Ανεπάρκεια μαγνησίου
Το σύνδρομο ανεπάρκειας μαγνησίου είναι η αφύσικα χαμηλή συγκέντρωση μαγνησίου στο πλάσμα του αίματος.
Χαρακτηριστικά υπάρχει νευρομυϊκή υπερδιεγερσιμότητα.
Η πορεία μπορεί να είναι προϊούσα, οξεία ή υποτροπιάζουσα.
Η ανεπάρκεια μαγνησίου ή υπομαγνησιαιμία εκδηλώνεται με τρόμο, κακό συντονισμό, νυσταγμό, επιληπτικές κρίσεις, καρδιακή ανακοπή (torsade de pointes) και χαμηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.
Προκαλείται από αλκοολισμό, λιμοκτονία, διάρροια, αυξημένη απώλεια ούρων, κακή απορρόφηση από τo έντερo και ορισμένα φάρμακα.
Τα επίπεδα αίματος σε μαγνήσιο είναι <0,6 mmol / L (1,46 mg / dL), σε υπομαγνησιαιμία.
Η θεραπεία γίνεται με Άλατα μαγνησίου.
Η ανεπάρκεια μαγνησίου είναι μια ηλεκτρολυτική διαταραχή στην οποία υπάρχουν χαμηλά επίπεδα μαγνησίου στο σώμα. Μπορεί να οδηγήσει σε πολυάριθμα συμπτώματα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, κακό συντονισμό, μυϊκούς σπασμούς, απώλεια όρεξης, αλλαγές προσωπικότητας και νυσταγμό. Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν επιληπτικές κρίσεις ή καρδιακή ανακοπή όπως από torsade de pointes. Όσοι έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο συχνά έχουν και χαμηλό κάλιο.
Οι αιτίες της υπομαγνησιαιμίας είναι: χαμηλή πρόσληψη τροφής, διαιτητική ανεπάρκεια, ελαττωμένη απορρόφηση, αυξημένη απέκκριση, ουραιμία, νόσος των παραθυρεοειδών, εκλαμψία, αλκοολισμός, διάρροια, αυξημένη απώλεια ούρων, κακή απορρόφηση από το έντερο και ο σακχαρώδης διαβήτης. Ορισμένα φάρμακα μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε χαμηλά επίπεδα μαγνησίου, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων της αντλίας πρωτονίων και της φουροσεμίδης. Η διάγνωση βασίζεται, συνήθως, στην εύρεση χαμηλών επιπέδων μαγνησίου στο αίμα (υπομαγνησιμία). Τα φυσιολογικά επίπεδα μαγνησίου κυμαίνονται μεταξύ 0,6-1,1 mmol / L (1,46-2,68 mg / dL) με επίπεδα μικρότερα από 0,6 mmol / L (1,46 mg / dL) που καθορίζουν την υπομαγνησιαιμία. Μπορεί να παρατηρηθούν ειδικές αλλαγές στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ).
Η θεραπεία είναι με μαγνήσιο από το στόμα ή ενδοφλεβίως. Για εκείνους με σοβαρά συμπτώματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενδοφλέβιο θειικό μαγνήσιο. Θα πρέπει, επίσης, να αντιμετωπίζεται το χαμηλό κάλιο ή το χαμηλό ασβέστιο.
Σημεία και συμπτώματα υπομαγνησιαιμίας
Η έλλειψη μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει κόπωση, γενικευμένη αδυναμία, μυϊκές κράμπες, μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό, αυξημένη ευερεθιστότητα του νευρικού συστήματος με τρόμο, παραισθήσεις, αίσθημα παλμών, χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα, υποπαραθυρεοειδισμό που μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα, ασβεστοποίηση των χόνδρων, σπαστικότητα και τετανία, ημικρανίες, επιληπτικές κρίσεις, ασβεστοπάθειες βασικών γαγγλίων και σε ακραίες και παρατεταμένες περιπτώσεις κώμα, διανοητική αναπηρία ή θάνατο. Το μαγνήσιο παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και η ανεπάρκειά του μπορεί να επιδεινώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη, μια κατάσταση που συχνά προηγείται του διαβήτη ή μπορεί να είναι συνέπεια της αντίστασης στην ινσουλίνη. Οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε θεραπεία σε μονάδες εντατικής θεραπείας που έχουν χαμηλό επίπεδο μαγνησίου μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο και απαιτούν μηχανικό αερισμό.
Αιτίες υπομαγνησιαιμίας
Η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να οφείλεται σε γαστρεντερικές ή νεφρικές αιτίες.
Οι γαστρεντερικές αιτίες περιλαμβάνουν ανεπαρκή λήψη μαγνησίου από τη διατροφή, μειωμένη γαστρεντερική απορρόφηση ή αυξημένη απώλεια του γαστρεντερικού λόγω της γρήγορης γαστρεντερικής διαμετακόμισης.
Τα αίτια των νεφρών συνεπάγονται αυξημένη απέκκριση του μαγνησίου. Η κακή λήψη μαγνησίου από τη διατροφή έχει γίνει όλο και πιο σημαντικός παράγοντας, καθώς πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν μια διατροφή που έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο από επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως λευκό ψωμί ή αποφλοιωμένο ρύζι, γιατί αφαιρούνται τα μέρη φυτικών τροφών που είναι πλούσια σε μαγνήσιο.
Μέχρι το 12% όλων των ατόμων που εισάγονται στο νοσοκομείο και το 60-65% των ατόμων στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) έχουν υπομαγνησιαιμία.
Τα νεφρά είναι πολύ αποτελεσματικά για τη διατήρηση των επιπέδων του σώματος, εκτός από τις περιπτώσεις όπου η δίαιτα είναι ανεπαρκής, λόγω της χρήσης ορισμένων φαρμάκων, όπως οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων και τα διουρητικά
Χαμηλά επίπεδα μαγνησίου στο αίμα μπορεί να σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετό μαγνήσιο στη διατροφή, τα έντερα δεν απορροφούν αρκετό μαγνήσιο ή τα νεφρά εκκρίνουν πάρα πολύ μαγνήσιο.
Οι ανεπάρκειες μαγνησίου ενδέχεται να οφείλονται και σε φάρμακα:
Η χρήση διουρητικών είναι η πιο συχνή αιτία υπομαγνησιμίας.
Τα αντιβιοτικά (αμινογλυκοσίδες, αμφοτερικίνη, πενταμιδίνη, γενταμυκίνη, τομπραμυκίνη, βιομυκίνη) αποκλείουν την επαναρρόφηση στην αγκύλη του Henle. Το 30% των ασθενών που χρησιμοποιούν αυτά τα αντιβιοτικά έχουν υπομαγνησιαιμία.
Η μακροχρόνια χρήση αναστολέων της αντλίας πρωτονίων όπως η ομεπραζόλη.
Η δακτυλίτιδα μετατοπίζει το μαγνήσιο στο κύτταρο. Η δακτυλίτιδα προκαλεί αυξημένη ενδοκυτταρική συγκέντρωση νατρίου, η οποία με τη σειρά της αυξάνει το ενδοκυτταρικό ασβέστιο μειώνοντας παθητικά τη δράση της ανταλλαγής νατρίου-ασβεστίου. Το αυξημένο ενδοκυτταρικό ασβέστιο δίνει θετικό ινότροπο αποτέλεσμα.
Τα αδρενεργικά, μετατοπίζουν το μαγνήσιο στο κύτταρο.
Η σισπλατίνη διεγείρει την απέκκριση των νεφρών.
Η κυκλοσπορίνη διεγείρει την απέκκριση των νεφρών
Γενετικά αίτια υπομαγνησιαιμίας
Τα σύνδρομα που προκαλούνται από γενετικές μεταλλάξεις σε SLC12A3, CLNCKB, BSND, KCNJ10, FXYD2, HNF1B ή PCBD1 προκαλούν υπομαγνησιαιμία που συνοδεύεται από υπασβεστιαιμία και υποκαλιαιμία. Τα γονίδια που εμπλέκονται σε αυτή την ομάδα ασθενειών κωδικοποιούν όλες τις πρωτεΐνες που εμπλέκονται στην επαναπορρόφηση ηλεκτρολυτών (συμπεριλαμβανομένου του μαγνησίου) στα άπω σπειραματικά σωληνάρια του νεφρού.
Τα σύνδρομα που προκαλούνται από μεταλλάξεις σε CLDN16, CLDN19, CASR ή CLCNKB εξασθενούν την απορρόφηση δισθενών κατιόντων (όπως το μαγνήσιο και το ασβέστιο) στο παχύ ανερχόμενο σκέλος της αγκύλης του Henle του νεφρού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια μαγνησίου και ασβεστίου στα ούρα.
Οι μιτοχονδριακές παθήσεις από μεταλλάξεις στο SARS2, ΜΤ-ΤΙ ή στο σύνδρομο Kearns-Sayre προκαλούν υπομαγνησιαιμία.
Άλλες γενετικές αιτίες υπομαγνησιμίας, όπως, οι μεταλλάξεις σε TRPM6, CNNM2, EGF, EGFR, KCNA1 ή FAM111A γονίδια παίζουν ρόλο στη διακυτταρική απορρόφηση μαγνησίου στο περιφερικό σπειροειδές σωληνάριο.
Μεταβολικές αιτίες υπομαγνησιαιμίας
Ανεπαρκές σελήνιο, ανεπαρκής βιταμίνη D, ανεπαρκής έκθεση στον ήλιο ή έλλειψη βιταμίνης Β6.
Γαστρεντερικές αιτίες: το περιφερικό πεπτικό σύστημα εκκρίνει υψηλά επίπεδα μαγνησίου. Επομένως, η εκκριτική διάρροια μπορεί να προκαλέσει υπομαγνησιαιμία. Έτσι, η νόσος του Crohn, η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος Whipple και η κοιλιοκάκη μπορεί να προκαλέσουν υπομαγνησιαιμία.
Μετά από αποφρακτική διούρηση, στη διουρητική φάση οξείας σωληνωτής νέκρωσης και στη μεταμόσχευση νεφρού.
Άλλες αιτίες υπομαγνησιαιμίας
Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου: εντός των πρώτων 48 ωρών μετά από καρδιακή προσβολή, το 80% των ασθενών έχει υπομαγνησιαιμία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας ενδοκυτταρικής μετατόπισης λόγω της αύξησης των κατεχολαμινών.
Κακή απορρόφηση
Οξεία παγκρεατίτιδα
Δηλητηρίαση από φθόριο
Η μαζική μετάγγιση είναι μια θεραπεία διατήρησης της ζωής σε αιμορραγικό σοκ, αλλά μπορεί να σχετίζεται με σημαντικές επιπλοκές και υπομαγνησιαιμία
Παθοφυσιολογία της υπομαγνησιαιμίας
Το μαγνήσιο είναι συνπαράγοντας σε πάνω από 300 λειτουργίες στο σώμα που ρυθμίζουν πολλά είδη βιοχημικών αντιδράσεων. Ασχολείται με τη σύνθεση πρωτεϊνών, τη λειτουργία των μυών και των νεύρων, την ανάπτυξη των οστών, την παραγωγή ενέργειας, τη διατήρηση του φυσιολογικού καρδιακού ρυθμού και τη ρύθμιση της γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης,. Η χαμηλή πρόσληψη μαγνησίου με την πάροδο του χρόνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της καρδιακής νόσου, του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, της οστεοπόρωσης και των ημικρανιών.
Υπάρχει άμεση επίδραση στα κανάλια νατρίου (Na), καλίου (K) και ασβεστίου (Ca).
Το μαγνήσιο έχει διάφορα αποτελέσματα:
Κάλιο
Η εκροή καλίου αναστέλλεται από το μαγνήσιο. Έτσι, η υπομαγνησιαιμία έχει ως αποτέλεσμα αυξημένη απέκκριση του καλίου στα νεφρά, με αποτέλεσμα την υποκαλιαιμία. Οι ασθενείς με διαβητική κετοξέωση θα πρέπει να παρακολουθούν τα επίπεδα μαγνησίου για να εξασφαλίσουν ότι η απώλεια του καλίου από τον ορό, η οποία οδηγείται ενδοκυτταρικά με χορήγηση ινσουλίνης, δεν επιδεινώνεται από τις πρόσθετες απώλειες ούρων.
Ασβέστιο
Η απελευθέρωση ασβεστίου εμποδίζεται από το μαγνήσιο. Έτσι, η υπομαγνησιαιμία έχει ως αποτέλεσμα αυξημένο ενδοκυτταρικό επίπεδο ασβεστίου. Αυτό αναστέλλει την απελευθέρωση της παραθυρεοειδούς ορμόνης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε υποπαραθυρεοειδισμό και υπασβεστιαιμία. Επιπλέον, καθιστά τους υποδοχείς του σκελετικού και του μυός λιγότερο ευαίσθητους στην παραθυρεοειδή ορμόνη.
Αρρυθμία
Το μαγνήσιο χρειάζεται για την επαρκή λειτουργία των αντλιών Na + / K + -ATPase στα καρδιακά μυοκύτταρα, τα κύτταρα μυών της καρδιάς. Η έλλειψη μαγνησίου αναστέλλει την επαναπρόσληψη του καλίου προκαλώντας μείωση του ενδοκυτταρικού καλίου. Αυτή η μείωση στο ενδοκυτταρικό κάλιο οδηγεί σε ταχυκαρδία.
Προεκλαμψία
Το μαγνήσιο έχει έμμεσο αντιθρομβωτικό αποτέλεσμα στα αιμοπετάλια και στη λειτουργία του ενδοθηλίου. Το μαγνήσιο αυξάνει τις προσταγλανδίνες, μειώνει τη θρομβοξάνη και μειώνει την αγγειοτενσίνη II, τη μικροαγγειακή διαρροή και τον αγγειόσπασμο μέσω της λειτουργίας της παρόμοιας με τους αναστολείς των διαύλων ασβεστίου. Οι κρίσεις είναι το αποτέλεσμα του εγκεφαλικού αγγειόσπασμου. Η αγγειοδιασταλτική επίδραση του μαγνησίου φαίνεται να είναι ο κύριος μηχανισμός.
Βρογχικό Άσθμα
Το μαγνήσιο ασκεί βρογχοδιασταλτική δράση, πιθανώς με τον ανταγωνισμό της βρογχοσυστολής με ασβέστιο.
Νευρολογικές επιδράσεις
μειώνει την ηλεκτρική διέγερση
ρυθμίζει την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης
ανταγωνιστής υποδοχέων N-methyl-D-aspartate (NMDA) glutamate, ενός διεγερτικού νευροδιαβιβαστή του κεντρικού νευρικού συστήματος και παρέχει έτσι νευροπροστασία από διεγερτοτοξικότητα.
Ομοιόσταση και μαγνήσιο
Το μαγνήσιο είναι άφθονο στη φύση. Βρίσκεται σε πράσινα λαχανικά, στη χλωροφύλλη, στα παράγωγα κακάου, στους ξηρούς καρπούς, στο σιτάρι, στα θαλασσινά και στο κρέας. Απορροφάται, κυρίως, στο δωδεκαδάκτυλο του λεπτού εντέρου. Το ορθό και το σιγμοειδές κόλον μπορούν να απορροφήσουν το μαγνήσιο. Το σαράντα τοις εκατό του διαιτητικού μαγνησίου απορροφάται. Η υπομαγνησιαιμία διεγείρει και η υπερμαγνησιμία αναστέλλει αυτή την απορρόφηση.
Το σώμα περιέχει 21-28 γραμμάρια μαγνησίου (0.864-1.152 mol). Από αυτό, το 53% βρίσκεται στα οστά, το 19% στον μη μυϊκό ιστό και το 1% στο εξωκυτταρικό υγρό. Για το λόγο αυτό, τα επίπεδα μαγνησίου στο αίμα δεν είναι επαρκή για τον προσδιορισμό της συνολικής ποσότητας διαθέσιμου μαγνησίου.
Όσον αφορά το μαγνήσιο στον ορό, η πλειονότητα συνδέεται με χηλικούς παράγοντες. Περίπου το 33% συνδέεται με τις πρωτεΐνες και το 5-10% δεν δεσμεύεται. Αυτό το “ελεύθερο” μαγνήσιο είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση του ενδοκυτταρικού μαγνησίου. Τα φυσιολογικά επίπεδα Mg στο πλάσμα είναι 1,7-2,3 mg / dl (0,69-0,94 mmol / l).
Τα νεφρά ρυθμίζουν το μαγνήσιο στον ορό. Περίπου 2400 mg μαγνησίου διέρχονται καθημερινά από τα νεφρά, εκ των οποίων το 5% (120 mg) απεκκρίνεται μέσω των ούρων. Η αγκύλη του Henle είναι ο σημαντικότερος χώρος για την ομοιόσταση του μαγνησίου και το 60% απορροφάται εκ νέου.
Η ομοιοστασία μαγνησίου περιλαμβάνει τρία συστήματα: νεφρό, λεπτό έντερο και οστά. Στην οξεία φάση ανεπάρκειας μαγνησίου υπάρχει αύξηση της απορρόφησης στο άπω έντερο και σωληνοειδής επαναρρόφηση στα νεφρά. Όταν αυτή η κατάσταση επιμένει, το μαγνήσιο στον ορό πέφτει και διορθώνεται με μαγνήσιο από τον οστικό ιστό. Το επίπεδο του ενδοκυτταρικού μαγνησίου ελέγχεται μέσω της δεξαμενής στον οστικό ιστό.
Διάγνωση υπομαγνησιαιμίας
Η έλλειψη μαγνησίου δεν είναι εύκολο να μετρηθεί άμεσα. Συνήθως η διάγνωση βασίζεται στην εύρεση χαμηλών επιπέδων μαγνησίου στο αίμα (υπομαγνησιμία). Συγκεκριμένα, βρίσκοντας συγκέντρωση μαγνησίου πλάσματος μικρότερη από 0,6 mmol / L (1,46 mg / dl). Η σοβαρή νόσος γενικά έχει ένα επίπεδο μικρότερο από 0,50 mmol / L (1,25 mg / dL).
Η έλλειψη μαγνησίου (ή η εξάντληση) αναφέρεται σε χαμηλά επίπεδα συνολικού σωματικού βάρους του μαγνησίου που συνήθως καθορίζεται με την εύρεση χαμηλών επιπέδων στο αίμα (υπομαγνησιαιμία). Η υπομαγνησιμία αναφέρεται μόνο στα επίπεδα μαγνησίου στο αίμα. Η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να είναι παρούσα χωρίς υπομαγνησιαιμία και μπορεί να υπάρχει υπομαγνησιαιμία χωρίς ανεπάρκεια μαγνησίου.
Ηλεκτροκαρδιογράφημα
Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) μπορεί να παρουσιαστεί ταχυκαρδία με παρατεταμένο διάστημα QT. Άλλες αλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν παρατεταμένο διάστημα PR, κατάσπαση τμήματος ST, ανάποδα Τ και παράταση διάρκειας QRS.
Θεραπεία υπομαγνησιαιμίας
Η θεραπεία της υπομαγνησιμίας εξαρτάται από τον βαθμό ανεπάρκειας και τις κλινικές επιδράσεις. Η αντικατάσταση από το στόμα είναι κατάλληλη για άτομα με ήπια συμπτώματα, ενώ η ενδοφλέβια αντικατάσταση συνιστάται για άτομα με σοβαρές επιπτώσεις.
Πολυάριθμα στοματικά παρασκευάσματα μαγνησίου είναι διαθέσιμα. Το κιτρικό μαγνήσιο έχει αναφερθεί ως περισσότερο βιοδιαθέσιμο από τις χημικές μορφές οξειδίων ή αμινοξέων.
Ενδοφλέβιο θειικό μαγνήσιο (MgSO4) μπορεί να χορηγηθεί σε καρδιακές αρρυθμίες για τη διόρθωση της υποκαλιαιμίας, για την προεκλαμψία και για το άσθμα.
Πηγές μαγνησίου από τις τροφές
Οι πηγές τροφίμων μαγνησίου περιλαμβάνουν πράσινα φυλλώδη λαχανικά, σόγια, ξηρούς καρπούς και φρούτα και αυγά.
Η έλλειψη μαγνησίου είναι μια επιζήμια φυτική διαταραχή που συμβαίνει συχνότερα σε ισχυρά όξινα, ελαφρά, αμμώδη εδάφη, όπου το μαγνήσιο μπορεί να απομακρυνθεί εύκολα. Το μαγνήσιο είναι ένα βασικό μακροθρεπτικό συστατικό που αποτελεί το 0,2-0,4% της ξηρής ουσίας των φυτών και είναι απαραίτητο για την κανονική ανάπτυξη των φυτών. Η περίσσεια καλίου, γενικά λόγω των λιπασμάτων, επιδεινώνει περαιτέρω την πίεση από ανεπάρκεια μαγνησίου, όπως και η τοξικότητα του αλουμινίου. Το μαγνήσιο έχει σημαντικό ρόλο στη φωτοσύνθεση επειδή σχηματίζει το κεντρικό άτομο της χλωροφύλλης . Ως εκ τούτου, χωρίς επαρκείς ποσότητες μαγνησίου, τα φυτά αρχίζουν να αποικοδομούν την χλωροφύλλη στα παλιά φύλλα. Αυτό προκαλεί το κύριο σύμπτωμα ανεπάρκειας μαγνησίου, κιτρίνισμα μεταξύ των φλεβών των φύλλων, που παραμένουν πράσινα, δίνοντας στα φύλλα μαρμάρινη εμφάνιση. Λόγω της κινητής φύσης του μαγνησίου, το φυτό θα διασπάσει αρχικά τη χλωροφύλλη στα παλαιότερα φύλλα και θα μεταφέρει το Mg σε νεότερα φύλλα που έχουν μεγαλύτερες φωτοσυνθετικές ανάγκες. Επομένως, το πρώτο σημάδι έλλειψης μαγνησίου είναι η χλωρίωση των παλαιών φύλλων που εξελίσσεται στα νεαρά φύλλα καθώς εξελίσσεται η ανεπάρκεια. Το μαγνήσιο δρα επίσης ως ενεργοποιητής για πολλά κρίσιμα ένζυμα, όπως η ριβουλοδιφωσφορική καρβοξυλάση και η φωσφοενελοπυροσταφυλική καρβοξυλάση, και τα δύο βασικά ένζυμα στη σταθεροποίηση του άνθρακα. Έτσι, οι χαμηλές ποσότητες Mg οδηγούν σε μείωση της φωτοσυνθετικής και της ενζυματικής δραστηριότητας στα φυτά. Το μαγνήσιο είναι, επίσης, ζωτικής σημασίας για τη σταθεροποίηση των δομών ριβοσωμάτων, συνεπώς, η έλλειψη μαγνησίου προκαλεί αποπολυμερισμό ριβοσωμάτων που οδηγεί σε πρόωρη γήρανση του φυτού. Μετά από παρατεταμένη ανεπάρκεια μαγνησίου, εμφανίζεται νέκρωση και πτώση παλαιότερων φύλλων. Τα φυτά που είναι ανεπαρκή στο μαγνήσιο παράγουν επίσης μικρότερα, ξύλινα φρούτα.
Η προσθήκη αλάτων Epsom (ως διάλυμα 25 γραμμαρίων ανά λίτρο) ή θρυμματισμένου δολομιτικού ασβεστόλιθου στο έδαφος μπορεί να διορθώσει τις ανεπάρκειες του μαγνησίου.
Τα καλύτερα συμπληρώματα μαγνησίου
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα συμπληρώματα μαγνησίου
Η καθοδήγηση για την επιλογή των ποιων συμπληρωμάτων διατροφής, από τα ανωτέρω, είναι κατάλληλα για την ασθένειά σας θα γίνει σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό
Διαβάστε, επίσης,
Προσέξτε πώς λαμβάνετε τα συμπληρώματα ασβεστίου
Αποκαταστήστε την οξεοβασική ισορροπία στο σώμα σας για καλή υγεία
Οι καλύτερες βιταμίνες για τα οστά
Το ασβέστιο από μόνο του δεν μπορεί να διατηρήσει την υγεία των οστών
Χρήσιμες πληροφορίες για το μαγνήσιο
Ποιοι πρέπει να παίρνουν μαγνήσιο
Οι βιταμίνες για τις κράμπες της περιόδου
Σημεία έλλειψης βιταμινών και μετάλλων
Χρήσιμες πληροφορίες για τον δολομίτη
Τι να κάνετε για να μην παθαίνετε κράμπες
Κόλπα για να κοιμηθείτε εύκολα
Γιατί είναι απαραίτητο το μαγνήσιο στα παιδιά
