Κετογενική δίαιτα

29 Δεκεμβρίου 2015

Είναι μια δίαιτα που θεραπεύει πολλές ασθένειες

Η κετογενική δίαιτα είναι μια γνωστή δίαιτα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της επιληψίας, για την απώλεια βάρους και τον καρκίνο, αλλά και για τις νευροεκφυλιστικές και ορισμένες μεταβολικές παθήσεις και είναι μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες.
Ταινίες ούρων χρησιμοποιούνται για έλεγχο του βαθμού της κετονουρίας (κετονικά σώματα στα ούρα).
Η κετογενική δίαιτα είναι υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, επαρκής σε πρωτεΐνες, και χαμηλής σε υδατάνθρακες διατροφή που στην ιατρική χρησιμοποιείται, κυρίως, για τη θεραπεία της επιληψίας σε παιδιά.

Η δίαιτα αναγκάζει το σώμα να καίει τα λίπη αντί για υδατάνθρακες.

Φυσιολογικά, οι υδατάνθρακες που περιέχονται σε τρόφιμα μετατρέπονται σε γλυκόζη, η οποία στη συνέχεια μεταφέρεται σε όλο το σώμα και είναι ιδιαίτερα σημαντική στην τροφοδότηση του εγκεφάλου για τη λειτουργία του. Ωστόσο, εάν υπάρχει πολύ μικρή ποσότητα υδατανθράκων στη διατροφή, το συκώτι μετατρέπει το λίπος σε λιπαρά οξέα και μετά σε κετονικά σώματα. Τα κετονικά σώματα περνούν μέσα στον εγκέφαλο και αντικαθιστούν τη γλυκόζη ως πηγή ενέργειας. Το αυξημένο επίπεδο των κετονικών σωμάτων στο αίμα, η κέτωση, οδηγεί σε μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων.

Η θεραπευτική δίαιτα για την παιδιατρική επιληψία παρέχει αρκετή πρωτεΐνη για την ανάπτυξη του οργανισμού και την επισκευή και επαρκείς θερμίδες για την διατήρηση φυσιολογικού βάρους για την ηλικία και το ύψος του. Αυτή η κλασική δίαιτα περιέχει μια αναλογία 4: 1 κατά βάρος λιπαρές ουσίες και συνδυασμένες πρωτεΐνες με υδατάνθρακες. Αυτό επιτυγχάνεται με την στέρηση τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες, όπως αμυλούχα φρούτα και λαχανικά, ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά και ζάχαρη και αύξηση της κατανάλωσης τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όπως οι ξηροί καρποί, οι κρέμες και το βούτυρο.

Το διατροφικό λίπος είναι κατασκευασμένο από μόρια που ονομάζονται μακράς αλυσίδας τριγλυκερίδια. Εντούτοις, τα τριγλυκερίδια μέσης αλύσου (MCT) -που λαμβάνονται από λιπαρά οξέα με βραχύτερες αλυσίδες άνθρακα από ό, τι τα μακράς αλυσίδας LCT-είναι πιο κετογενικά. Γι΄αυτό, στη δίαιτα είναι καλύτερα να χρησιμοποιεί λάδι καρύδας, το οποίο είναι πλούσιο σε τριγλυκερίδια μεσαίας αλυσίδας, και δίνουν περίπου τις μισές θερμίδες.

Η κλασική θεραπευτική κετογενική δίαιτα αναπτύχθηκε για τη θεραπεία της επιληψίας. Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους με επιληψία που έχουν δοκιμάσει αυτή τη διατροφή είχαν μια μείωση στις επιληπτικές κρίσεις, τουλάχιστον κατά το ήμισυ, και το αποτέλεσμα παραμένει ακόμα και μετά τη διακοπή της δίαιτας.

Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η δυσκοιλιότητα, και επηρεάζει περίπου 30% των ασθενών, λόγω του περιορισμού των υγρών, με επιπλέον κίνδυνο για πέτρες στα νεφρά.

Η τροποποιημένη δίαιτα Atkins, αλλά και η δίαιτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι εξίσου αποτελεσματικές.

Η νευροπροστατευτική αυτή δίαιτα προστατεύει και από τις νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Η επιληψία και η κετογενική δίαιτα

Η επιληψία είναι μία από τις πιο συχνές νευρολογικές διαταραχές μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο, και επηρεάζει τουλάχιστον 50 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Η διάγνωση γίνεται σε ένα άτομο που έχει επαναλαμβανόμενες κρίσεις που οδηγούν σε προσωρινή διακοπή της κανονικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να επηρεάσει, τους μύες, τις αισθήσεις, τη συνείδηση, ή να είναι ένας συνδυασμός τους. Μια κρίση μπορεί να είναι εστιακή (να περιορίζεται σε ένα μέρος του εγκεφάλου) ή γενικευμένη (μεταδίδεται ευρέως σε όλο τον εγκέφαλο και οδηγεί σε απώλεια συνείδησης). Η επιληψία μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους και αρχίζει, συνήθως, στην παιδική ηλικία. Η επιληψία όταν δεν ελέγχεται δύο ή τρία αντιεπιληπτικά φάρμακα θεωρείται μη ελεγχόμενη. Περίπου το 60% των ασθενών ελέγχουν την επιληψία τους με το πρώτο φάρμακο που χρησιμοποιούν, ενώ περίπου το 30% δεν επιτυγχάνουν τον έλεγχο με τα φάρμακα. Όταν αποτυγχάνουν τα φάρμακα, άλλες επιλογές περιλαμβάνουν τη χειρουργική της επιληψίας, τη διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου και τη κετογενική δίαιτα. Άλλη πρακτική είναι η νηστιοθεραπεία και η κατανάλωση μόνο νερού.

Τρεις υδατοδιαλυτές ενώσεις, το β-υδροξυβουτυρικό, το ακετοξικό και η ακετόνη (κετονικά σώματα), παράγονται από το ήπαρ σε κατά τα άλλα υγιή άτομα, όταν στερούνται τροφή ή εάν κάνουν δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Το υψηλό επίπεδο των κετονικών σωμάτων στο αίμα με περίσσεια του λίπους και έλλειψη υδατανθράκων, θεραπεύει την επιληψία. Παρατηρείται βελτιωμένη εγρήγορση, συμπεριφορά και βελτίωση του ύπνου και οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η ναυτία και ο έμετος λόγω της υπερβολικής κέτωσης. Η δίαιτα αποδείχθηκε πολύ επιτυχής σε παιδιά με 60% μείωση των επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά και 12% σε ηλικιωμένους.

Η φαινυτοΐνη και το βαλπροϊκό νάτριο, βέβαια, μείωσαν τη χρήση της κετογενικής δίαιτας.

Η δίαιτα, όμως, σήμερα, χρησιμοποιείται για την θεραπεία μιας ευρείας ποικιλίας διαταραχών, εκτός από επιληψία.

Η δίαιτα αυτή μειώνει την συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων κατά περισσότερο από 50% στους μισούς από τους ασθενείς που τη δοκιμάζουν και κατά περισσότερο από 90% στο ένα τρίτο των ασθενών. Τα παιδιά με ανθεκτική επιληψία είναι πιο πιθανό να επωφεληθούν από τη δίαιτα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι και οι έφηβοι και οι ενήλικες μπορούν, επίσης, να επωφεληθούν από τη διατροφή.

Οι μετα-αναλύσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μισοί από τους ασθενείς έχουν μείωση κατά 50% των επιληψιών και ένα τρίτο πετυχαίνει μείωση κατά 90%.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες όπως η πείνα και η απώλεια της ενέργειας είναι συχνές, και το 30% αντιμετωπίζει παθαίνει δυσκοιλιότητα.

Ενδείξεις και αντενδείξεις κετογενικής δίαιτας

Τα περισσότερα παιδιά που ξεκινούν την δίαιτα δεν καταφέρνουν έλεγχο της επιληψίας με 3 αντιεπιληπτικά φάρμακα. Η δίαιτα αυτή ενδείκνυται ως συμπληρωματική θεραπεία σε παιδιά με φαρμακο-ανθεκτική επιληψία. Πολλοί θεωρούν ότι η δίαιτα θα πρέπει να ξεκινά όταν τα δύο φάρμακα έχουν αποτύχει, αφού η επιτυχία με επιπρόσθετα φάρμακα θα είναι μόνο 10%. Η δίαιτα είναι χρήσιμη και για το σύνδρομο Dravet, τους βρεφικούς σπασμούς, τη μυοκλονική επιληψία και την οζώδη σκλήρυνση.

Επειδή η δίαιτα αλλάζει το μεταβολισμό του σώματος, είναι μια θεραπεία πρώτης γραμμής σε παιδιά με ορισμένες συγγενείς μεταβολικές ασθένειες, όπως το σύνδρομο ανεπάρκειας του μεταφορέα 1 της πυροσταφυλικής αφυδρογονάσης (Ε1) και γλυκόζης, η οποία είναι μια μεταβολική ασθένεια που εμποδίζει το σώμα να χρησιμοποιήσει τους υδατανθράκες ως καύσιμα, οδηγώντας στην εξάρτηση από τα κετονικά σώματα. Η δίαιτα είναι ωφέλιμη στη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και κάποιων άλλων συμπτωμάτων και έχει απόλυτη ένδειξη. Από την άλλη πλευρά, απολύτως αντενδείκνυται στη θεραπεία άλλων ασθενειών, όπως η ανεπάρκεια πυροσταφυλικής καρβοξυλάσης, η πορφυρία και άλλες σπάνιες γενετικές διαταραχές του μεταβολισμού του λίπους. Ένα άτομο με μια διαταραχή της οξείδωσης των λιπαρών οξέων δεν είναι σε θέση να μεταβολίσει τα λιπαρά οξέα, τα οποία αντικαθιστούν τους υδατάνθρακες ως κύρια πηγή ενέργειας για τη διατροφή. Από την δίαιτα, το σώμα θα καταναλώσει τα δικά του αποθέματα πρωτεΐνης για καύσιμα, οδηγώντας σε κετοξέωση, και τελικά κώμα και θάνατο.

Αλληλεπιδράσεις της κετογονικής δίαιτας
Η δίαιτα, συνήθως, αρχίζει σε συνδυασμό με την αντιεπιληπτική αγωγή και αν οι ασθενείς μπορούν να απογαλακτιστούν από τα αντιεπιληπτικά, η δίαιτα θεωρείται επιτυχής. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις από συνεργιστικά οφέλη, όταν η δίαιτα συνδυάζεται με τη διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου ή με το φάρμακο ζονισαμίδη και η δίαιτα μπορεί να είναι λιγότερο επιτυχής σε παιδιά που λαμβάνουν φαινοβαρβιτάλη.

Δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία από την κετογονική δίαιτα

Οι βραχυπρόθεσμες παρενέργειες περιλαμβάνουν τη δυσκοιλιότητα, τη χαμηλού βαθμού οξέωση και την υπογλυκαιμία. Τα αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα επηρεάζουν έως 60% των παιδιών και τα επίπεδα χοληστερόλης μπορεί να αυξηθούν κατά περίπου 30%. Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με αλλαγές στο λίπος της διατροφής, όπως αλλαγή των κορεσμένων λιπών με πολυακόρεστα λίπη. Τα συμπληρώματα διατροφής είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας των μικροθρεπτικών συστατικών.

Η μακροχρόνια χρήση της δίαιτα σε παιδιά αυξάνει τον κίνδυνο για καχεκτική ανάπτυξη, κατάγματα οστών και πέτρες στα νεφρά. Η διατροφή μειώνει τα επίπεδα του αυξητικού παράγοντα της ινσουλίνης που είναι σημαντικός για την ανάπτυξη στην παιδική ηλικία. Η δίαιτα αυτή έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών. Πολλοί παράγοντες μπορούν να συμμετέχουν, όπως η οξέωση και η καταστολή της αυξητικής ορμόνης. Περίπου 1 στα 20 παιδιά στην δίαιτα θα αναπτύξουν πέτρες στα νεφρά. Οι αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης (τοπιραμάτη, ζονισαμίδη) είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο των λίθων των νεφρών, αλλά ο συνδυασμός αυτών των αντιεπιληπτικών και της δίαιτας δεν φαίνεται να έχει μεγαλύτερο κίνδυνο. Οι πέτρες στα νεφρά είναι θεραπεύσιμες και δεν δικαιολογούν τη διακοπή της δίαιτας. Τα συμπληρώματα κιτρικού καλίου σε όλους τους ασθενείς που κάνουν τη δίαιτα, μειώνουν επτά φορές τη συχνότητα εμφάνισης των λίθων των νεφρών. Η περίσσεια ασβεστίου στα ούρα (υπερασβεστουρία) συμβαίνει λόγω της αυξημένης οστικής απομετάλλωσης από την οξέωση. Τα οστά αποτελούνται κυρίως από φωσφορικό ασβέστιο. Το φωσφορικό αντιδρά με το οξύ και το ασβέστιο απεκκρίνεται από τα νεφρά. Η υποκιτρικουρία, όταν τα ούρα έχουν αφύσικα χαμηλή συγκέντρωση κιτρικού, φυσιολογικά βοηθά να διαλυθεί το ελεύθερο ασβέστιο. Τα ούρα, όμως, έχουν ένα χαμηλό pH, το οποίο σταματά τη διάλυση ουρικού οξέος οδηγώντας σε κρυστάλλους που ενεργούν ως φωλιά για τον σχηματισμό πετρών ασβεστίου.

Δεν πρέπει να ελαττώνεται το νερό σε αυτή τη δίαιτα.

Στους ενήλικες, συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η απώλεια βάρους, η δυσκοιλιότητα, τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης και, στις γυναίκες, διαταραχές της εμμηνορρυσίας και αμηνόρροια.

Η δίαιτα Atkins (πρωτεϊνική δίαιτα) και η δίαιτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη) μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί για την κλασσική κετογενική δίαιτα, με επιτυχία. Η δίαιτα μπορεί να γίνει και με έτοιμα σκευάσματα που δίνονται μέσω γαστροστομίας.

Παθοφυσιολογία κετογενικής δίαιτας

Ο εγκέφαλος αποτελείται από ένα δίκτυο νευρώνων που μεταδίδουν σήματα από πολλαπλά νευρικά ερεθίσματα. Η διάδοση αυτής της ώθησης από τον ένα νευρώνα σε άλλο, μέσω συνάψεων, τυπικά ελέγχεται από νευροδιαβιβαστές, αν και υπάρχουν επίσης ηλεκτρικές οδοί μεταξύ ορισμένων νευρώνων. Οι νευροδιαβιβαστές μπορούν να αναστείλουν την πυροδότηση (γ-αμινοβουτυρικό οξύ ή GABA) ή μπορούν να διεγείρουν το νευρώνα (γλουταμινικό οξύ). Ένας νευρώνας που απελευθερώνει ανασταλτικούς νευροδιαβιβαστές από τους τερματικούς σταθμούς του ονομάζεται ανασταλτικός νευρώνας, ενώ αυτός που απελευθερώνει νευροδιαβιβαστές διεγερτικούς είναι διεγερτικός νευρώνας. Όταν η φυσιολογική ισορροπία μεταξύ της αναστολής και διέγερσης διαταράσσεται στο σύνολο ή σε μέρος του εγκεφάλου, μπορεί να συμβεί επιληψία. Το σύστημα GABA είναι ένας σημαντικός στόχος για τα αντιεπιληπτικά φάρμακα, δεδομένου ότι η επιληψία μπορεί να αποθαρρύνεται από την αύξηση της σύνθεσης GABA, μειώνοντας την επίδρασή της στους νευρώνες.

Για την ώθηση της νευρικής ώσης γίνεται μεγάλη εισροή ιόντων νατρίου μέσω των καναλιών στην κυτταρική μεμβράνη του νευρώνα που ακολουθείται από μια εκροή ιόντων καλίου μέσω άλλων διαύλων. Ο νευρώνας είναι σε θέση να διεγερθεί και πάλι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα (ανερέθιστη περίοδος), από ένα άλλο κανάλι καλίου. Η ροή μέσω αυτών των διαύλων ιόντων διέπεται από μια «πύλη» που ανοίγει είτε με αλλαγή της τάσης ή μέσω ενός χημικού αγγελιοφόρου τον υποκαταστάτη (όπως ο νευροδιαβιβαστής). Αυτά τα κανάλια είναι ένας άλλος στόχος για τα αντισπασμωδικά φάρμακα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους λαμβάνει χώρα η επιληψία: ασυνήθιστα διεγερτικές συνδέσεις εντός του νευρωνικού δικτύου του εγκεφάλου, ανώμαλη δομή του νευρώνα που οδηγεί σε μεταβολή της ροής ρεύματος, μειωμένη ανασταλτική σύνθεση του νευροδιαβιβαστή, αναποτελεσματικοί υποδοχείς για ανασταλτικούς νευροδιαβιβαστές, ανεπαρκή κατανομή των διεγερτικών νευροδιαβιβαστών που οδηγούν σε υπερβολική ανώριμη ανάπτυξη συνάψεων και διαταραχή της λειτουργίας των ιοντικών καναλιών.

Ο έλεγχος των κρίσεων με την κετογενική δίαιτα

Γίνεται με τη συστημική οξέωση (υψηλά επίπεδα οξέος στο αίμα), τις αλλαγές ηλεκτρολυτών και την υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα).

Στη δίαιτα, οι υδατάνθρακες είναι περιορισμένοι και έτσι δεν μπορεί χρησιμοποιηθούν για όλες τις μεταβολικές ανάγκες του σώματος. Αντ ‘αυτού, τα λιπαρά οξέα χρησιμοποιούνται ως κύρια πηγή καυσίμου. Αυτά χρησιμοποιούνται μέσω οξείδωσης λιπαρών οξέων στα μιτοχόνδρια του κυττάρου (τα μέρη που παράγουν ενέργεια). Οι άνθρωποι μπορεί να μετατρέψουν μερικά αμινοξέα σε γλυκόζη με μια διαδικασία που ονομάζεται γλυκονεογένεση, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν αυτό για τα λιπαρά οξέα. Δεδομένου ότι τα αμινοξέα χρειάζονται για να φτιάξουν τις πρωτεΐνες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη και την επισκευή των ιστών του σώματος, αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την παραγωγή γλυκόζης. Αυτό θα μπορούσε να είναι πρόβλημα για τον εγκέφαλο, δεδομένου ότι κανονικά τροφοδοτείται αποκλειστικά από τη γλυκόζη, και τα περισσότερα λιπαρά οξέα δεν διασχίζουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Ευτυχώς, το ήπαρ μπορεί να χρησιμοποιήσει τα μακράς αλυσίδας λιπαρά οξέα για να συνθέσει τα τρία σώματα κετόνης (β-υδροξυβουτυρικό, ακετοξικό και ακετόνη). Αυτά τα κετονικά σώματα εισέρχονται στον εγκέφαλο ως υποκατάστατο της γλυκόζης. Τα λιπαρά οξέα μέσης αλύσου και τα οκτανοϊκά και τα επτανοϊκα οξέα μπορούν διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να χρησιμοποιηθούν από τον εγκέφαλο.

Τα κετονικά σώματα αυξάνουν τα ενεργειακά αποθέματα και είναι πιο αποτελεσματικά από τη γλυκόζη ως καύσιμα, και ο αριθμός των μιτοχονδρίων αυξάνεται. Αυτό βοηθάει τους νευρώνες να παραμείνουν σταθεροί για την αντιμετώπιση της αυξημένης ζήτησης ενέργειας κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης, και έχουν, επίσης, και νευροπροστατευτική δράση.

Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα καταστέλλουν τις επιληπτικές κρίσεις, αλλά δεν θεραπεύουν ούτε εμποδίζουν την ευαισθησία για επιληψία.

Πρόσφατα, ένα κορεσμένο λιπαρό οξύ μεσαίας αλυσίδας που ονομάζεται δεκανοϊκό οξύ (C10) έχει δείξει υπόσχεση τόσο για τον έλεγχο των σπασμών όσο και για τον νευροεκφυλισμό, γιατί επάγει τη μιτοχονδριακή βιογένεση παρέχοντας περισσότερο ΑΤΡ για να διατηρηθεί το δυναμικό ηρεμίας της μεμβράνης του νευρώνα.

Άλλες εφαρμογές της κετογενικής δίαιτας

Η δίαιτα μπορεί να είναι μια επιτυχημένη θεραπεία για αρκετές σπάνιες ασθένειες μεταβολισμού, αλλά και στον αυτισμό, στην κατάθλιψη, στις ημικρανίες, στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και στο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, σε ένα ευρύ φάσμα των νευροεκφυλιστικών διαταραχών, όπως η πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, η νόσος Alzheimer και η νόσος του Πάρκινσον, και έχει προστατευτική δράση σε τραυματική βλάβη του εγκεφάλου και σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Επειδή τα κύτταρα του όγκου γίνονται ανεπαρκή όταν λαμβάνουν κετόνη για ενέργεια, η δίαιτα αυτή έχει επίσης προταθεί ως θεραπεία για τον καρκίνο και για τα γλοιώματα.

Η Caprylidene είναι κονιοποιημένη μορφή τριγλυκεριδίων μέσης-αλυσίδας, ειδικά καπρυλικά τριγλυκερίδια, που μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε όλες αυτές τις περιπτώσεις.

Κετογενική δίαιτα και καρκίνος

Η κετογενική δίαιτα θεραπεύει τον καρκίνο.

Η κετογενική δίαιτα που είναι πλούσια σε λίπη, μέτρια σε πρωτεϊνες και πολύ χαμηλή σε υδατάνθρακες, βοηθά να απελευθερωθούν κετόνες στην κυκλοφορία του αίματος.

Από τη δίαιτα αποκλείονται τα δημητριακά, τα όσπρια, τα φρούτα και η ζάχαρη, ενώ επιτρέπεται η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων ζωϊκών πρωτεϊνών, εκτός γαλακτοκομικών προϊόντων (κρέας, ψάρι και αυγά), καθώς και ξηρών καρπών και επιτρέπεται η μεγάλη κατανάλωση λιπών, όπως ελαιόλαδο, βούτυρο, λάδι καρύδας, λάδι φοίνικα και ιχθυέλαια.

Παραγγ είλετε τα πιο αποτελεσματικά και πιο υγιεινά ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, πατώντας εδώ.

Παραγγείλετε

OMEGA-3 FISH OIL (ΜΟΡΙΑΚΩΣ ΑΠΕΣΤΑΓΜΕΝΑ ΩΜΕΓΑ-3) 910mg 120caps

OMEGA-3 FISH OIL (ΜΟΡΙΑΚΩΣ ΑΠΕΣΤΑΓΜΕΝΑ ΩΜΕΓΑ-3) 910mg 240caps

Απαγορεύεται, όμως, η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ω 6 λιπαρών οξέων (επιτρέπεται η μέτρια κατανάλωση ξηρών καρπών που περιέχουν μικρή ποσότητα ω 6 λιπαρών οξέων). Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι ζωικές πρωτεϊνες και τα ζωϊκά λίπη να είναι από ζώα ελεύθερης που τρέφονται με γρασίδι, για να μην λαμβάνονται πολλά ω 6 λιπαρά οξέα από τα ζώα που τρέφονται σε φάρμες με δημητριακούς σπόρους. Τα ψάρια, επίσης, πρέπει να είναι της ανοιχτής θάλασσας και μικρά, ώστε να μην έχουν βαρέα μέταλλα και να μην είναι ιχθυοκαλλιέργειας.

Η κετογενική δίαιτα είναι χαμηλή σε θερμίδες, και μειώνει τη διέγερση του παγκρέατος να παράγει ινσουλίνη και περιορίζει όλες τις παρενέργειες από την υπερινσουλιναιμία. Αυτό ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει την παραγωγή ελευθέρων ριζών, που όταν είναι ανεξέλεγκτες βλάπτουν το DNA και οξειδώνουν τα πολυακόρεστα λίπη. Ο περιορισμός των θερμίδων, ακόμη, αυξάνει τα επίπεδα του υπεροξειδίου της δισμουτάσης, της γλουταθειόνης, της μελατονίνης, της ορμόνης DHEA-Dehydroepiandrosterone, της υπεροξειδάσης και της καταλάσης που είναι μηχανισμοί άμυνας που μειώνονται, καθώς μεγαλώνουμε. Επίσης, ο περιορισμός θερμίδων μειώνει την κορτιζόλη, που μειώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει τα τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (AGE), που είναι συμπλέγματα υδατανθράκων και πρωτεϊνών, από την υπερινσουλιναιμία, τις καρδιοπάθειες και σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ, με ασθένειες νεφρών και με τον καρκίνο. Γι΄αυτό έχει σημασία η διατήρηση ενός υγιεινού σωματικού βάρους.

Η κετογενική δίαιτα είναι χαμηλή σε σάκχαρα, που όπως είναι γνωστό είναι τροφή για τα καρκινικά κύτταρα.

Επίσης, η κετογενική δίαιτα για τον καρκίνο πρέπει να είναι χαμηλή σε trans λιπαρά και ωμέγα 6 λιπαρά οξέα και τα ζωϊκά κρέατα δεν πρέπει να είναι φορτωμένα με αυξητικές ορμόνες και ω 6 λιπαρά οξέα, γιατί τότε θα αυξηθεί ο κίνδυνος για καρκίνο.

Η αντικαρκινική κετογενική δίαιτα πρέπει να περιέχει λίπη καλής ποιότητας (π.χ. ελαιόλαδο και λάδι καρύδας), να είναι χαμηλή σε θερμίδες και χαμηλή σε σάκχαρα. Οι ζωϊκές πρωτεϊνες και τα ζωϊκά λίπη πρέπει να είναι από ζώα βιολογικά στα οποία δεν χορηγούνται ορμόνες και δημητριακά, αλλά τρώνε χορταράκια.