Εναλλακτικές Θεραπείες Συμπληρώματα Διατροφής

Τα καλύτερα πεπτικά ένζυμα

19 Σεπτεμβρίου 2016

Πότε πρέπει να λαμβάνονται πεπτικά ένζυμα

Ο σημαντικότερος ρόλος του πεπτικού συστήματος είναι η πέψη και η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών.

Οι διαταραχές της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος, όσον αφορά την πέψη των τροφών και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών έχουν σαν αποτέλεσμα επηρεασμό όλων των φυσιολογικών λειτουργιών του οργανισμού, τόσο σε κυτταρικό όσο και σε ιστικό επίπεδο.

Όταν γίνεται η πέψη φυσιολογικά, η τροφή διασπάται σε μικρότερα μόρια τα οποία απορροφούνται από το λεπτό έντερο. Αν η τροφή δεν μπορεί να διασπαστεί δεν μπορούν να απελευθερωθούν τα επιμέρους θρεπτικά συστατικά και δεν μπορούν να επιτελεσθούν οι σύνθετες βιοχημικές διαδικασίες για να απορροφηθούν αυτά από τον εντερικό βλεννογόνο και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.

Η κατανάλωση πολλών χημικών φαρμάκων, η κακή διατροφή, το στρες, το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και διάφορες παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος, αλλά και άλλες χρόνιες παθήσεις μπορεί να μην επιτρέπουν στα διάφορα μέρη του πεπτικού σωλήνα να λειτουργούν σωστά και να εκκρίνουν τα απαραίτητα ένζυμα για την πέψη.

Τα καλύτερα πεπτικά ένζυμα για την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών:

Φρουκτοολιγοσακχαρίτες: Οι φρουκτοολισακχαρίτες (FOS) είναι υδατάνθρακες που υπάρχουν στα λαχανικά (αντίδια, κρεμμύδια κ.ά). Το μεγαλύτερο μέρος τους χρησιμοποιείται σαν πρεβιοτικό για την ανάπτυξη της φυσιολογικής βακτηριακής χλωρίδαςτου εντέρου ((Bfidobacteria και Lactobacillus). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα βελτίωση του εντερικού τόνου, ρύθμιση των περισταλτικών κινήσεων του εντέρου και βελτίωση των γαστρεντερικών διαταραχών. Όταν αυξάνονται τα φιλικά βακτήρια της φυσιολογικής εντερικής χλωρίδας μειώνονται και τα παθογόνα μικρόβια, όπως τα Bacteriodes. Αν αυξηθούν τα αέρια αρχικά δεν υπάρχει ανησυχία. Αυτό γίνεται λόγω του μεταβολισμού των αυξανόμενων φιλικών βακτηρίων και είναι ένδειξη ότι τα FOS λειτουργούν. Η σταδιακή αύξηση της δοσολογίας μέχρι τα επιθυμητά όρια θα έχει σαν αποτέλεσμα μείωση της ποσότητας των παραγόμενων αερίων. Το φούσκωμα θα εξαφανισθεί μόλις το πεπτικό σύστημα αυξήσει τη δραστηριότητά του. Αν το φούσκωμα διαρκεί πάνω από 3 ημέρες συνιστάται μείωση της δόσης. Η δοσολογία κυμαίνεται από 2,5 έως 20 gr ανάλογα με την ηλικία και την σοβαρότητα των ενοχλημάτων.
Έλαιο μέντας: Η μέντα βοηθάει στην πέψη. Η menthol και τα μη ελαιώδη συστατικά της δρουν συνεργικά στην σωστή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος. Το έλαιο μέντας είναι κατάλληλο και για το ευρέθιστο έντερο που προκαλείται από διαταραχή της λειτουργικότητας του τοιχώματος του γαστρεντερικού σωλήνα. Οι λείες μυϊκές ίνες του τοιχώματος του εντέρου γίνονται ευερέθιστες με αποτέλεσμα να εμφανίζονται κολικοί από τις έντονες συσπάσεις. Το έλαιο μέντας προκαλεί χαλάρωση των λείων μυϊκών ινών του τοιχώματος του εντερικού σωλήνα.
Betaine HCL και Pepsin: Τα συγκεκριμένα ένζυμα είναι κατάλληλα για όσους έχουν μειωμένη παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι, λόγω γήρανσης, αχλωρυδρίας, υποχλωρυδρίας και άλλων παθήσεων. Το υδροχλωρικό οξύ δεν διασπά μόνο τις τροφές, αλλά και τις αποστειρώνει. Η πεψίνη , επίσης, συμβάλλει στην απορρόφηση της Βιταμίνης Β12.
Βότανα και μπαχαρικά: Πολλά βότανα και μπαχαρικά, όπως η φλούδα κανέλλας, τα φύλλα ελιάς, οι σπόροι μάραθου, η ρίγανη βοηθούν στην πέψη και συγχρόνως έχουν αντιμικροβιακή και αντιμυκητιασική δράση.
Φυτικά ένζυμα: Όταν από τον οργανισμό δεν παράγονται πεπτικά ένζυμα ή δεν λειτουργούν σωστά, τα τροφικά υπολείμματα στον αυλό του εντέρου υφίστανται ζύμωση από τα βακτήρια της εντερικής χλωρίδας με αποτέλεσμα παραγωγή αερίων, αίσθημα κορεσμού και διάρροια. Με την γήρανση ή λόγω κάποιας νόσου τα πεπτικά ένζυμα του οργανισμού μειώνονται. Πολλά φυτικά ένζυμα διευκολύνουν την πέψη των πρωτεϊνών, των λιπών και των υδατανθράκων, φθάνει να έχουν υψηλή διαθεσιμότητα και να μην προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές. Καλύτερα να μπορούν να παρακάμψουν τη διάσπαση στο στομάχι και να μπορούν να φθάσουν στο έντερο, όπου επιτελείται το μεγαλύτερο μέρος της πέψης. (λιπάση, αμυλάση, πρωτεάση, γλυκοαμυλάση, βρωμελίνη, παπαϊνη, κυτταρινάση κ.ά). Η δράση των φυτικών ενζύμων και η ισχύς τους μετράται σε μονάδες FCC-Food Chemical Codex.
Λακτάση: Η λακτάση είναι απαραίτητο ένζυμο για την διάσπαση της λακτόζης που είναι ο κύριος υδατάνθρακας του γάλακτος. Η λακτάση παράγεται από τον οργανισμό στο λεπτό έντερο. Αν δεν μπορεί να παραχθεί αυτή, η αδιάσπαστη λακτόζη οδηγείται στο παχύ έντερο όπου ζυμώνεται και παράγεται υδρογόνο, διοξείδιο του άνθρακα και οργανικά οξέα κι έτσι αέρια, συσπούνται οι μυς του εντερικού τοιχώματος και υπάρχει διάρροια. Η δυσανεξία στη λακτόζη απαιτεί αποφυγή των γαλακτομικών προϊόντων. Η δράση των φυτικών ενζύμων και η ισχύς τους μετράται σε μονάδες FCC-Food Chemical Codex. Η λακτόζη πριν από την χρήση των γαλακτομικών προϊόντων μειώνει τα συμπτώματα δυσανεξίας της λακτόζης.
Προβιοτικά: Το γαστρεντερικό μας σύστημα περιέχει δισεκατομμύρια βακτήρια και τα περισσότερα είναι αβλαβή. Τα προβιοτικά πρέπει να να είναι κλεισμένα σε οξεοάντοχο κάλυμμα πολυσακχαρίτη, για να προστατεύονται από το όξινο pH του στομάχου (1,4), να γίνονται μια γέλη και να προστατεύονται και να διαλύονται στο δωδεκαδάκτυλο που έχει pH 6,5, για να απελευθερωθούν τα βακτήρια. Χρησιμοποιούνται από όσους παίρνουν αντιβιοτικά, από όσους έχουν διάρροια ταξιδιωτών, από τους ηλικιωμένους και από όσους ακολουθούν διατροφή χωρίς μαγιά, για όσους έχουν ευερέθιστο έντερο, μετεωρισμό, λοιμώξεις από κάντιντα, στρες και χρόνια νοσήματα. Ο Lactobacillus acidophilus σε υψηλές συγκεντρώσεις βοηθά στη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ των παθογόνων και φιλικών βακτηρίων της εντερικής χλωρίδας. Άλλα φιλικά βακτήρια είναι το Bifidobacterium, ο streptococcus thermophilus και ο Lactobacillus delbruecjii ssp. bulgaricus. Τα προβιοτικά χρησιμοποιούνται και από έγκυες και παιδιά bulgaricus. Τα προβιοτικά πρέπει να λαμβάνονται μετά το πέρας της αντιβίωσης. Αν απαιτηθεί να δίνονται μαζί πρέπει να είναι υψηλής δραστικότητας και να λαμβάνονται 2 ώρες μετά την λήψη οποιασδήποτε αντιβίωσης.

Βελτιώστε τη λειτουργία του πεπτικού σας συστήματος
Μήπως, δεν χωνεύετε καλά;
Τα καλύτερα πεπτικά ένζυμα
Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΠΕΨΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΕΞΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η πέψη είναι η διαδικασία μέσω της οποίας διασπάται η τροφή σε μικρότερα τμήματα, ώστε να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει το σώμα για να δομήσει και να θρέψει τα κύτταρά του και φυσικά για να παραγάγει ενέργεια και να υποστηρίξει τις λειτουργίες του.
Αν και η διαδικασία φαντάζει απλή ωστόσο η χημική της πλευρά είναι και πολύπλοκη και σύνθετη, και ουσιαστικά γίνεται σε τρία ξεχωριστά και αλληλένδετα μεταξύ τους στάδια: στο στόμα, στο στομάχι και στο έντερο
Οι τροφές μέσα στο στομάχι μπορούν να διασπαστούν και να χηλοποιηθούν μόνο όταν υπάρχει:
1. Επάρκεια υδροχλωρικού οξέος
2. Επάρκεια πεψίνης και γαστρικών ενζύμων
Με την πάροδο των χρόνων, η ενδογενής παραγωγή υδροχλωρικού οξέος αλλά και γαστρικών ενζύμων μειώνεται δραματικά και αυτό έχει σαν συνεπακόλουθο ΚΑΙ την μεγάλη δυσκολία να χωνέψουμε τις τροφές ΑΛΛΑ και την εμφάνιση επακόλουθων προβλημάτων όπως:
► Η υποθρεψία και η έλλειψη θρεπτικών συστατικών (αναιμία, έλλειψη Β12, οστεοπενία και οστεοπόρωση)
► Η εμφάνιση εντερικών διαταραχών και η δυσλειτουργία του εντέρου
► Η αύξηση των βακτηριδιακών μολύνσεων
► Οι τροφικές αλλεργίες και η εμφάνιση σοβαρών δυσανεξιών σε ορισμένες τροφές
ΤΟ ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ ΤΩΝ ΓΑΣΤΡΙΚΩΝ ΥΓΡΩΝ
Τα άτομα που υποφέρουν από συχνές στομαχικές διαταραχές συχνά υποθέτουν -και δυστυχώς το ίδιο και οι θεραπευτές τους- ότι η καούρα, η κακή πέψη, ο μετεωρισμός, και η παλινδρόμηση των τροφών οφείλονται σε υπερβολική οξύτητα. Αυτή η συχή παρανόηση οδηγεί στην μη απαραίτητη χορήγηση αντιόξινων σκευασμάτων.
Δυστυχώς τα συμπτώματα της υπεροξύτητας και της υποοξύτητας του στομάχου είναι σχεδόν τα ίδια.
Η υποχλωρυδρία είναι η μείωση των επιπέδων του γαστρικού οξέος με μία αντίστοιχη ανύψωση του pΗ του στομάχου. Γνωστά αίτια της υποχλωρυδρίας περιλαμβάνουν την τύπου Α γαστρίτιδα (αυτοάνοση) και την γαστρίτιδα τύπου Β (του περιβάλλοντος).
Η σωστή σε ποσότητα έκκριση υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι έχει πολλά και πολλαπλά θετικά αποτελέσματα:
► Βοηθά την πέψη των πρωτεϊνών με την ενεργοποίηση του πεψινογόνου και την μετατροπή του σε πεψίνη
► Καθιστά το στομάχι «αποστειρωμένη» περιοχή που εξουδετερώνει τα παθογόνα που προσλαμβάνονται κατά την κατάποση μαζί με τις τροφές
► Αναστέλλει την ανεπιθύμητη υπερανάπτυξη βακτηριδίων στο λεπτό έντερο
► Ενθαρρύνει την ροή της χολής και παγκρεατικών ενζύμων
► Διευκολύνει επίσης την απορρόφηση ενός σημαντικού αριθμού θρεπτικών ουσιών, όπως φυλλικό οξύ, βιταμίνη Β12, ασκορβικό οξύ, β-καροτένιο, σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρος