Οι ενδομήτριες συμφύσεις
Το σύνδρομο Asherman, ICD-10 N85.6, περιγράφτηκε από τον J. Asherman και αφορά την ανάπτυξη ενδομήτριων συμφύσεων που οδηγεί σε κλινική συμπτωματολογία.
Επηρεάζει τις γυναίκες όλων των φυλών και των ηλικιών, καθώς, δεν υπάρχει υποκείμενη προδιάθεση ή γενετική βάση για την ανάπτυξή της.
Η πραγματική συχνότητα του συνδρόμου Asherman είναι ασαφής δεδομένου ότι πολλοί γιατροί δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ή γίνεται υποδιάγνωση.
Οι συμφύσεις, αποτελούνται από συνδετικό ιστό, ο οποίος μπορεί να συνδέει επιφάνειες μεταξύ τους. Υπάρχει όμως, και το ενδεχόμενο να υπάρχει συνδετικός ιστός υπό τη μορφή ίνωσης, χωρίς να προκαλέσει σύμφυση επιφανειών. Αυτός ο συνδετικός ιστός μπορεί να είναι μόνο στην επιφάνεια, μπορεί όμως και να καλύπτει μεγαλύτερη περιοχή και να διαπερνά μέχρι και το μυομήτριο χωρίς να προκύψει ανάπτυξη συμφύσεων.
Η κοιλότητα της μήτρας είναι επενδεδυμένη από το ενδομήτριο. Αυτή η επένδυση αποτελείται από δύο στρώματα, το λειτουργικό στρώμα, το οποίο αποβάλλεται κατά την έμμηνο ρύση και ένα υποκείμενο βασικό το οποίο είναι απαραίτητο για την αναγέννηση του λειτουργικού στρώματος. Τραύμα στο βασικό στρώμα, τυπικά μετά από μια διαστολή και απόξεση, μετά από μια αποβολή, ή μετά από άμβλωση, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη των ενδομήτριων ουλών που μετατρέπονται σε συμφύσεις που μπορεί να εξαλείψουν την ενδομητρική κοιλότητα σε διάφορους βαθμούς.
Το Σύνδρομο Asherman, με πληθώρα συμφύσεων της ενδομητρικής κοιλότητας προκαλεί κατά κύριο λόγο υπογονιμότητα, αλλά σε περίπτωση κυήσεως η πιθανότητα αποβολής φθάνει έως και 80%.
Αιτίες του συνδρόμου Asherman
Η πιο συχνή αιτία του συνδρόμου είναι η σε πολύ μεγάλη έκταση και βάθος καταστροφή του ενδομητρίου, μετά από απόξεση ή ο μεγάλος αριθμός αποξέσεων.
Το σύνδρομο AS μπορεί, επίσης, να προκληθεί από άλλες χειρουργικές επεμβάσεις της πυέλου, όπως η καισαρική, η αφαίρεση ινομυωμάτων (ινομυωματεκτομή) και από άλλα αίτια, όπως ενδομήτρια σπειράματα, πυελική ακτινοβολία, σχιστοσωμίαση και φυματίωση των γεννητικών οργάνων. Μια μελέτη διαπίστωσε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ των ανωμαλιών Müller και των ενδομήτριων συμφύσεων (συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας).
Μία τεχνητή μορφή του συνδρόμου μπορεί να γίνει χειρουργικώς μετά εκτομή ενδομητρίου σε γυναίκες με υπερβολική αιμορραγία της μήτρας, αντί της υστερεκτομής.
Σημεία και συμπτώματα του συνδρόμου Asherman
Συχνά, οι ασθενείς έχουν διαταραχές της εμμηνορρυσίας, αμηνόρροια, υπομηνόρροια και ολιγομηνόρροια. Οι ανωμαλίες της εμμήνου συχνά, αλλά όχι πάντα, συσχετίζονται με τη βαρύτητα, π.χ. συμφύσεις στον τράχηλο της μήτρας μπλοκάρουν την έμμηνο ρύση. Ο πόνος κατά την έμμηνο ρύση και την ωορρηξία, επίσης, μπορεί να αποδοθεί σε συμφύσεις.
Ανάλογα με το βαθμό της σοβαρότητάς της, μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα, επαναλαμβανόμενες αποβολές, πόνο από παγιδευμένο αίμα, και μαιευτικές επιπλοκές. Η παρεμπόδιση της έμμηνης ρύσης που προκύπτει από τις συμφύσεις μπορεί να οδηγήσει σε ενδομητρίωση.
Διάγνωση και θεραπεία του συνδρόμου του Asherman
Το σύνδρομο Asherman θεραπεύεται υστεροσκοπικά (η υστεροσκόπηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία μια μικρή τηλεσκοπική κάμερα (υστεροσκόπιο) τοποθετείται μέσω του κόλπου, διαμέσω του τραχήλου, και μέσα στην κοιλότητα της μήτρας).
Πραγματοποιούνται προεγχειρητικές απεικονιστικές εξετάσεις, όπως μια υστεροσαλπιγγογραφία (HSG), για να καθοριστεί η έκταση των συμφύσεων.
Στη συνέχεια εφαρμόζεται η λαπαροσκοπική χειρουργική για την εκτομή του διαφράγματος, συνήθως με τη χρήση λαπαροσκοπικού ψαλιδιού. Η λαπαροσκόπηση πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της υστεροσκόπησης για να επιτευχθεί η οπτική της κοιλιακής χώρας και της μήτρας και για να διασφαλιστεί ότι δεν υφίσταται διάτρηση της μήτρας.
Μέθοδοι για την πρόληψη συμφύσεων μετεγχειρητικά είναι η τοποθέτηση καθετήρα Foley, η τοποθέτηση ενός μπαλονιού γεμάτου με φυσιολογικό ορό εντός της μήτρας (IUCD) και η τοποθέτηση φραγμού γέλης υαλουρονικού οξέος. Η αντιβιοτική προφύλαξη είναι απαραίτητη για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης.
Μια συχνή φαρμακολογική μέθοδος για την πρόληψη των συμφύσεων είναι η διαδοχική ορμονική θεραπεία με οιστρογόνα που ακολουθείται από μια προγεστίνη για την τόνωση της ενδομήτριας ανάπτυξης και την πρόληψη ανάπτυξης συμφύσεων.
Η έκταση του σχηματισμού συμφύσεων είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της θεραπείας. Ήπιες έως μέτριες συμφύσεις, συνήθως, μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία. Εκτεταμένη προσβολή της κοιλότητας της μήτρας ή των φαλλοπιανών πόρων και βαθιές βλάβες του μυομητρίου και ενδομητρίου μπορεί να απαιτήσουν αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις και/ή ορμονική θεραπεία και πάλι να μην θεραπευθούν. Για να μείνει έγκυος μια γυναίκα θα πρέπει να γίνει εξωσωματική γονιμοποίηση. Εάν η μήτρα έχει καταστραφεί τελείως, δεν θα πετύχει ούτε η εξωσωματική.
Οι ασθενείς που έχουν επιτυχή εγκυμοσύνη, μετά τη θεραπεία των ενδομητρικών συμφύσεων μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο για μη φυσιολογικό σχηματισμό του πλακούντα και ο πλακούντας εισβάλλει στη μήτρα πιο βαθιά και οδηγεί σε αποκόλληση του πλακούντα. Ο πρόωρος τοκετός και η ρήξη της μήτρας είναι επιπλοκές. Μπορεί, επίσης, ο τράχηλος της μήτρας να μην μπορεί πλέον να υποστηρίξει την αύξηση του βάρους του εμβρύου, και η πίεση αναγκάζει τον πλακούντα σε ρήξη και υπάρχει πρόωρος τοκετός. Μπορεί να απαιτηθεί περίδεση του τραχήλου της μήτρας.
93, 78, και 57% εγκυμοσύνες αναφέρονται μετά τη θεραπεία ήπιων, μέτριων και σοβαρών συμφύσεων, αντίστοιχα, και 81, 66, και 32% είναι επιτυχείς. Το συνολικό ποσοστό εγκυμοσύνης μετά τη θεραπεία συμφύσεων είναι 60% και το ποσοστό γέννησης ζωντανών βρεφών είναι 38,9%, σύμφωνα με μια μελέτη.
Η ηλικία είναι ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην γονιμότητα μετά τη θεραπεία των ενδομητρικών συμφύσεων. Για τις γυναίκες κάτω των 35 ετών που έλαβαν θεραπεία για σοβαρές συμφύσεις, τα ποσοστά εγκυμοσύνης ήταν 66,6% σε σύγκριση με το 23,5% των γυναικών ηλικίας άνω των 35.
Μετεγχειρητικά, οι ασθενείς συνήθως παρακολουθούνται στο νοσοκομείο για μερικές ώρες και μπορούν να επιστρέψουν στις κανονικές καθημερινές τους δραστηριότητες μέσα σε 24 ώρες. Μικροψαλίδι, συνήθως, χρησιμοπoiείται για να κοπούν οι συμφύσεις. Ο ηλεκτροκαυτηριασμός δεν συνιστάται.
Επίσης, χορηγείται ένας κύκλος θεραπείας με οιστρογόνα για να ενισχυθεί η εκ νέου ανάπτυξη της επιφάνειας της μήτρας.
Πρόληψη δημιουργίας συμφύσεων μήτρας
Η πρόσφατη εγκυμονούσα μήτρα είναι ιδιαίτερα μαλακή από την επίδραση των ορμονών και συνεπώς, είναι εύκολο να τραυματιστεί. Η διαστολή και απόξεση, η διάταση και εκκένωση με αναρρόφηση μπορεί να προκαλέσουν τραύμα του ενδομητρίου. Η μισοπροστόλη και μιφεπριστόνη όταν χορηγούνται για ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη βοηθούν στην πρόληψη συμφύσεων. Η μισοπροστόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την εκκένωση του πλακούντα μετά τη γέννηση για την εκκένωση πλακούντα.
Εναλλακτικά, η εκκένωση του ενδομητρίου μπορεί να εκτελείται υπό την καθοδήγηση υπερήχων, παρά με τυφλή διαδικασία. Αυτό επιτρέπει στο χειρούργο να εκτελεί σωστά την απόξεση.
Η χρήση της χειρουργικής υστεροσκόπησης αντί της απόξεσης για να απομακρυνθούν τα προϊόντα της σύλληψης ή ο πλακούντας είναι μια άλλη εναλλακτική λύση, αν και θα μπορούσε να είναι λιγότερο αποτελεσματική εάν ο ιστός είναι άφθονος. Επίσης, η υστεροσκόπηση απαιτεί εμπειρία.
Τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη μήτρα
Πατήστε, εδώ, για να παραγγείλετε τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής για τη μήτρα
Διαβάστε, επίσης,
Σύνδρομο των καθ’ έξιν αποβολών
Ρομποτική Χειρουργική στην Γυναικολογία
Βελτιωμένη τεχνική στην εξωσωματική γονιμοποίηση
Απόγονοι χωρίς σπερματοζωάρια και ωάρια
Πώς δημιουργούνται τα ινομυώματα;
Τι να διαλέξετε καισαρική ή φυσιολογικό τοκετό;
Οι πιο απλές θεραπείες υπογονιμότητας
Menotropin για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή
Ρόφημα για τη γυναικεία υπογονιμότητα
Γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος;
Υπάρχουν κίνδυνοι από την Ακτινοθεραπεία;
www.emedi.gr