Παρασκευή, 17 Μαΐου, 2024
ΑρχικήΗ μοναδικότητα της οσμής της ρακής
Array

Η μοναδικότητα της οσμής της ρακής

Η οσμή της ζωής…

 

 

 

Τα μοναδικά αρώματα των αιθέριων ελαίων της ρακής…

Σε τραβάνε από τη μύτη και σε παρασέρνουν στο μεθυστικό άρωμά τους…

Ο ιδιαίτερος σαγηνευτικός χώρος της ποτοποιϊας απαιτεί υψηλή ποιότητα…

Η συναρπαστική ιστορία της αλκοόλης και η συγγένεια ανάμεσα στα αλκοολούχα αποστάγματα…

Είναι τελετουργία η παραγωγή, η όσφρηση, αλλά και η πόση…

Οι Κινέζοι τον 9ο αιώνα π.Χ. παρασκεύαζαν ένα απόσταγμα από μπίρα ρυζιού και από αγαύη που παρήγαγαν οι αυτόχθονες του Μεξικού και είναι πρόγονος της τεκίλας.

Η κοιτίδα των αλκοολούχων ποτών, όμως, είναι η Αίγυπτος.

Στην αρχή όταν άνθισε η χημεία και η κατεργασία του χαλκού οι Αιγύπτιοι θέλησαν να φτιάξουν γυναικεία καλλυντικά… Και βγήκε το al kohl ή αλκοόλ ή αιθυλική αλκοόλη ή οινόπνευμα ή πνεύμα του οίνου, σύμφωνα με τους Έλληνες. Μέσα από την παραγωγή προϊόντων για τη φροντίδα και τον καλλωπισμό των γυναικών, γύρω στον 5ο αιώνα ανακαλύφθηκε η αλκοόλη σαν ελιξίριο νεότητας και αιώνιας ζωής κι έφτιαξαν την πρώτη συσκευή απόσταξης από χαλκό που ήταν ανθεκτικός στις υψηλές θερμοκρασίες και στην θέρμανση.

Στα μοναστήρια η απόσταξη έβγαζε θεραπευτικά αποστάγματα κι έτσι ανακαλύφθηκε το aqua arens ή το νερό που καίγεται ή το νερό το φλογερό ή το νερό που καίει ή το eau de vie ή νερό της ζωής από την απόσταξη, μέσω άμβυκα, του κρασιού ή της οινολάσπης.

Στη συνέχεια οι αρωματοποιοί εκμεταλλεύτηκαν τα αποστάγματα. Έπαιρναν από τους μοναχούς την αλκοόλη και έφτιαχναν εκχυλίσματα ελαίων με σπόρους και βότανα, τα οποία μετέτρεπαν σε ακριβά αρώματα. Αντίστοιχα, οι μοναχοί έπαιρναν εκχυλίσματα ελαίων, από τους αρωματοποιούς κι έδιναν στα αποστάγματά τους ικανοποιητική γεύση. Μέχρι που προστέθηκε ζάχαρη και φτιάχτηκε το λικέρ ή ηδύποτον. Η βενεδικτίνη και το σαρτρέζ παρασκευάστηκαν σε μοναστήρια πρώτη φορά.

Και οι λαϊκές τάξεις στη συνέχεια ανακάλυψαν ότι με υπολείμματα γεωργικών προϊόντων και έναν αυτοσχέδιο χάλκινο αποστακτήρα και το μεράκι τους μπορούσαν να φτιάξουν αποστάγματα για πόση.

Και τα αποστάγματα έγιναν δεξαμενές εσόδου για τα ταμεία του κράτους…

Οι αποστακτήρες ήταν και είναι, ακόμη και σήμερα περιορισμένοι αλλά υπήρχαν και υπάρχουν και οι οικιακοί…

Οι Άραβες πρώτοι παρασκευάζουν το νερό της ζωής…

Παράγουν ένα καθαρόαιμο, άγλυκο απόσταγμα, προϊόν της ζύμωσης των σταφυλιών και ενίοτε του ζαχαροκάλαμου, των σύκων και των χουρμάδων…

Αυτό είναι το arak ή χυμός…

Σήμερα το arak είναι το εθνικό ποτό της του Λιβάνου, της Συρίας και της Ιορδανίας.

Οι Τούρκοι το έκαναν ρακί.

Για το arak χρησιμοποιήθηκε εκχύλισμα ανίσου (από απόσταξη σπόρων γλυκάνισου και αστεροειδούς ανίσου). Άνισος χρησιμοποιήθηκε και ανατολικότερα στην περιοχή της Μεσοποταμίας.

Ο σπόρος του αστεροειδούς ανίσου ήταν ακριβός. Ήταν δύσκολη η παραγωγή του και είχε μικρή περιεκτικότητα σε έλαιο και οι παραγωγοί το έπαιρναν ακατέργαστο. Στη Δύση το χρησιμοποίησαν ως έλαιο την ανηθόλη, η οποία έβγαινε από γλυκάνισο και όχι από αστεροειδές άνισο, γιατί αυτός ήταν ακριβός. Ο γλυκάνισος και σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως στην ποτοποιϊα, στη μαγειρική και την αρτοποιϊα.

Όμως το εκχύλισμα άνισου είχε γαλακτώδη μορφή και ελαφριά γλυκύτητα…

Ευρεία παραγωγή ρακί παρατηρείται στα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου, στη Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια.

Οι συσκευές απόσταξης ονομάστηκαν λαμπίκος από την αραβική λέξη al ambic ή οπόια προήλθε από την αρχαία ελληνική άμβυξ.

Το ρακί ή η ρακή έγινε το πλέον διαδεδομένο και προσφιλέστερο απόσταγμα κατά τη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Το ρακί είναι το ανεπίσημο εθνικό ποτό των Τούρκων και έχει γαλακτώδες χρώμα όταν αναμειγνύεται με το νερό λόγω της μη διαλυτότητας του ελαίου ανίσου στο νερό, όπως και με το ούζο. Από τους Τούρκους καλείται το γάλα των Λεόντων, γιατί ήταν ένα απόσταγμα για ικανούς και δοκιμασμένους πότες. Γρήγορα διείσδυσε και στα χαρέμια των οθωμανών αξιωματούχων και το έπιναν και οι γυναίκες, αλλά και οι Ρωμιοί για να ξεχνούν τα χρέη τους.

Έτσι, η μύηση στην τέχνη της απόσταξης ήταν πολύ προσοδοφόρα ασχολία και μέσα από τις αμπελοκαλλιέργειες το επάγγελμα πέρασε και στους Έλληνες οι οποίοι δημιούργησαν συντεχνίες.

Στην Ελλάδα τα πρώτα αποστάγματα έχουν σχέση με το κρασί και παράγονταν από τα στέμφυλα που περίσσευαν κατά τη διάρκεια της οινοποίησης. Ιδιαίτερα στο Άγιο Όρος αναπτύχθηκε η παραγωγή αυτού του αποστάγματος μετά την Άλωση.

Από το Άγιο Όρος μετά μεταφέρθηκε στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, όπου, είχαν αμπελώνες.

Τα αποστάγματα αρωματισμένα με γλυκάνισο προσφέρονται σαν απεριτίφ σε όλη τη Μεσόγειο.

Στο Μεσαιωνικό κάστρο της Καλαμάτας οι αλαμπίκες αποστάζουν και χαρίζουν στη πόλη αρώματα γλυκάνισου, γλυκόρριζας και δεντρολίβανου.

Η πρώτη ύλη για τα αποστάγματα ήταν τα υπολείμματα από τα στέμφυλα (τσίπουρα, σούμες, ρακές, μαστίχες, γκράπες).

Στον Τύρναβο τα βράζουν με κάρβουνο, αλάτι, κρεμμύδι και νερό και τα καζανίζουν και προσθέτουν γλυκάνισο και λίγη μαστίχα.

Στην Πόλη τα ανακατώνουν με ξύδι και σπόρια από γλυκάνισο και μετά τα ρίχνουν στα ρακοκάζανα μαζί με γλυκάνισο και χιώτικη μαστίχα, κρεμμύδι, μήλα και κυδώνι για τη γεύση ή κάρβουνο και κριθάρι για να είναι διαφανή.

Στη Χίο η πρώτη ύλη ήταν τα σύκα και τα υπολείμματα από τη σούμα. Το μείγμα το αραίωναν με νερό και το άφηναν να βράσει για 12 ώρες.

Οι χαλκουργοί κατασκεύαζαν τους άμβυκες. Η τέχνη αναπτύχθηκε πολύ στα Άγραφα οι οποίοι μετακινούνται προς τις σταφυλοπαραγωγικές περιοχές. Μετά την Άλωση μετακινήθηκαν στον Τύρναβο, στη Λάρισα, στην Κοζάνη, στη Βέροια, στην Έδεσσα και στην Θεσσαλονίκη και μετά στις παραδουνάβιες περιοχές, στην Κωνσταντινούπολη, στη Θράκη και στη Μικρασία. Επιλέγουν αστικές περιοχές με αμπελοκαλλιέργεια και φτιάχνουν αριστουργήματα τεχνικής και αισθητικής, τους άμβυκες.

Ο άμβυκας και η βασική διαδικασία της απόσταξης και οι κανόνες εξακολουθούν να είναι τα ίδια…

Είναι τελετουργία η παραγωγή, η όσφρηση, αλλά και η πόση…

Η Αίγυπτος του 5ου αιώνα είναι η κοιτίδα της αλκοολικής απόσταξης…

Τα καλύτερα βιολογικά τρόφιμα 

Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε βιολογικά τρόφιμα

smoothie 2

Διαβάστε, επίσης,

Οι καλύτεροι μεζέδες για ούζο

Σαρδέλες παντρεμένες

Το σερβίρισμα του ούζου

Γιατί βάζουμε νερό στο ούζο

Πάμε για ούζα; 

Πόσο πίνουν οι Έλληνες

Τα οφέλη της τσικουδιάς στην υγεία

Τα οφέλη του ούζου

Παραδοσιακά εδέσματα από τη Θράκη

Τα καφενεία επέστρεψαν

Τα καλύτερα Ελληνικά τοπικά φαγητά

Τσικουδοκαζανέματα στην Κρήτη

Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με σταφύλια

Βενετικές Πηγές της Κρητικής Ιστορίας

Σπάνιες παραδοσιακές συνταγές για όλες τις ασθένειες

Πόσο πίνουν οι Έλληνες

Τρόποι για να μην πονοκεφαλιάζετε από το ποτό

Πώς να αποστάξετε αιθέρια έλαια

Κονιάκ

www.emedi.gr

 

 

Print Friendly, PDF & Email
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ