζα (ginger), χρένο (horseradish) και σπόρους μουστάρδας.
Η ρίζα του βατόμουρου (blackberry) και ο λωτός είναι πλούσια σε τανίνες και έχουν παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί ως λαϊκή θεραπεία για την αμυγδαλίτιδα.
Η εχινάτσια (echinacea) ενισχύει την ανοσία και σε συνδυασμό με την υδραστίδα (goldenseal), αποτελεί ένα ισχυρό αντισηπτικό, αντιβιοτικό και τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο μαύρος στρύχνος (black nightshade) είναι, επίσης, ένα βότανο για την θεραπεία της αμυγδαλίτιδας.
Το εκχύλισμα ανανά με βρομελίνη, το Hydrastis Canadensis και η γλυκόριζα είναι, επίσης, κατάλληλα για την αμυγδαλίτιδα.

Ως επιπρόσθετα στην ομοιοπαθητική και στα βότανα:

1. Δοκιμάστε γαργάρες με αλατούχο διάλυμα (μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό) για την απομάκρυνση της βλέννας και τη μείωση της διόγκωσης των αμυγδαλών.
2. Πάρτε παστίλιες ψευδαργύρου που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα.
3. Καταναλώστε πρόπολη μέλισσας, έχει αντιϊκές ιδιότητες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να βοηθήσει στην ανάρρωση από την αμυγδαλίτιδα.

Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για τις λοιμώξεις

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.

Διαβάστε, επίσης,

Πορτοκάλια ή Νεράντζια;

Πελαργόνιο

Γνωρίστε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα

Τα αντιβιοτικά δεν είναι καραμέλες

Καρκίνος θυρεοειδούς