Χρήσιμες πληροφορίες για την πυριμεθαμίνη
Η Πυριμεθαμίνη είναι γνωστό φάρμακο κατά της ελονοσίας κι εμποδίζει τη χρησιμοποίηση του φυλλικού οξέος.
Η πυριμεθαμίνη είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται με λευκοβορίνη για τη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης. Χρησιμοποιείται, επίσης, με dapsone ως δεύτερη επιλογή για την πρόληψη της πνευμονίας του Pneumocystis jiroveci σε άτομα με HIV / AIDS. Χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως για την ελονοσία, αλλά δεν συνιστάται πλέον λόγω αντοχής]. Η πυριμεθαμίνη λαμβάνεται από το στόμα.
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι οι γαστρεντερικές διαταραχές, οι σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις και η καταστολή του μυελού των οστών. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα με ανεπάρκεια φυλλικού οξέος. Η πυριμεθαμίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την εγκυμοσύνη.
Η πυριμεθαμίνη ταξινομείται ως ανταγωνιστής του φυλλικού οξέος. Λειτουργεί με την παρεμπόδιση του μεταβολισμού του φυλλικού οξέος και κατά συνέπεια της παρασκευής του DNA.
Η πυριμεθαμίνη ανακαλύφθηκε το 1952 και τέθηκε σε ιατρική χρήση το 1953.
Ιατρικές χρήσεις της πυριμεθαμίνης
Η πυριμεθαμίνη χορηγείται τυπικά με σουλφοναμίδιο και φυλλικό οξύ.
Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης, της ακτινομυκητίασης, καθώς και για τη θεραπεία και την πρόληψη της πνευμονίας του Pneumocystis jirovecii.
Τοξοπλάσμωση
Η πυριμεθαμίνη χρησιμοποιείται, επίσης, σε συνδυασμό με σουλφαδιαζίνη για τη θεραπεία της ενεργού τοξοπλάσμωσης. Τα δύο φάρμακα δεσμεύουν τους ίδιους ενζυματικούς στόχους με τα φάρμακα τριμεθοπρίμη και σουλφαμεθοξαζόλη – διυδροφολική αναγωγάση και διυδροπτεροϊκή συνθετάση, αντίστοιχα.
Ελονοσία
Είναι δραστικό έναντι του Plasmodium falciparum, αλλά και έναντι του Plasmodium vivax. Λόγω της εμφάνισης ανθεκτικών στην πυριμεθαμίνη στελεχών του P. falciparum, η πυριμεθαμίνη, σπάνια, χρησιμοποιείται τώρα. Σε συνδυασμό με ένα σουλφοναμίδιο μακράς δράσης, όπως , η σουλφαδιαζίνη, χρησιμοποιήθηκε ευρέως.
Αντενδείξεις
Η πυριμεθαμίνη αντενδείκνυται σε άτομα με αναιμία με ανεπάρκεια φυλλικού οξέος.
Παρενέργειες
Όταν χρησιμοποιούνται υψηλότερες δόσεις, όπως στη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης, η πυριμεθαμίνη μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως ναυτία, έμετο, γλωσσίτιδα, ανορεξία και διάρροια. Παρατηρείται, επίσης, ένα εξάνθημα, το οποίο μπορεί να είναι ενδεικτικό μιας αντίδρασης υπερευαισθησίας, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τις σουλφοναμίδες. Από το κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλεί αταξία, τρόμο και επιληπτικές κρίσεις. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν αιματολογικές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως, θρομβοκυτοπενία, λευκοπενία και αναιμία.
Αλληλεπιδράσεις
Άλλοι αντιφολικοί παράγοντες, όπως, η μεθοτρεξάτη και η τριμεθοπρίμη μπορούν να ενισχύσουν τις αντιφολικές δράσεις της πυριμεθαμίνης, οδηγώντας σε ανεπάρκεια φυλλικού οξέος, αναιμία και άλλες δυσκρασίες αίματος.
Μηχανισμός δράσης
Η πυριμεθαμίνη παρεμβαίνει στην αναγέννηση του τετραϋδροφυλλικού οξέος από διυδροφυλλικό με αναστολή της ανταγωνιστικής αναστολής του ενζύμου διυδροφολική ρεδουκτάση. Το τετραϋδροφυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του DNA και του RNA σε πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων των πρωτόζωων. Έχει, επίσης, βρεθεί ότι μειώνει την έκφραση του SOD1, μιας βασικής πρωτεΐνης που εμπλέκεται στην αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση.
Άλλα φάρμακα
Η πυριμεθαμίνη χορηγείται, συνήθως, με φυλλικό οξύ και σουλφαδιαζίνη.
Τα σουλφοναμίδια (π.χ. η σουλφαδιαζίνη) αναστέλλουν τη συνθετάση διϋδροπτεροτικού, που ένα ένζυμο που συμμετέχει στη σύνθεση του φυλλικού οξέος από το παρα-αμινοβενζοϊκό οξύ. Ως εκ τούτου, τα σουλφοναμίδια δρουν συνεργιστικά με την πυριμεθαμίνη παρεμποδίζοντας ένα διαφορετικό ένζυμο που απαιτείται για τη σύνθεση του φολικού οξέος.
Το φολινικό οξύ (λευκοβορίνη) είναι ένα παράγωγο φυλλικού οξέος που μετατρέπεται σε τετραϋδροφολικό, την κύρια δραστική μορφή φυλλικού οξέος, in vivo, χωρίς να στηρίζεται στη διυδροφολική αναγωγάση. Το φολινικό οξύ μειώνει τις παρενέργειες που σχετίζονται με την ανεπάρκεια φυλλικού οξέος στον ασθενή.
Μηχανισμός αντίστασης
Η ανθεκτικότητα στην πυριμεθαμίνη.
Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο της ελονοσίας για τη διϋδροφολική αναγωγάση μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητά της. Αυτές οι μεταλλάξεις μειώνουν τη συγγένεια δέσμευσης μεταξύ της πυριμεθαμίνης και της διϋδροφολικής αναγωγάσης μέσω απώλειας δεσμών υδρογόνου και στερικών αλληλεπιδράσεων.
Η πυριμεθαμίνη μπορεί να αυξήσει τη δραστικότητα β-εξοζαμινιδάσης, με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται η πρόοδος της νόσου Tay-Sachs.
Αξιολογείται σε κλινικές δοκιμές ως θεραπεία για αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση.
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής με φυλλικό οξύ
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής με φυλλικό οξύ
Διαβάστε, επίσης,
Χρήσιμες πληροφορίες για την τοξοπλάσμωση
