Μήπως έχετε επαναλαμβανόμενες ιδεοληπτικές σκέψεις ή κάνετε ψυχαναγκαστικές πράξεις;
Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή ICD-10 F42 είναι οι επαναλαμβανόμενες ιδεοληπτικές σκέψεις ή οι ψυχαναγκαστικές πράξεις.
Οι ιδεοληπτικές σκέψεις είναι ιδέες, εικόνες ή παρορμήσεις, οι οποίες παρεισφρύουν στη σκέψη του ατόμου κατά τρόπο επαναληπτικό και στερεότυπο. Σχεδόν πάντοτε, προκαλούν δυσφορία επειδή είναι βίαιες ή αισχρές ή δεν έχουν νόημα και ο ασθενής προσπαθεί, συχνά, να αντισταθεί σε αυτές. Όμως, αναγνωρίζονται ως σκέψεις αυτού του ίδιου του ατόμου κατά τρόπους, μολονότι είναι ακούσιες και συχνά αποκρουστικές.
Οι ψυχαναγκαστικές πράξεις ή ιεροτελεστίες είναι στερεότυπες συμπεριφορές οι οποίες επαναλαμβάνονται πολλές φορές. Δεν είναι ευχάριστες, ούτε συντελούν στην εκπλήρωση χρήσιμων σκοπών. Το άτομο, συχνά, θεωρεί ότι οι πράξεις αυτές μπορούν να προλάβουν κάποιο γεγονός που αντικειμενικά είναι απίθανο να συμβεί και το οποίο αναφέρεται στην επέλευση βλάβης στο ίδιο το άτομο ή στην πρόκληση βλαπτικής πράξης από το ίδιο σε άλλους. Συνήθως, αν και όχι πάντοτε, η συμπεριφορά αυτή αναγνωρίζεται από το ίδιο άτομο ως άσκοπη ή αναποτελεσματική και καταβάλλει επανειλημμένες προσπάθειες να αντισταθεί σε αυτή. Εντούτοις, στις μακροχρόνιες περιπτώσεις η αντίσταση αυτή ελαχιστοποιείται. Συχνά υπάρχουν συμπτώματα αυτονομικού άγχους, αλλά, επίσης και δυσφορικά αισθήματα ενδοψυχικής έντασης, χωρίς εμφανή αυτόνομη διέγερση.
Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ των ιδεοψυχαναστικών συμπτωμάτων, ιδιαίτερα των ιδεοληπτικών σκέψεων και της κατάθλιψης. Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή συχνά έχουν καταθλιπτικά συμπτώματα και ασθενείς πάσχοντες από υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή-F33, μπορούν να παρουσιάσουν ιδεοληπτικές σκέψεις κατά τη διάρκεια των επεισοδίων κατάθλιψης. Σε οποιαδήποτε από αυτές τις δύο καταστάσεις, οι αυξήσεις ή οι μειώσεις στη βαρύτητα των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, γενικά, συνοδεύονται από παράλληλες μεταβολές στη βαρύτητα των ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι εξίσου, συνήθης στους άνδρες και στις γυναίκες και συχνά κυριαρχούν στην προνοσηρή προσωπικότητα τα καταναγκαστικά στοιχεία. Η έναρξη της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής λαμβάνει χώρα στην παιδική ηλικία ή στην πρώτη περίοδο της ενήλικης ζωής.
Η πορεία ποικίλλει και επί απουσίας καταθλιπτικών συμπτωμάτων είναι πιθανό να περιπέσει σε χρονιότητα.
Οδηγίες για τη διάγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής ψύχωσης
Για την οριστική διάγνωση, τα ιδεοληπτικά συμπτώματα ή οι ψυχαναγκαστικές πράξεις ή και τα δύο πρέπει να είναι παρόντα τις περισσότερες ημέρες τουλάχιστον για 2 συνεχόμενες εβδομάδες και είναι πηγή δυσφορίας ή επηρεάζουν τις δραστηριότητες του ασθενούς.
Τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα πρέπει να έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Πρέπει να αναγνωρίζονται από το άτομο ως προερχόμενα από δικές του σκέψεις ή παρορμήσεις
- Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια σκέψη ή πράξη, προς την οποία ο ασθενής να ανθίσταται ακόμη, ανεπιτυχώς, μολονότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες προς τις οποίες ο ασθενής δεν ανθίσταται πλέον
- Η σκέψη εκτέλεσης της πράξης δεν πρέπει να είναι ευχάριστη αφ’ αυτής, δηλαδή η απλή ανακούφιση από την ένταση και το άγχος δεν είναι ευχαρίστηση
- Οι σκέψεις, οι εικόνες ή οι παρορμήσεις πρέπει να είναι δυσάρεστα επαναληπτικές
Περιλαμβάνονται η καταναγκαστική νεύρωση, η ιδεοληπτική νεύρωση και η ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση
Διαφορική διάγνωση ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής
Η διαφορική διάγνωση μεταξύ ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και καταθλιπτικής διαταραχής δυνατόν να είναι δύσκολη, επειδή αυτοί οι δύο τύποι συχνά συνυπάρχουν.
Στο οξύ επεισόδιο της διαταραχής, η προτεραιότητα για τη διάγνωση πρέπει να δίνεται στα συμπτώματα, τα οποία αναπτύσσονται πρώτα, όταν αμφότεροι ο τύποι είναι παρόντες, αλλά αν κανένας από τους δύο δεν προέχει, συνήθως, είναι προτιμότερο να θεωρείται η κατάθλιψη, ως πρωτογενής διαταραχή.
Στις χρόνιες διαταραχές η προτεραιότητα για τη διάγνωση πρέπει να δίνεται στα συμπτώματα εκείνα που απουσία άλλων επιμένουν πιο συχνά.
Η ευκαιριακή παρουσία προσβολών πανικού ή ήπιων φοβικών συμπτωμάτων δεν αποκλείει τη διάγνωση. Όμως, τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα, που αναπτύσσονται στη παρουσία σχιζοφρένειας, συνδρόμου Tourette ή οργανικής ψυχικής διαταραχής, πρέπει να θεωρούνται μέρος αυτών των διαταραχών.
Μολονότι οι ιδεοληπτικές σκέψεις και οι ψυχαναγκαστικές πράξεις, συνήθως, συνυπάρχουν, είναι χρήσιμο να υπάρχει η δυνατότητα σε ορισμένα άτομα να καθορίζεται η προέχουσα από τις δύο ομάδες συμπτωμάτων, γιατί ανταποκρίνονται σε διαφορετικές θεραπείες.
Διαταραχή με προεξάρχουσες ιδεοληπτικές σκέψεις ή ιδεομηρυκασμούς F42.0
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να έχουν τη μορφή ιδεών, νοητικών εικόνων ή παρορμήσεων για την επιτέλεση μιας πράξης.
Το περιεχόμενό τους ποικίλλει σημαντικά, αλλά σχεδόν πάντοτε προκαλούν δυσφορία στο άτομο. Ένα παράδειγμα είναι ότι μια γυναίκα βασανίζεται από τον φόβο ότι μπορεί να μην αντισταθεί στην παρόρμηση να σκοτώσει το παιδί της που αγαπά ή από την ύπαρξη μιας επαναλαμβανόμενης νοητικής εικόνας με αισχρό ή βλάσφημο και ξένο προς το εγώ της περιεχόμενο. Μερικές φορές, οι ιδέες είναι απλώς άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και αφορούν μια ατελείωτη και ψευδοφιλοσοφική ενασχόληση με αστάθμητα ζητήματα και άλυτα προβλήματα. Αυτή η χωρίς αποφασιστικότητα θεώρηση εναλλακτικών λύσεων είναι σημαντικό στοιχείο σε πολλούς ιδεομηρυκασμούς και συχνά συνοδεύεται από ανικανότητα λήψης ασήμαντων, αλλά απαραίτητων αποφάσεων για την καθημερινή ζωή.
Η σχέση μεταξύ ιδεομηρυκασμών και κατάθλιψης είναι ιδιαίτερα στενή. Η διάγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής προκρίνεται μόνο αν οι ιδεομηρυκασμοί αναφαίνονται ή επιμένουν απουσία καταθλιπτικής διαταραχής.
Διαταραχή με προεξάρχουσες ψυχαναγκαστικές πράξεις και ιδεοληπτικές τελετουργίες- F42.1
Η πλειονότητα των ψυχαναγκαστικών πράξεων αφορά στην καθαριότητα, ιδιαίτερα στο πλύσιμο των χεριών, στον επαναληπτικό έλεγχο, για να βεβαιωθεί κανείς, ότι δεν θα επιτραπεί να αναπτυχθεί μια δυνητικώς επικίνδυνη κατάσταση ή στην ευταξία και τη τακτοποίηση.
Κάτω από την έκδηλη συμπεριφορά υπάρχει ένας φόβος, συνήθως ενός κινδύνου, ο οποίος προκαλείται στον ή από τον ασθενή και η τελετουργική πράξη είναι μια αναποτελεσματική ή συμβολική προσπάθεια αποτροπής αυτού του κινδύνου. Οι καταναγκαστικές τελετουργικές πράξεις μπορούν να διαρκούν πολλές ώρες κάθε μέρα και μερικές φορές συνοδεύονται από έντονη αναποφασιστικότητα και επιβράδυνσης της επιτέλεσής τους. Γενικά, οι πράξεις αυτές είναι εξίσου συνήθεις στα δύο φύλλα, αλλά το πλύσιμο των χεριών ως τελετουργία είναι πιο συχνό στις γυναίκες, ενώ η βραδύτητα στην επιτέλεση πράξεων χωρίς επαναληπτικότητα είναι πιο συχνή στους άνδρες, Σε σύγκριση με τις ιδεοληπτικές σκέψεις οι ψυχαναγκαστικές τελετουργικές πράξεις συνδέονται λιγότερο στενά με την κατάθλιψη και αντιμετωπίζονται πιο εύκολα με τις συμπεριφερολογικού τύπου θεραπείες.
Διαταραχή με μεικτές ιδεοληπτικές σκέψεις και ψυχαναγκαστικές πράξεις F41.2
Τα περισσότερα ιδεοψυχαναγκαστικά άτομα έχουν στοιχεία τόσο ιδεοληπτικής σκέψης όσο και ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς. Αυτή η διαγνωστική υποκατηγορία πρέπει να χρησιμοποιείται, εάν και τα δύο στοιχεία προέχουν εξίσου, που είναι το σύνηθες. Είναι, όμως χρήσιμο να καθορίζεται ένα μόνο από τα δύο, εάν αυτό υπερτερρεί, επειδή οι σκέψεις και οι πράξεις δυνατόν να απαντού διαφορετικά σε διαφορετικές θεραπείες.
Άλλες ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές F42.8
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, μη καθοριζόμενη. F42.9
Τα σημεία για να καταλάβετε ότι έχετε ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
- Το πλύσιμο των χεριών
Το ψυχαναγκαστικό πλύσιμο των χεριών ή η συχνή απολύμανση χεριών χρήση είναι συχνά στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η παρόρμηση πηγάζει συνήθως από το φόβο των μικροβίων (η πιο συχνή εμμονή στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή), αλλά επίσης μπορεί να οφείλεται στη φοβία της μετάδοσης στους άλλους μια ασθένεια.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Αν νομίζετε ότι τα μικρόβια, ακόμη και μετά το πλύσιμο των χεριών σας δεν έχουν φύγει αν και τα τρίψατε αρκετά καλά, ή έχετε παράλογους φόβους σχετικά με μια νόσο (όπως με τον ιό HIV). Το πλύσιμο των χεριών πάνω από πέντε φορές την ίδια ώρα είναι ένα άλλο προειδοποιητικό σημάδι.
- Ο υπερβάλλοντας ζήλος καθαρισμού
Οι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή θέλουν συνέχεια να καθαρίζουν το σπίτι τους. Αν και ο καθαρισμός μπορεί να σας βοηθήσει να διώξετε τις έμμονες σκέψεις μακριά, η ανακούφιση δεν διαρκεί, και η παρόρμηση να καθαρίσετε ξανά είναι ακόμη πιο ισχυρή την επόμενη φορά.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Εάν περάσετε ώρες ασχολούμενοι με τον καθαρισμό του σπιτιού σας και είσαστε ανήσυχοι και φοβισμένοι, ότι δεν έχετε καθαρίσει καλά…
- Επαναλαμβανόμενοι έλεγχοι
Όταν επιστρέφετε τρεις, τέσσερις, ή ακόμη και 20 φορές για να βεβαιωθείτε ότι ο φούρνος είναι απενεργοποιημένος ή η μπροστινή πόρτα είναι κλειδωμένη, είναι οι πιο συχνοί καταναγκασμοί που σχετίζονται με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, και επηρεάζουν σχεδόν το 30% των ανθρώπων με αυτή τη διαταραχή. Όπως και σε άλλες καταναγκαστικές συμπεριφορές, ο έλεγχος μπορεί να καθοδηγείται από εμμονές, που κυμαίνονται από το φόβο της ανευθυνότητας.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Αν ο έλεγχος επηρεάζει την καθημερινή ζωή σας (όπως αν καθυστερείτε στην εργασία), ή γίνεται τελετουργικό και δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς αυτό και το κάνετε πάνω από τρεις φορές, για παράδειγμα.
- Μέτρημα
Μερικοί άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εκτελούν καθήκοντα σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο αριθμητικό μοτίβο ή κάνουν καθημερινά κάποια πράγματα (ανεβαίνουν την σκάλα ή καθαρίζουν). Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να καθοδηγούνται από δεισιδαιμονίες. Για παράδειγμα, η πεποίθηση ότι ο αριθμός επτά είναι καλός μπορεί να οδηγήσει κάποιον να αισθανθεί ότι θα γίνει κάτι κακό αν δεν κάνει επτά βήματα κάθε φορά.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Όταν δεν μπορείτε να βγάλετε τους αριθμούς από το κεφάλι σας.
- Οργάνωση
Οι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι με την οργάνωση τελειομανείς. Τα θέλουν όλα στην εντέλεια και με συμμετρία.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Εάν τα έχετε όλα τακτοποιημένα και παρόλα αυτά πρέπει να τα ξανατακτοποιήσετε για να ανακουφίσετε το άγχος σας.
- Φοβίες για βία
Ο καθένας έχει φευγαλέες σκέψεις μην τυχόν και του συμβεί κάτι κακό. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να αποφύγετε τις σκέψεις τόσο περισσότερο το σκέφτεστε.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Όταν οι κακές σκέψεις είναι συνεχώς στο μυαλό σας ή αν παίρνετε κάποιον δικό σας στο τηλέφωνο συνέχεια για να δείτε αν είναι καλά.
- Σεξουαλικές σκέψεις
Επαναλαμβανόμενες ανεπιθύμητες σκέψεις σχετικά με τη σεξουαλική συμπεριφορά. Σκέφτεστε σεξουαλικά πράγματα που δεν θα τα κάνατε ποτέ, όπως να βιάσετε κάποιον ή να σας βιάσουν ή άλλες σεξουαλικές σκέψεις.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Όλοι έχουν ερωτικές φαντασιώσεις, αλλά αν αλλάζει η συμπεριφοράς σας, ως αποτέλεσμα αυτών των σκέψεων και αποφεύγετε αυτούς που έχετε έχετε σκεφτεί σεξουαλικά, έχετε τη διαταραχή.
- Διακοπή σχέσεων
Οι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι γνωστό ότι κόβουν τις σχέσεις τους με τους φίλους, τους συναδέλφους, τους ερωτικούς συντρόφους και την οικογένειά τους, λόγω υπερβολικής αίσθησης ευθύνης και αβεβαιότητας.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Αν κολλήσει στο κεφάλι σας η αυτοαμφιβολία ή αν έχετε φοβίες ότι είστε κακός άνθρωπος ή αν πιστεύετε ότι όλοι οι άλλοι γύρω σας υπονομεύουν.
Συνεχής επιβεβαίωση
Όσοι έχουν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσπαθούν να απαλύνουν το άγχος τους ζητώντας τη γνώμη των φίλων και της οικογένειάς τους για συγκεκριμένα θέματα.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Αν πιάνετε τον εαυτό σας να επαναλαμβάνετε την ίδια ερώτηση κάθε φορά ή αν θέλετε συνέχεια να επιβεβαιώνετε κάτι ή να επιβεβαιώνεστε για κάτι, όπως αν ο σύντροφός σας αγαπάει και δεν μπορείτε να το ελέγξετε.
- Δεν σας αρέσει η εμφάνισή σας
Η διαταραχή δυσμορφίας σώματος είναι μια κατάσταση που σχετίζεται με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή κατά την οποία οι ασθενείς θεωρούν ένα μέρος του σώματός τους, μη ελκυστικό, όπως τη μύτη τους, το δέρμα ή τα μαλλιά τους. Οι έμμονες ιδέες σχετίζονται και με την καθαριότητα του σώματος και ανησυχούν και νιώθουν άσχημοι.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια: Όταν περνάτε ώρες μπροστά στον καθρέφτη και αποφεύγεται τη συναναστροφή με άλλους γιατί ντρέπεστε για την εμφάνισή σας.
Θεραπεία ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής
Η συμπεριφορική θεραπεία, η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία και τα φάρμακα είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της νόσου, επίσης. Η ψυχανάλυση και η δυναμική ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση των βασικών συμπτωμάτων της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
- Συμπεριφορική θεραπεία
Το φυσιολογικό θα ήταν να ελέγξετε την κλειδαριά μόνο μία φορά, και μετά να φύγετε για παράδειγμα. Η συγκεκριμένη τεχνική είναι η επαναλαμβανόμενη έκθεση στην τελετουργία. Πρόκειται για προοδευτική εκμάθηση, ώστε να μην υπάρχει άγχος κατά την τελετουργική συμπεριφορά. Για παράδειγμα θα μπορούσατε να βγείτε από το σπίτι και να ελέγξετε την κλειδαριά μόνο μία φορά (έκθεση), χωρίς να γυρίσετε πίσω και να κάνετε έλεγχο και πάλι (πρόληψη τελετουργική). Με τη συνεχή επανάληψη αυτής της διαδικασίας το άτομο μαθαίνει να διαχειρίζεται το άγχος του. Θεωρείται η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Η ψυχοθεραπεία, σε συνδυασμό με την ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή, είναι πιο αποτελεσματική, αλλά και η ψυχοθεραπεία μόνη της έχει πολύ καλά αποτελέσματα (για όσους δεν θέλουν να πάρουν φάρμακα).
- Φάρμακα
Είναι οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) και τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, ειδικότερα η κλομιπραμίνη.
Οι SSRIs αποτελούν θεραπεία δεύτερης γραμμής της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής με ήπια διαταραχή και ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή δυσλειτουργία. Στα παιδιά, οι SSRIs είναι θεραπεία δεύτερης γραμμής σε εκείνα με μέτρια έως σοβαρή δυσλειτουργία και απαιτεί στενή παρακολούθηση για ψυχιατρικές ανεπιθύμητες επιδράσεις. Η βραχυπρόθεσμη (6-24 εβδομάδες) θεραπεία έχει τα ίδια αποτελέσματα με τη θεραπεία που έχει διάρκεια 28 -52 εβδομάδες.
Τα άτυπα αντιψυχωσικά, όπως η κουετιαπίνη μπορεί να είναι χρήσιμα όταν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με έναν SSRI στη θεραπεία της ανθεκτικής ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα είναι συχνά ελάχιστα ανεκτά, και να έχουν μεταβολικές παρενέργειες που περιορίζουν τη χρήση τους. Κανένα από τα άτυπα αντιψυχωσικά δεν φαίνεται να είναι χρήσιμο όταν χρησιμοποιείται μόνο του.
- Ηλεκτροσπασμοθεραπεία
Έχει αποτελεσματικότητα σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις.
- Ψυχοχειρουργική
Το χειρουργείο γίνεται σε μια περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται φλοιός του προσαγωγίου. Η εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου και η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου διέγερση είναι χειρουργικές επιλογές που δεν απαιτούν την καταστροφή του εγκεφαλικού ιστού. Είναι η έσχατη θεραπευτική λύση όταν έχει αποτύχει η φαρμακευτική αγωγή (με την πλήρη δόση) και μετά από πολλούς μήνες εντατικής γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας.
- Στα παιδιά απαιτείται και οικογενειακή θεραπεία
Η συμμετοχή της οικογένειας, ενισχύει τις κατάλληλες συμπεριφορές ως εναλλακτικές λύσεις για τα παιδιά. Μετά από ένα ή δύο χρόνια θεραπείας, ένα παιδί μαθαίνει τη φύση των εμμονών του και αναπτύσσει στρατηγικές για την αντιμετώπιση τους. Ο εκφοβισμός (BULLING) και διάφορα οικογενειακά τραύματα, όπως κάποιος θάνατος μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανάπτυξη ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής στα παιδιά και η αναγνώριση αυτών των στρεσογόνων παραγόντων θα βοηθήσει στη θεραπεία της διαταραχής.
Photos Health Magazine
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, θα επιλεγούν για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.
Διαβάστε, επίσης,
www.emedi.gr
