Οι παρενέργειες της θεραπείας του καρκίνου του μαστού

Τα αντικαρκινικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού έχουν πολλές παρενέργειες

Γράφει η 

Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά 

Ειδικός Παθολόγος-Ογκολόγος, MD, PhD

Τα αντικαρκινικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού προκαλούν μυελοκαταστολή (ουδετεροπενία, θρομβοκυττοπενία και αναιμία), μερική ή ολική αλωπεκία, ναυτία και έμετο, βλεννογονίτιδα, διάρροια, δυσκοιλιότητα και περιφερική νευροπάθεια. Η ουδετεροπενία είναι σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές λοιμώξεις και θάνατο.

Μια άλλη σοβαρή επιπλοκή της χημειοθεραπείας είναι η καταστολή της ωοθηκικής λειτουργίας σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, με αποτέλεσμα την πρόωρη εμμηνόπαυαση και τη στειρότητα.

Οι μακροπρόθεσμες επιπλοκές είναι η αύξηση της συχνότητας των μυελοδυσπλαστικών συνδρόμων και η οξεία λευχαιμία. 

Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα και η οξεία λευχαιμία που αναπτύσσονται από την θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι 2 τύπων:

Ο πρώτος τύπος οφείλεται στις συσσωρευμένες μεγάλες δόσεις των αλκυλιωτικών παραγόντων και η λευχαιμία αναπτύσσεται 5 έως 15 χρόνια μετά την έναρξη της χημειοθεραπείας.

Ο δεύτερος τύπος οφείλεται στους αναστολείς της τοποϊσομεράσης ΙΙ (ανθρακυκλίνες) και είναι η μυελομονοκυυταρική λευχαιμία που αναπτύσσεται σε 2 χρόνια από την έναρξη της θεραπείας.

Τα περισσότερα φάρμακα της ορμονοθεραπείας προκαλούν αγγειοκινητική αστάθεια με εξάψεις, ευερεθιστότητα και συναισθηματικά ξεσπάσματα. Επίσης, προκαλούν ναυτία, κατακράτηση υγρών και αύξηση στα θρομβοεμβολικά φαινόμενα. Η ταμοξιφένη έχει αυξημένο κίνδυνο για ενδομητρική υπερπλασία, δυσπλασία και καρκίνο, αλλά και για την ανάπτυξη κύστεων ωοθηκών και άλλων γυναικολογικών ανωμαλιών. Τοξικότητα στα μάτια σχετίζεται με την ταμοξιφένη, κυρίως, σε μεγαλύτερες δόσεις. Οι προγεστίνες προκαλούν κατακράτηση υγρών, αύξηση της όρεξης, αύξηση του βάρους του σώματος και δυσανεξία στη γλυκόζη. Οι τρίτης γενιάς εκλεκτικοί αναστολείς της αρωματάσης (αναστραζόλη, λετροζόλη και εξεμεστάνη) και τα ανάλογα LH-RH (goserelin, leuprolide) έχουν παρενέργειες λόγω της καταστολής που προκαλούν στα οιστρογόνα, με ελάττωση της πυκνότητας των οστών, αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων και άλλες μυοσκελετικές επιπλοκές.

Τώρα, πια που έχει κατανοηθεί η βιολογία, η συμπεριφορά και τα καρκινικά μονοπάτια του καρκίνου του μαστού κατανοήσαμε, επιτέλους, ότι υπάρχουν πολλοί υπότυποι της νόσου που έχουν διαφορετική κλινική συμπεριφορά και απαιτούν διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση.

Δεν είναι απαραίτητο να ακολουθούνται οι κατευθυντήριες οδηγίες και όλες οι ασθενείς να κάνουν τις ίδιες θεραπείες και να τηρούνται τα εκάστοτε φαρμακευτικά πρωτόκολλα…

Σημασία έχει να ακολουθούνται θεραπείες, που είναι αποτελεσματικές, για τη βελτίωση της φροντίδας και της ποιότητας της ζωής των ασθενών με πρώιμο και μεταστατικό καρκίνο του μαστού.

Οι ογκολόγοι πρέπει να κάνουν προσπάθειες για την πρώιμη διάγνωση και να κάνουν θεραπείες πιο ειδικές, πιο αποτελεσματικές και πιο ανεκτές που οδηγούν όχι μόνο στη βελτίωση της επιβίωσης, αλλά και στη διατήρηση μιας καλής ποιότητας ζωής.  Η τεχνολογική ανάπτυξη της γενωμικής και πρωτεομικής βοηθάει τους γιατρούς να κάνουν τη σωστή διάγνωση και να επιλέξουν τα κατάλληλα φάρμακα και την κατάλληλη θεραπεία για τους ασθενείς τους και να ελαττωθούν έτσι στο ελάχιστο οι παρενέργειες από τη θεραπεία.

Η εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι μονόδρομος!

Να προτιμάτε τις φυσικές θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με το Μοριακό Προφίλ του Όγκου

Η ζωή είναι πολύτιμη.

Η ζωή είναι δική σας. Πάρτε την στα χέρια σας!

Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα  για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό.