Παρασκευή, 17 Μαΐου, 2024

Εθνική πολιτική

Αφιέρωμα στην ημέρα της Ελληνικής παλιγγενεσίας

Όργανα Εθνικής Πολιτικής

Κατά την προσπάθεια τα έθνη να πετύχουν τους εθνικούς αντικειμενικούς τους σκοπούς και να επεκτείνουν τα ενδιαφέροντά τους, έρχονται αναπόφευκτα σε διαμάχη με άλλα έθνη…

Η σύγκρουση αυτή είναι συνεχής και καλύπτει όλο το φάσμα, από μια απλή ανταλλαγή διπλωματικών διακοινώσεων, μέχρι τον πόλεμο. Το φάσμα μπορεί να περιλαμβάνει και μια εμπλοκή του έθνους σε ψυχρό πόλεμο…

Για την επίτευξη των εθνικών του αντικειμενικών του σκοπών, το έθνος χρησιμοποιεί μέρος ή όλα τα στοιχεία της εθνικής του ισχύος και αναλαμβάνει δράση, σύμφωνα με την εθνική του πολιτική.

Διαβάστε, επίσης,

Εθνική ισχύς

Εθνική πολιτική είναι οι ενέργειες ή κατευθύνσεις που εφαρμόζει μια Κυβέρνηση σε εθνικό επίπεδο για να πετύχει τους εθνικούς της αντικειμενικούς σκοπούς.

Τα όργανα εθνικής πολιτικής είναι τα μέσα εκμεταλλεύσεως της εθνικής ισχύος ενός έθνους στην προσπάθειά του να πετύχει τους εθνικούς της αντικειμενικούς σκοπούς.

Τα όργανα της εθνικής πολιτικής είναι:

  • Το πολιτικό όργανο
  • Το ψυχοκοινωνικό όργανο
  • Το οικονομικό όργανο
  • Το στρατιωτικό όργανο

Το πολιτικό όργανο

Είναι όλος ο μηχανισμός ενός έθνους για κατεύθυνση και έλεγχο στο εσωτερικό και την κυβερνητική οργάνωση του έθνους, για τις συνδιαλλαγές του με τα άλλα έθνη. Με το πολιτικό όργανο επιδιώκεται η πρόληψη των συγκρούσεων και η διευθέτηση των διαφορών με ειρηνικά μέσα.

Το πολιτικό όργανο χρησιμοποιείται από την Κυβέρνηση ενός κράτους για να δημιουργήσει σχέσεις, να διαπραγματευθεί συνθήκες και συμμαχίες, να βοηθήσει στην επίλυση διαφορών, να διευθετήσει διαμάχες και να αναγνωρίσει άλλες κυβερνήσεις.

Το πολιτικό όργανο χρησιμοποιεί διπλωμάτες.

Μέσα εκφράσεως της Διπλωματικής δραστηριότητας

-Συμμαχία

Συμμαχία είναι η στενή σύνδεση των εθνών με έναν αντικειμενικό σκοπό. Η συμμαχία μπορεί να είναι αμυντικού ή επιθετικού χαρακτήρα ή και οικονομικού.

-Συνθήκη

Είναι κάθε διεθνής συμφωνία υποχρεωτικού χαρακτήρα και η παράβασή της, συνήθως, αποτελεί αιτία πολέμου (Casus Belli).

-Συμφωνία

Οι συμφωνίες ρυθμίζουν υποθέσεις ρουτίνας και διευθετούν προσωρινά τα μεταξύ των εθνών προβλήματα, αλλά χρησιμοποιείται και για να δείξει μια συμμαχία ή συνθήκη.

-Σύμβαση

Είναι η διεθνής συμφωνία που μετέχουν πολλά κράτη.

-Δήλωση

Είναι η διεθνής συνθήκη ή μια μονομερής διακήρυξη των αποφάσεων ενός κράτους ή μια δήλωση ενέργειας που προβαίνει το κράτος για την επικοινωνία του με τα άλλα κράτη. Παρέχεται δηλαδή από το κράτος εξήγηση και καθορίζονται οι προϋποθέσεις της μελλοντικής του συμπεριφοράς.

-Πρωτόκολλο

Συμφωνίες μικρότερης σημασίας από τις διεθνείς συνθήκες ή συμφωνίες.

-Κογκορδάτο

Είναι η συμφωνία που αποσκοπεί στην περιφρούρηση των συμφερόντων ενός κράτους

MODUS VI VENDI

Είναι η προσωρινή συμφωνία που πρόκειται να αντικατασταθεί με άλλη πληρέστερη, ενόψει διαπραγματεύσεων ή διαιτησίας.

-Τελεσίγραφο

Είναι μνημόνιο με το οποίο μια κυβέρνηση εκθέτει ένα συγκεκριμένο αίτημα για γρήγορη, σαφή και κατηγορηματική απάντηση. Είναι ευθεία ή πλάγια απειλή χρησιμοποιήσεως βίας, σε περίπτωση μη συμμορφώσεως με το προβαλλόμενο αίτημα.

-UTI POSSIDENTIS

Κεκτημένα δικαιώματα επί εδαφικών περιοχών.

-CASUS FEDERIS

Η ενέργεια ενός κράτους που προκαλεί τέτοιες συνθήκες, ενόψει των οποίων το ενδιαφερόμενο κράτος, δικαιούται να προκαλέσει άλλο, με το οποίο είναι σύμμαχος, να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις από μια συνθήκη.

Διάβημα

Κάθε αίτηση, σύσταση, πρόταση, απειλή, προειδοποίηση ενός κράτους προς ένα άλλο.

Διακοίνωση

Έγγραφο επικοινωνίας μεταξύ διπλωματών και υπουργών εξωτερικού των Κυβερνήσεων

Ειρηνική Διευθέτηση Διαφορών

Μέθοδοι ειρηνικής διευθέτησης διαφορών των εθνών:

  • Η μεσολάβηση ή συνδιαλλαγή
  • Η διερεύνηση από Εξεταστική Επιτροπή
  • Η διαιτησία με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
  • Η επίλυση από το Συμβούλιο Επικρατείας
  • Η απευθείας διαπραγμάτευση

-Αναγνώριση Κυβερνήσεων

DE JURE: Πλήρης αναγνώριση μιας Κυβερνήσεως

DE FACTO: Προσωρινή αναγνώριση μιας Κυβερνήσεως. Βέβαια Κυβέρνηση DE FACTO είναι αυτή που ελέγχει ένα έθνος, άσχετα αν αναγνωρίζεται ή όχι από ένα άλλο έθνος

-Εθνικοί αντικειμενικοί σκοποί

Είναι οι σκοποί που δίνουν κατεύθυνση στην διαμόρφωση και ανάπτυξη της πολιτικής ενός έθνους και στις δραστηριότητες που αναλαμβάνει αυτό στις οικονομικές, πολιτικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές υποθέσεις.

Τα έθνη έχουν ορισμένες θεμελιώδεις ανάγκες, την ανάγκη της ευημερίας και της εθνικής ασφάλειας. Οι θεμελιώδεις αυτές ανάγκες αποτελούν τους θεμελιώδεις αντικειμενικούς σκοπούς κάθε έθνους. Εκτός από αυτού κάθε έθνος πρέπει να πραγματοποιήσει και ειδικούς αντικειμενικούς σκοπούς που ποικίλουν ανάλογα με την Παγκόσμια Πολιτική κατάσταση.


Το ψυχοκοινωνικό όργανο

Το ψυχοκοινωνικό όργανο περιλαμβάνει την ηθική δύναμη ενός έθνους, όπως αυτή εκδηλώνεται με τη σταθερότητα στο εσωτερικό, της ενότητάς του, της θελήσεώς του και της ικανότητάς του να επηρεάζει άλλα έθνη, κατά την προσπάθεια της επιτεύξεως των εθνικών αντικειμενικών του σκοπών.

Τη χρήση του ψυχοκοινωνικού οργάνου επηρεάζουν το κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο του λαού, οι προκαταλήψεις, οι ιστορικοί, οι γλωσσικοί και εθνολογικοί δεσμοί του λαού, τα συνθήματα, οι χαρακτηρισμοί και ο εθνικισμός.

Τα μέσα για την ανάπτυξη του ψυχοκοινωνικού οργάνου:

  • Στο Εσωτερικό

Η θρησκεία, η καλλιέργεια και προαγωγή του αθλητισμού, η κοινωνική πρόνοια και υγιεινή, η απονομή δικαιοσύνης, η παιδεία, η έμφαση στην αξία των πολιτικο-ιστορικών παραδόσεων, η ανάπτυξη καλών και εφαρμοσμένων τεχνών, η καλλιέργεια διεθνών πολιτιστικών επαφών, η εκμετάλλευση της γεωγραφικής θέσεως του κράτους κ.ά.

  • Στο εξωτερικό

Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στο εξωτερικό, οι πολιτιστικές ανταλλαγές, η εκμετάλλευση και προβολή του ιστορικού του πολιτιστικού παρελθόντος του κράτους και η δημιουργία πνευματικών πρακτορείων στο εξωτερικό.

Διεθνής εφαρμογή του ψυχοκοινωνικού οργάνου

Τη μεγαλύτερη εφαρμογή του στο διεθνή στίβο το ψυχοκοινωνικό όργανο βρίσκει στην προπαγάνδα.


Το οικονομικό όργανο

Το οικονομικό όργανο είναι η οργανωμένη χρήση και ο έλεγχος των βιομηχανικών, τεχνολογικών, εμπορικών και οικονομικών μέσων ενός κράτους, που αποσκοπεί πρώτα και κύρια στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.

Το όργανο αυτό εξεταζόμενο στα πλαίσια της ευρύτερης εθνικής πολιτικής, εξυπηρετεί και σκοπούς εξωτερικής πολιτικής, τόσο με την παροχή οικονομικής βοήθειας, όσο και με την εφαρμογή οικονομικών μέτρων σε βάρος κρατών που βρίσκονται στο αντίπαλο στρατόπεδο. Στο οικονομικό όργανο επιδρούν ο πληθυσμός, ο πολιτισμός, η γεωγραφική θέση, οι φυσικοί πόροι, η βιομηχανική ισχύς, το εξωτερικό εμπόριο, οι άδηλοι πόροι κ.α

Τομείς χρησιμοποιήσεως του οικονομικού οργάνου

  • Τομέας διεθνών αγορών

Όλες οι εθνικές οικονομίες είναι εξαρτημένες από τις διεθνείς αγορές.

  • Τομέας επενδύσεων

Το εγχώριο κεφάλαιο δεν φτάνει για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων και γι΄αυτό απαιτείται η ξένη συμβολή για επενδύσεις, τα οφέλη των οποίων εκμεταλλεύεται το οικονομικό όργανο.

  • Τομέας οικονομικής ανάπτυξης

Η ανάπτυξη του οικονομικού δυναμικού αποτελεί τον κύριο στόχο κάθε εθνικής πολιτικής  και εξασφαλίζεται από το οικονομικό όργανο, με ανάλογη δράση.

  • Τομέας ανταγωνιστικής συνυπάρξεως

Ανταλλαγές και διεθνείς επενδύσεις σε αντίθετες πολιτικές, οικονομικές και τεχνολογικές φιλοσοφίες και εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη σωστή χρησιμοποίηση της εθνικής οικονομίας.


Στρατηγικές του οικονομικού οργάνου

Το οικονομικό όργανο είναι αποτελεσματικό όπλο στα χέρια κύρια των Μεγάλων Δυνάμεων.

  • Επιχορηγήσεις

Είναι οικονομικές ενισχύσεις από μία κυβέρνηση προκειμένου να ενθαρρύνει την εγχώρια παραγωγή και τις εξαγωγές ή να υποστηρίξει τις βιομηχανίες των οποίων τα προϊόντα δεν μπορούν να συναγωνισθούν εκείνα του εξωτερικού.

  • Δασμοί

Είναι φόροι που καταβάλλονται για τα εισαγόμενα σε μια χώρα ή εξαγόμενα από αυτή εμπορεύματα. Ανάλογα με τη κατεύθυνση της κινήσεως ο δασμός διακρίνεται σε εισαγωγικό, εξαγωγικό ή διαμετακομιστικό.

  • Συγκεντρώσεις προϊόντων

Οι συγκεντρώσεις προϊόντων που πραγματοποιεί μια κυβέρνηση, προκειμένου να διατηρήσει την παραγωγή και την τιμή του προϊόντος στα επιθυμητά επίπεδα.

  • Χειρισμός νομίσματος

Αυτός πραγματοποιείται με των έλεγχο των πληθωριστικών τάσεων στο εσωτερικό και της υποβοηθήσεως του εξωτερικού εμπορίου.

  • Αποκλεισμός ή μποϊκοτάζ

Η άρνηση ενός έθνους να αγοράζει προϊόντα από άλλο κράτος και επιβάλλεται είτε από το κράτος είτε οικιοθελώς από τους πολίτες.

  • Απαγόρευση ή ebargo

Είναι η άρνηση πωλήσεως προϊόντων σε ένα κράτος

  • Εμπορικοί περιορισμοί ή cartel

Διεθνή μονοπώλια που αποσκοπούν στον περιορισμό του εμπορίου και τον έλεγχο των τιμών με τη συνεργασία ιδιωτικών επιχειρήσεων.

  • Εμπορικές συμβάσεις

Κρατικές συμβάσεις με τις οποίες τα συμβαλλόμενα μέρη καθορίζουν όρους περί εμπορίου, συναλλαγών ναυτιλίας κ.ά.

  • Ντάμπινγκ

Είναι η πώληση κάποιου προϊόντος στο εξωτερικό σε τιμές χαμηλότερες εκείνων, στις οποίες το προϊόν προσφέρθηκε την ίδια εποχή και με τους ίδιους όρους στους καταναλωτές του εσωτερικού.

  • Δάνεια ή βοήθεια

Στρατηγική προς αποκόμιση πολιτικών κερδών και προαγωγή των πολιτικών τους επιδιώξεων.

  • Κατά αποκλειστικότητα αγορά

Στρατηγική του οικονομικού οργάνου, που η αγορά εμπορευμάτων από μία χώρα γίνεται για να εμποδιστεί η αντίπαλη χώρα από να τα αποκτήσει.

  • Επανεξαγωγές

Τα εισαγόμενα προϊόντα σε μια χώρα επανεξάγονται σε χαμηλότερη τιμή για να πληγεί το προϊόν και η οικονομία της χώρας που τα παράγει.


Το στρατιωτικό όργανο

Οι στρατιωτικές δυνάμεις μιας χώρας και οι βιομηχανικές και τεχνολογικές της ικανότητες.

Οι στρατιωτικές δυνάμεις αναπτύσσονται πάντα σύμφωνα με την ακολουθούμενη πολιτική στην εθνική ασφάλεια της χώρας, τα στρατιωτικά δόγματα και τις αρχές της σύγχρονης στρατηγικής.

Σε κάθε τύπο συγκρούσεως το στρατιωτικό όργανο χρησιμοποιείται για να πετύχει μια επιθυμητή κατάσταση με τους πιο ευνοϊκούς όρους. Η νίκη σε μια σύγκρουση αποτελεί το μέσο για την επίτευξη του σκοπού.

Το στρατιωτικό όργανο χρησιμοποιείται κατά τον ψυχρό, περιορισμένο και γενικό πόλεμο.

Ο σκοπός του στρατιωτικού οργάνου είναι η αποτροπή, η πειθώ, η άρνηση, η εξουδετέρωση, η καταστροφή και η υποδούλωση.

Το στρατιωτικό όργανο έχει αποστολή την προπαρασκευή του έθνους ή μιας συμμαχίας για την αντιμετώπιση ενός πολέμου.

Ο σύγχρονος πόλεμος

  • Κλασικός πόλεμος

Διεξάγεται βάσει τις παραδεκτές αρχές και αντιλήψεις περί τιμής και επιτρεπτού

  • Ανορθόδοξος πόλεμος

Π.χ. ανταρτοπόλεμος

  • Περιορισμένης έκτασης σύρραξη

Πολεμικές επιχειρήσεις με περιορισμένη συμμετοχή δυνάμεων.

  • Ολοκληρωτικός πόλεμος

Καθολικός με σκοπό την ολοκληρωτική εξουθένωση αντιπάλου, χωρίς περιορισμό σε μέσα και μεθόδους.

  • Ψυχρός πόλεμος

Μια κατάσταση εντάσεως κατά την οποία εφαρμόζονται πολιτικά, οικονομικά, τεχνολογικά, ψυχολογικά, παραστρατιωτικά και στρατιωτικά μέτρα.

Τα όργανα της εθνικής πολιτικής χρησιμοποιούνται πάντα σε συνδυασμό…

 

Διαβάστε, επίσης,

Πρέπει να είμαστε ενωμένοι

Αφιέρωμα στην Hμέρα της Ευτυχίας

www.emedi.gr

 

Print Friendly, PDF & Email
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ